Święto parafialne Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Kuźnicy

– Serdecznie witamy Waszą Ekscelencję na naszej gościnnej ziemi sokólskiej. Jesteśmy wdzięczni, iż ksiądz arcybiskup zaszczycił nas swoją wizytą. Dziękujemy za opiekę duchową nad wiernymi zamieszkującymi nasz powiat. Życzymy mocnego zdrowia, wszystkiego najlepszego w usłudze Bogu i ludziom – zwrócił się do abp Jakuba, Jerzy Białomyzy, Wicestarosta Sokólski, dziękując za przybycie na święto parafialne Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Kuźnicy.

Święto to opatrzone symboliką zarówno męki, jak i zmartwychwstania Chrystusa, jest też dniem małej paschy kuźnickich wiernych. To właśnie z tej okazji w Kuźnicy zebrali się dziś miejscowi i przyjezdni wierni oraz liczne duchowieństwo aby wspólnie uczestniczyć w święcie parafialnym Podwyższenia Krzyża Pańskiego.

Liturgiczne uroczystości rozpoczęły się w już w poniedziałek, odsłużeniem nabożeństwa całonocnego czuwania z obrzędem wyniesienia św. krzyża. Dzisiejsze obchody święta zapoczątkował molebien z poświęceniem wody. Następnie wierni udali się na spotkanie Jego Ekscelencji Najprzewielebniejszego Jakuba, Arcybiskupa Białostockiego i Gdańskiego. Zgodnie z przyjętą tradycją, u progu świątyni, chlebem i solą przywitał hierarchię starosta cerkiewny Jerzy Szoka, zaś już w jej wnętrzu o modlitwę za całą wspólnotę prosił ks. prot. Jarosław Grygiewicz, proboszcz kuźnickiej parafii prawosławnej.

– Święto Podniesienia Krzyża Pańskiego, które dziś obchodzimy jest jednym z dwunastu wielkich świąt. Ma ono swój historyczny początek. Zaczęto je obchodzić na początku IV w, kiedy to cesarz Konstantyn, który ustanowił chrześcijaństwo (…) religią państwową, postanowił też odnaleźć krzyż na którym był ukrzyżowany Jezus Chrystus. Krzyż był odnaleziony, wybudowano też świątynię w Jerozolimie, do której został wniesiony. Nazwa święta pochodzi od tego, iż właśnie krzyż był wysoko podnoszony, żeby wszyscy mogli go zobaczyć i uklęknąć przed nim, bowiem zgromadziło się tam wówczas wiele, wiele ludzi. Temat święta nie opiera się jedynie na tym wydarzeniu. Na krzyżu bowiem dokonało się nasze odkupienie. Przez krzyż jak śpiewamy, przyszło do nas zbawienie. Sam Bóg stając się człowiekiem, przyszedł po to, by wejść na krzyż, by być ukrzyżowanym, żeby oddać swoje życie za każdego z nas. Bez krzyża, a więc bez ofiary samego Boga, nie mogło się dokonać nasze zbawienie, nie moglibyśmy powrócić do utraconego raju – pouczał w trakcie nabożeństwa abp Jakub.

Boską Liturgię koncelebrowało wielu duchownych. Modlitwie towarzyszył piękny śpiew miejscowego chóru parafialnego, pod kierownictwem lektora Daniela Grygiewicza.

Podczas trzykrotnego procesyjnego okrążenia świątyni, zwanego krestnym chodem, tradycyjnie czytano cztery fragmenty Ewangelii. Hierarchom, Ojczyźnie i jej władzom, parafii, proboszczowi, wiernym i wszystkim obecnych na uroczystości przekazano życzenia długich, szczęśliwych lat.

Na zakończenie głos zabrał także ks. prot. Jarosław Grygiewicz, proboszcz miejscowej parafii dziękując wszystkim zebranym za wspólną modlitwę.

W obchodach święta, obok licznie zgromadzonych parafian, uczestniczyli także przedstawiciele lokalnych władz samorządowych, służb mundurowych zaproszeni przez ks. prot. Jarosława Grygiewicza, proboszcza kuźnickiej parafii prawosławnej, a także wierni z różnych stron dekanatu sokólskiego. Powiat Sokólski reprezentował Jerzy Białomyzy, Wicestarosta Sokólski.

Sylwia Matuk

Fot. Mateusz Matyszczyk

_______________________

Wspominając Podwyższenie Czcigodnego i Życiodajnego Krzyża Pańskiego warto kilka słów powiedzieć także o samym krzyżu. Charakterystyczny dla prawosławia ośmioramienny krzyż różni się od tego znanego z tradycji rzymskokatolickiej. Nie należy go jednak nazywać innym. Jego kształt zawiera w sobie istotną i głęboką symbolikę. Krzyż ten ma dwie dodatkowe poprzeczki: górną poziomą i dolną ukośną. Górna, krótsza poprzeczka oznacza tabliczkę, którą Piłat rozkazał przybić nad ukrzyżowanym Chrystusem. Widniał na niej napis: „Jezus Nazareński, Król Żydowski” Ȉ.Н.Ц.Ȉ. Na krańcach poprzecznej belki, na której rozpostarte są ramiona Chrystusa, często umieszczane są litery IC XC, będące monogramem (IC – Jezus, XC – Chrystus). Dolna belka przedstawia z kolei podnóżek, na którym spoczywały stopy Zbawiciela. Jej wydłużenie i ukośne położenie symbolizuje z jednej strony zbawienie, z drugiej zaś potępienie. Na Golgocie, po obu stronach Chrystusa ukrzyżowani byli dwaj skazańcy. Ten, który wisiał po lewej stronie – do końca nie uwierzył w boskość Chrystusa i został potępiony – na co wskazuje chyląca się ku dołowi, ku ziemi, lewa poprzeczka. Ten zaś, który znajdował się po prawicy, prosił Zbawiciela: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy wejdziesz do Królestwa swego”. Jezus mu odpowiedział: „Zaprawdę powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju”. Uniesiona ku górze prawa poprzeczka symbolizuje więc zbawienie – wzniesienie ku górze, ku niebu, do którego prowadzi wiara i szczere pokajanije. Na belce tej umieszczany jest też napis „NIKA” И І К А – czyli zwycięzca. Dobrze jest pamiętać o tym symbolicznym przekazie, gdyż to właśnie symbolika, jako coś ponadczasowego, może przekazać uniwersalne wartości, niezależnie od języka, którym się posługujemy, czy epoki i miejsca na ziemi, w których przyszło nam żyć.

Źródło: http://www.cerkiew-sokolka.pl/