1 dzień temu
Las Kumiecie stanowi nasze lokalne dobro wspólne z którego korzystają mieszkańcy Gołdapi i kuracjusze sanatorium. Od kilku lat co pewien czas, prowadzi się wycinkę drzew w lesie Kumiecie co budzi zastrzeżenia mieszkańców. Urzędnicy Nadleśnictwa Gołdap tłumaczyli dotychczas, iż jest to zgodne z założeniami planu urządzania lasu obowiązującego do końca 2024 roku.
Na stronie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku (link na końcu tekstu) wyłożono do konsultacji społecznych projekt Planu urządzenia lasu (PUL) dla Nadleśnictwa Gołdap na lata 2025-2034, projekt dotyczy całego Nadleśnictwa. Dokument to bardzo obszerny, przedstawiony w 12 załącznikach, z których niektóre mają powyżej 500 stron, dokument niełatwy do analizy i wyciągania wniosków. Autorzy Planu zachęcają do zgłaszania uwag i wniosków do projektu PUL, które można składać do dnia 13 stycznia 2025 r., w formie pisemnej w siedzibie Nadleśnictwa Gołdap.
Nie będę odnosił się do całości PUL-u, gdyż nie czuję się w tym zakresie kompetentny, ale podjąłem próbę „wyciągnięcia” z Planu zapisów dotyczących Lasu Kumiecie. I cóż z tych zapisów wynika? Najważniejszy zapis to uznanie Lasu Kumiecie za „las o zwiększonej funkcji społecznej”.
Zapisy te, pomimo swej dość dużej ogólnikowości, prawdopodobnie zostaną przyjęte pozytywnie przez tych wszystkich którzy korzystają z Kumieci w celach rekreacyjnych, sportowych i edukacyjnych, a jest to niemała grupa mieszkańców Gołdapi i kuracjuszy z sanatorium. Cóż jeszcze znajdujemy w dokumentach?
Wydaje się, iż zapisy te ograniczą przez najbliższe lata intensywną „gospodarkę leśną” na terenie całego lasu Kumiecie, ale czy na pewno?
Dokumenty napisane są specjalistycznym językiem, prawdopodobnie zrozumiałym przez profesjonalistów, leśników, ale nie koniecznie osobom nie związanym z branżą. Już samo określenie „cięcia pielęgnacyjne” ma w powszechnym odbiorze pozytywny wydźwięk, ale gdy wczytamy się czym są, to niekoniecznie (za: www.encyklopedia.lasypolskie.pl/ ), bo np. w ramach „pielęgnacji” usuwa się drzewa największe (najstarsze), aby dać szansę tym dookoła na ich wzrost i „osiągnięcie jak największej masy surowca”. Proces ten niestety widzimy w ostatnich latach w okolicy Leśniczówki Kumiecie, gdzie wycięto wiele dorodnych świerków i nie piszę o tych opanowanych przez korniki. Tu rodzi się pytanie: czy w lesie miejskim (uzdrowiskowym) powinno się wycinać najstarsze, najbardziej dorodne drzewa czy raczej zostawiać, aby stanowiły ozdobę takich lasów?
Duże drzewa od wieków stanowiły obiekty szacunku, a choćby kultu. Może warto w ramach PUL-u wyznaczyć te drzewa, które nie będą wycinane, a które za 50-100 lat będą pomnikami przyrody w lesie Kumiecie i będą podziwiane przez naszych potomków.
Daję tę propozycję pod rozwagę decydentom Nadleśnictwa Gołdap z prośbą o wytłumaczenie w mediach (prostym językiem) mieszkańcom Gołdapi co będzie działo się w najbliższych latach w naszym lesie. Przypominam też o moich propozycjach, które przedstawiałem już publicznie, a więc:
– ustawieniu 3-4 map lasu i ławek w miejscach najczęściej uczęszczanych;
– stworzenie i oznakowanie w terenie ścieżki dendrologicznej np. z wykorzystaniem najstarszych, rosnących drzew;
– oznakowanie głównych tras spacerowych;
– unikanie wywożenia ściętych drzew ulicą 1-go Maja i skierowanie wywozu na drogę DK65.
Ogłoszenie o konsultacjach: https://www.gov.pl/web/regionalna-dyrekcja-lasow-panstwowych-w-bialymstoku/wylozenie-projektu-planu-urzadzenia-lasu-dla-nadlesnictwa-goldap-na-lata-2025-2034-wraz-z-prognoza-do-konsultacji-spolecznych-23122024-r-13012025-r
Z poważaniem
Zbigniew Mieruński
