Tomaszewski: Asymilacja przedstawicieli islamu w Europie to mit.

Postaram się w uproszczeniu dowieść, iż w przypadku islamistów nie może być mowy o żadnej asymilacji, ponieważ:

1. dla nich odejście od własnej religii i własnej społeczności oznacza ogromne zagrożenie, a choćby śmierć, nie tylko społeczną, a wręcz biologiczną,

2. islam jest nie tylko religią, ale całościowym systemem religijno-społeczno-kulturowym, który wyklucza jakąkolwiek formę ,,mieszania się”, asymilacji, znajdowania wspólnych wartości, szukania płaszczyzn porozumiewania, to system walki z wrogiem zewnętrznym o narzucenie swoich wartości, jako wyższych cywilizacyjnie,

3. ekspansji dokonuje się w różny sposób – walką zbrojną, ale też np. wypieraniem religii wroga i narzucaniem swojej, vide – meczety zamiast kościołów,

4. islamiści uważają obowiązującą w tej chwili w Europie zachodniej ideologię lewicowo-liberalną za przejaw degeneracji Zachodu, co prowadzi do pogardzania nim, a nikt się nie asymiluje z czymś, co uważa za chore i czym pogardza,

Naturalnie to tylko niektóre aspekty tego zagadnienia.

Spójrzmy na definicję Wikipedii

,, Asymilacja kulturowa – proces określający całokształt zmian społecznych i psychicznych, jakim ulegają jednostki, odłączając się od swojej grupy i przystosowując się do życia w innej grupie o odmiennej kulturze. Najczęściej o asymilacji mówi się w przypadku przystosowania się imigrantów do norm życia społecznego kraju, w którym się osiedlili, bądź przedstawicieli mniejszości narodowych do norm zbiorowości (narodu) dominujących w danym kraju lub krainie. Zjawisko to może mieć naturalny, niewymuszony charakter; niekiedy państwa prowadzą aktywną politykę asymilacyjną, która ma prowadzić do wykorzenienia innych wartości kulturowych i narzucenia norm narodu panującego. Proces asymilacji składa się z trzech faz:

akulturacja – przyjęcie przez migrantów (mniejszość) wzorów zachowań społeczności gospodarzy (grupy dominującej),

asymilacja strukturalna – przenikanie migrantów do grup i instytucji społeczeństwa gospodarzy,

asymilacja identyfikacyjna – rozwinięcie poczucia przynależności migrantów jedynie do społeczności gospodarzy.

Proces pełnej asymilacji może trwać dwa lub trzy pokolenia – czasami jednak zasymilowani potomkowie migrantów powracają do swoich korzeni kulturowych.

W psychologii międzykulturowej asymilacja jest jednym z modeli akulturacji, który został opracowany przez kanadyjskiego psychologa Johna Berry’ego. Asymilacja jest strategią akulturacji na poziomie jednostek. Oznacza przyjęcie kultury kraju przyjmującego przy jednoczesnym odrzuceniu kultury kraju pochodzenia”.

Mój wniosek – możemy tu mówić jedynie o asymilacji strukturalnej, np. Londyn i Rotterdam oraz inne zachodnie miasta mają islamskich burmistrzów. Ale nie oznacza to asymilacji, a jedynie podkreślenie faktu, iż obecność islamu w Europie jest tym bardziej groźna, bo islamski burmistrz, naturalną koleją rzeczy dba o muzułmanów bardziej niż o chrześcijan.

Bogdan Tomaszewski