.
Tych dwu z przeciwnych, „zwalczających się”, obozów, jednym głosem o Zbrodni Katyńskiej:
.
prezydent o „niezwykłej bohaterskiej postawie” ofiar; premier: „to zło jest wciąż namacalne”.
13 kwietnia obchodzony był Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej
.
Zbrodnia Katyńska – co Polak winien o niej wiedzieć
„Na III Konferencji Gestapo – NKWD w Zakopanem 20.02.1940 r., w obecności agentów angielskich i amerykańskich, została „przyjęta do akceptującej wiadomości” przez mocarstwa zachodnie koncepcja wyniszczenia Narodu Polskiego poprzez fizyczną eksterminację polskich elit. To wtedy przyjęto program tzw. katyńskich mordów.
W 1956 i 1958 r. N. Chruszczow, Słowianin, I-szy sekretarz KC KPZR usiłował wyjawić zbrodnie na Polakach dokonane przez żydo-bolszewizm. ”
Na podst.: „Mord Katyński” – ks. Z.J. Peszkowski, S.Z. Zdrojewski (ks. Peszkowski był jeńcem obozu w Katyniu)
_________________
11 kwietnia 1943 r. niemiecka agencja informacyjna Transocean rozpowszechniła informację o odkryciu ciał polskich oficerów w Lesie Katyńskim, a dwa dni później odbyła się w niemieckim Urzędzie Spraw Zagranicznych konferencja prasowa i nadano oficjalny komunikat.
W nocy z 4 na 5 lipca 1943 dokonano zamachu na gen. W.Sikorskiego. Istnieją poważne przesłanki, i nie tylko polityczne, żeby sprawstwo tego mordu przypisać stronie brytyjskiej.
Gen. W.Sikorski (socjalista – a więc oczywisty przeciwnik żydowskiego kapitalizmu) uważał, iż naturalną drogą polskiej armii jest marsz na Berlin razem z Armią Czerwoną. Dawało to Polsce maksimum politycznych szans na powojenną suwerenność, bowiem rząd polski z premierem Sikorskim uznawany był zarówno przez Zachód jak i przez ZSRR, a także cieszył się poparciem większości polskiego społeczeństwa. Uniemożliwiało to jednocześnie stworzenie żydowskich, zarówno prawicowych jak i komunistycznych, rządów po wojnie (w skład rządu Sikorskiego wchodzili m.in. przedstawiciele Stronnictwa Narodowego).
Fakt, iż gen. Sikorski tępił w wojsku polskim przejawy antysemityzmu wynikał z politycznego racjonalizmu. Generał zdawał sobie sprawę, iż polityka Zachodu jest w istocie dyktowana przez międzynarodową żydowską finansjerę świata anglosaskiego. Podobnie było w ZSRR, choć po udanych czystkach antyżydowskich w latach 1930. wśród najwyższych władz ZSRR Żydzi odgrywali już nieco mniejszą rolę. A więc gen. Sikorski starał się unikać konfrontacji z wszechmocnym już wtedy światowym żydostwem.
Jednak żydowska polityka lub eufemistycznie: polityka Zachodu, nie przewidywała istnienia Państwa Polskiego po wojnie. Państwa, które znalazły się w strefie politycznego oddziaływania ZSRR interesowały Zachód tylko pod kątem uruchomienia tam działań partyzanckich, czy wojen domowych przeciw ZSRR i przeciw rządom socjalistycznym. Żydo-sanacyjny rząd RP w Londynie sprzeciwiał się przyłączeniu do Polski Ziem Odzyskanych, w czym miał aprobatę Rzymskiej Kurii, a żydo-bolszewia (tzw. stalinowcy, których dzieci stanowią dzisiaj demokratyczną elitę IIIRP/Polin) domagała się włączenia Polski do ZSRR jako kolejnej republiki rad.
I dopiero w takim kontekście należy przyjrzeć się „Zbrodni Katyńskiej”, która także radowała Rzymską Kurię, bo stwarzała znakomity asumpt do krzewienia rusofobii, która była istotnym czynnikiem zwycięstwa Kościoła i żydowskiej V kolumny w Polsce w 1989r. i budowy IIIRP/Polin, i dzisiaj przez cały czas wykorzystywana jest w tym samym celu.
Dariusz Kosiur
