W dniu 5 grudnia 2025 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga (SSO Błażej Domagała, sygn. III C 2651/24) wydał wyrok, w którym:
- Ustalił nieważność umowy kredytu z grudnia 2001 r. zawartej przez powodów z Bankiem Ochrony środowiska
- Zasądził od pozwanego banku na rzecz powodów 239.664,91 PLN oraz 213,83 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2 maja 2024 r. do dnia zapłaty
- Zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwoty po 5.934 zł
Sąd oczywiście zgodził się z argumentacją pełnomocnika powodów, iż do umów zawartych przed wejścia Polski do Unii Europejskiej również stosuje się przepisy dyrektywy EWG 93/13.
Najciekawsze było jednak uzasadnienia dotyczące teorii dwóch kondykcji. Sąd zgodził się z argumentacją pełnomocnika powodów, iż orzeczenie TSUE z 19 czerwca 2025 r. dotyczyło jedynie sprawy z powództwa banku, a nie z powództwa kredytobiorców. Co więcej Sąd wskazał, iż w przepisach prawa polskiego nie ma jakiejkolwiek regulacji, która umożliwiałaby dokonanie kompensaty z urzędu. Sąd zaznaczył również, iż jego zdaniem TSUE potwierdzi w odpowiedzi na kolejne pytania prejudycjalne, iż w sprawach z powództwa konsumentów zastosowanie ma teoria dwóch kondykcji, a nie teoria salda. TSUE zawsze bowiem wypowiada się na korzyść konsumentów. Sąd zaznaczył również, iż po ostatnim orzeczeniu TSUE, które nie pozwala sądom obciążać konsumenta jakimikolwiek kosztami w sprawach z powództwa banku, banki powinny zastanowić się, czy jest jakikolwiek sens występowania z pozwami zwrotnymi. Banki bowiem i tak nie odzyskają uiszczonych opłat sądowych, a wystarczy najprostsza czynność, którą jest dokonanie potrącenia przez bank w odpowiedzi na pozew, czego banki nie robią i sami komplikują te procesy.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.
