Elektrownie wiatrowe, to jeden z najważniejszych elementów miksu energetycznego na rzecz obniżenia rachunków za prąd, tak rachunków gospodarstw rodzinnych jak i tych dla przedsiębiorstw.
Senat debatował na temat ustawy o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw. Przyjęliśmy ustawę oraz zgłosiliśmy poprawki, którymi teraz zajmie się Sejm RP.
To projekt, który dotyka istotnych kwestii – zarówno z punktu widzenia transformacji energetycznej Polski, jak i lokalnych społeczności oraz gospodarki.
W ostatnich latach widzieliśmy dynamiczny rozwój odnawialnych źródeł energii, ale jednocześnie obserwowaliśmy liczne bariery prawne i proceduralne, które ten rozwój utrudniały. Jedną z najczęściej krytykowanych przeszkód była tak zwana zasada 10H, czyli wymóg zachowania dziesięciokrotności wysokości turbiny jako minimalnej odległości od zabudowy mieszkalnej. Rządy PiS swoimi złymi zmianami tak de facto zablokowały rozwój energetyki wiatrowej doprowadzając do znacznego wzrostu cen energii elektrycznej. Zapisy ustawy PiS, choć w zamyśle miały niby chronić mieszkańców, aa w praktyce skutecznie blokowały budowę nowych instalacji w wielu gminach. Nowelizacja zmienia ten przepis, wprowadzając minimalny dystans 500 metrów, który uwzględnia zarówno potrzeby inwestorów, jak i kwestie komfortu i bezpieczeństwa mieszkańców.
Projekt ustawy wprowadza także odpłatność dla rolników, co zwiększy ich dochody, precyzuje również definicje istotne dla całego procesu inwestycyjnego, m.in. co to znaczy “modernizacja” elektrowni wiatrowej, czym jest “gmina pobliska” i jak ma wyglądać udział społeczności w procedurze planowania przestrzennego. Uregulowanie tych spraw zmniejszy niepewność interpretacyjną i pozwoli uniknąć wielu sporów administracyjnych, które dotychczas wstrzymywały inwestycje.
Ważnym elementem jest także uwzględnienie infrastruktury drogowej. Nowe przepisy precyzują, w jakich odległościach od dróg krajowych można budować turbiny, co pozwala lepiej skoordynować rozwój energetyki z rozbudową sieci transportowej. Z kolei zapisy dotyczące obszarów Natura 2000, parków narodowych i terenów chronionych są przykładem odpowiedzialnego podejścia do ochrony środowiska.
Projekt porządkuje również kwestie proceduralne, m.in. w zakresie wymaganych uzgodnień, decyzji środowiskowych i planów zagospodarowania. Wprowadza narzędzia takie jak zintegrowane plany inwestycyjne, które mają przyspieszyć realizację projektów, jednocześnie zapewniając należytą kontrolę społeczną i środowiskową.
Adam Szejnfeld
Senator RP
