Przegląd geoinżynieryjny

Zabezpieczą Rewę przed zjawiskami sztormowymi

W Rewie (woj. pomorskie) rusza budowa (480 m) i remont opaski brzegowej (420 m). To element tworzenia systemu zabezpieczenia przed powodzią (w 2023 r. wykonano sztuczne zasilenie linii brzegowej). Wszystko ma być gotowe za dwa lata, przy czym prace rozłożono w czasie. Zgodnie z decyzją środowiskową, nie będą prowadzone w okresie od marca do maja, jak również z uwagi na turystykę w lipcu i sierpniu.

Harmonogram: listopad 2024 r. – luty 2025 r. (fragment nowej opaski na palach CFA oraz bezpośrednio na gruncie); wrzesień 2025 r. – luty 2026 r. (remont opaski od molo w kierunku zachodnim oraz budowa nowej opaski na palach CFA); wrzesień–październik 2026 r. prace wykończeniowe oraz porządkowe. Łącznie w ramach tej inwestycji wykonanych zostanie 168 pali CFA. Głównym materiałem konstrukcyjnym opaski będzie narzut kamienny o wadze od 300 do 600 kg, który docelowo zostanie zakryty nowymi wydmami.
Od strony lądu opaska będzie zabezpieczona murkiem oporowym, w którym przewidziano specjalne uchwyty do założenia mobilnych przegród przeciwpowodziowych. Konstrukcja zabezpieczy miejscowość przed zjawiskami sztormowymi.
Wartość zadania wynosi 7 mln zł. Inwestycja finansowana jest z budżetu państwa oraz środków Programu Fundusze Europejskie na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko na lata 2021-2027 (FEnIKS).

Źródło: Urząd Morski w Gdyni, 21.11.2024

Wielkopolska. Zakończono modernizację zapory zbiornika Radzyny

Zakończono modernizację zapory zbiornika retencyjnego Radzyny (woj. wielkopolskie). Inwestycja poznańskich Wód Polskich kosztowała 2,3 mln zł. Prace były niezbędne z powodu złego stanu technicznego budowli. Na zaporze zaobserwowano problemy techniczne, jak m.in. utrata stabilności zapory, osiadanie oraz odkształcenia pasa jezdnego. O złym stanie technicznym obiektu świadczyły też zapadlisko, nierówności oraz spękania masy asfaltowej. Dlatego budowę objęto decyzją nakazową Wojewódzkiego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w Poznaniu jeszcze w listopadzie 2022 r.
By przywrócić stabilność i bezpieczeństwo zapory zbiornika, przeprowadzono szereg działań. Najważniejsze z nich to: doszczelnienie korpusu zapory przy pomocy ścianki szczelnej dla poprawy stabilności; naprawa korpusu i umocnień – zapewniła integralność strukturalną; odtworzenie drogi na zaporze – poprawiło komfort i bezpieczeństwo użytkowników.
Modernizacja zapory zbiornika retencyjnego Radzyny przywróciła budowli funkcjonalność techniczną. Zwiększyło się bezpieczeństwo przeciwpowodziowe i ruchu drogowego.

Źródło: Wody Polskie, 20.11.2024

Nowy Sącz chce odbudować zamek, ale wzgórze jest niestabilne

Nowy Sącz przygotowuje się do odbudowy Zamku Królewskiego z połowy XIV w. Obiekt powstał w widłach dwóch rzek: Dunajca i Kamienicy. W swojej historii przeszedł wiele różnych zdarzeń, jak wojny, pożary czy osuwanie się skarp. W styczniu 1945 r. został wysadzony. Do dziś pozostała z niego jedynie część murów i Baszta Kowalska.
13 listopada podpisano umowę na opracowanie dokumentacji projektowej. W ramach tego etapu m.in. przeprowadzona zostanie inwentaryzacja geodezyjna, przygotowana będzie koncepcja badawczo-architektoniczna odbudowy zamku, jak również powstanie dokumentacja geologiczno-inżynierska. Prace projektowe potrwają około roku.
Wzgórze jest niestabilne. Jest tam lej powybuchowy, który sięga do 7 m w głąb. Naroże wzgórza jest poddane erozji, osunęło się około 10 m do Dunajca. Jest bardzo istotne, żeby się dowiedzieć, jak wygląda geologia. Co musimy zrobić, w jaki sposób je wzmocnić i zrekonstruować, żeby móc postawić taki ciężki obiekt, jakim jest budynek zamku – tłumaczył w październiku w rozmowie z Radiem Kraków Jarosław Suwała, prezes Sądeckiej Agencji Rozwoju Regionalnego.
Zgodnie z pierwotnymi planami, zamek zostanie odbudowany w oparciu o architekturę klasyczną, warownie mają być odtworzone na podstawie źródeł z XVII i XVIII w.

Źródło: Radio Kraków, UM Nowy Sącz, 19.11.2024

Na początku 2025 r. ruszy budowa morskiej farmy Baltic Power

Svanen to specjalistyczny pływający dźwig z floty firmy Van Oord. Jest przeznaczony do instalacji fundamentów morskich farm wiatrowych. Niedawno dopłynął do portu w Gdyni. Na początku 2025 r. rozpocznie budowę elektrowni Baltic Power. Siłownia ma być gotowa w 2026 r.
Morska farma wiatrowa Baltic Power to wspólne przedsięwzięcie Orlenu i kanadyjskiej firmy Northland Power. Svanen zainstaluje główne elementy fundamentów dla 76 turbin o mocy 15 MW oraz dwóch morskich stacji elektroenergetycznych, czyli monopale. Ich długość wynosi do 100 m, średnica to 9 m, a masa 1700 ton. Na nie zostaną nałożone elementy przejściowe łączące je z konstrukcjami wież z turbinami.
Dostawy monopali, ze względu na ich gabaryty, są prowadzone wyłącznie drogą morską. Na obszar farmy wiatrowej dostarczą je z portu przeładunkowego w Danii specjalne holowniki. Wybór tego terminalu instalacyjnego wiąże się z oczekiwaniem na dostępność polskich portów i terminalu w Świnoujściu.
Svanen, pływający dźwig do służby wszedł w 1991 r., a od 2005 r. obsługuje projekty morskie. Był kilka razy modernizowany, by sprostać coraz większym rozmiarom turbin. W 2023 r. rozmiar dźwigu zwiększono ze 120 do 125 m, a udźwig z 3000 do 4500 ton. Dzięki temu może instalować monopale dla turbin o mocy 15 MW (największych w Europie).
Z powodu niewielkiej liczby dostępnych statków instalacyjnych rezerwuje się je z kilkuletnim wyprzedzeniem na ściśle określony czas. Wyzwaniem jest także dostarczenie ich na Morze Bałtyckie przez Cieśniny Duńskie.

Źródło: Baltic Power, inzynieria.com, 15.11.2024

Przekop Mierzei Wiślanej. Zostało 900 m. Wiemy, co już wykonano

Prace związane z przygotowaniem przetargu dotyczącego pogłębienia rzeki Elbląg tuż przed portem w Elblągu rozpoczną się na przełomie 2024 i 2025 r.
We wrześniu 2022 r. otwarto kanał przez Mierzeję Wiślaną (1,3 km długości). To główny element budowanej drogi wodnej Zalew Wiślany–Zatoka Gdańska o długości 22 km i szerokości od 60 do 120 m. Cała inwestycja zawiera także roboty na rzece Elbląg oraz prace pogłębiarskie na Zalewie Wiślanym. W ramach budowy drogi wodnej pierwotnie nie zaplanowano jednak pogłębienia ostatnich 900 m rzeki Elbląg – do terminalu przeładunkowego w Porcie Elbląg. Ministerstwo Infrastruktury twierdziło, iż to już zakres samorządu, a ten odpowiadał, iż także tym odcinkiem powinna zająć się władza centralna. Nowe szefostwo resortu zapowiedziało jednak w marcu tego roku przekazanie 30 mln zł na prace pogłębiarskie. Ponadto zleciło Urzędowi Morskiemu w Gdyni opracowanie ekspertyz technicznych nabrzeża i wykonanie badań.
Te roboty pogłębiarskie, czyli etap V inwestycji, obejmują tor wodny wraz z obrotnicą na odcinku od punktu P2 (miejsce rozwidlenia rzeki Elbląg i Kanału Jagiellońskiego) do punktu Port (na wysokości mostu Unii Europejskiej). w tej chwili realizowane są prace związane z opracowaniem dokumentacji przygotowawczej. Jak nas informuje Magdalena Kierzkowska, rzecznik prasowy Urzędu Morskiego w Gdyni, przygotowane zostały już: raport z analizy geologicznej próbek pobranych z dna rzeki Elbląg; raport z określenia konsystencji osadów wraz z oznaczeniem związków fosforu i azotu w osadach dennych rzeki; karta informacyjna przedsięwzięcia; dokumentacja projektowa. Aktualnie trwa procedura związana z uzyskaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, prowadzona jest też analiza szerokości toru możliwej do osiągnięcia.

Źródło: inzynieria.com, 31.10.2024

Śląskie: zbiornik retencyjny ochroni przed powodzią i suszą

Podpisano umowę na modernizację zbiornika retencyjnego Wisła-Czarne. Celem jest poprawa bezpieczeństwa mieszkańców Wisły, Ustronia, Skoczowa.
Modernizacja zbiornika retencyjnego, działającego od ponad 50 lat, wynika z coraz większej podatności obiektu na awarie oraz konieczności obniżenia poziomu piętrzenia. Te dwa elementy sprawiły, iż zmalały rezerwy powodziowa i wody pitnej. Prace obejmą zaporę ziemną oraz związaną z nią infrastrukturę, jak przelew stokowy i niecka wypadowa. W planie jest m.in.: doszczelnienie przesłon przeciwfiltracyjnych; przebudowa odwodnienia wzdłuż prawej ściany przelewu stokowego; remont przelewu stokowego i murów oporowych; montaż urządzeń kontrolno–pomiarowych (piezometry, inklinometry).
Poza poprawą bezpieczeństwa przeciwpowodziowego, efektem będzie także zwiększenie ponad dwa razy rezerwy wody pitnej – szacuje się, iż do około 250 dni (z obecnych 130). Prace, które potrwać mają do połowy 2025 r., nie będą prowadzone w obrębie czaszy zbiornika retencyjnego. Inwestor zapewnił, iż sposób prowadzenia robót wykluczy możliwość zanieczyszczenia wód akwenu oraz tych poniżej zapory. Wykonawcą została spółka Keller Polska. Modernizacja pochłonie 10,9 mln zł.

Źródło: Wody Polskie, 28.10.2024