Roboty humanoidalne w Szanghaju

2 miesięcy temu

Nowe centrum rozwoju robotów humanoidalnych

W Szanghaju powstaje kolejne (po Pekinie i prowincji Zhejiang) National Humanoid Robot Innovation Center. Celem jest stworzenie ośrodka promującego rozwój prototypów robotów humanoidalnych typu open-source. W kompleksie, którego budowa ukończona zostanie w 2027 roku, stworzone zostaną warunki dla jednoczesnego trenowania/uczenia 1000 robotów. Centrum szkoleniowe obniży próg wejścia dla badań i rozwoju robotów humanoidalnych, będzie promować interakcję i optymalizację technologii, przyspieszy rozwój technologiczny i pomoże w ich praktycznym zastosowaniu. Szanghaj został wybrany na lokalizację centrum ze względu na jego silną pozycję w branżach takich jak biomedycyna, układy scalone i sztuczna inteligencja, a także rozwój produkcji wysokiej klasy. Ten hub uruchomi również internetową platformę społecznościową, która umożliwi programistom, badaczom i entuzjastom robotów humanoidalnych na całym świecie bibliotekę zasobów cyfrowych.

Platforma w założeniu ma przyczynić się do rozwoju robotów humanoidalnych poprzez dzielenie się wiedzą i technologią.
Centrum utworzyło również fundusz branży robotów humanoidalnych w początkowej wysokości 2 miliardów RMB; ok.1,116 mld PLN. Docelowo będzie to 10 miliardów RMB (ok.5,580 mld PLN).

Oko sztucznej inteligencji

Zespół z Centrum Badań Komputerowych Inspirowanych Mózgiem (CBKIM) Uniwersytetu TsingHua opracował pierwszy na świecie chip wizyjny ze ścieżką percepcji otwartego światła. Chip nazwano “天眸芯” (TianMuXin), co oznacza „rdzeń siatkówki”. Chińscy naukowcy opublikowali wyniki swoich badań na łamach prestiżowego magazynu „Nature”.

“Jest to chip percepcyjny, a nie obliczeniowy, oparty na naszej oryginalnej drodze technicznej” – poinformował lider projektu profesor Shi Luping, dyrektor CBKIM w oświadczeniu na stronie internetowej Tsinghua.

“Po pierwsze, równoważy szybkość i dynamiczną wydajność chipów wizyjnych oraz wprowadza nowatorską metodę obliczeniową, która odbiega od istniejących strategii widzenia maszynowego” – poinformował Shi. – “Po drugie, podejście to naśladuje podwójną ścieżkę ludzkiego układu wzrokowego, umożliwiając podejmowanie decyzji bez pełnej jasności obrazu. Chip zapewnia nowe kierunki rozwoju w sektorach autonomicznej jazdy i obronności. Jest on w stanie sprostać niektórym z najtrudniejszych problemów, z jakimi mamy dziś do czynienia, torując drogę dla wielu nowych zastosowań”.

Terminale percepcji wizualnej w inteligentnych systemach przetwarzają ogromne ilości danych i muszą być w stanie radzić sobie z ekstremalnymi zdarzeniami, takimi jak nagłe zagrożenia podczas jazdy, znaczące zmiany oświetlenia przy wjazdach do tuneli i intensywne zakłócenia natężenia światła w nocy.

Tradycyjne chipy wizualne często zawodzą lub doświadczają opóźnień w tych ekstremalnych scenariuszach ze względu na ograniczenia w zużyciu energii i przepustowości.

Naukowcy z CBKIM poinformowali, iż ich rozwiązanie było inspirowane ludzkim układem wzrokowym. Analizuje on informacje wizualne wzdłuż dwóch ścieżek: jednej dla poznania, a drugiej dla szybkiej reakcji.

Wyjaśniając różnicę między chipami, naukowcy podali przykład zbliżających się do nas lecących obiektów – unikamy ich podświadomie, widząc ledwie jakiś niespodziewany ruch „kątem oka”. I tak właśnie działa “天眸芯” (TianMuXin). Tradycyjne chipy widzenia maszynowego muszą najczęściej „widzieć wyraźnie” przed podjęciem decyzji.

Spośród wszystkich informacji zebranych przez czujnik wizyjny, “天眸芯” (TianMuXin) wykorzystuje kolor, intensywność, precyzję i rozdzielczość w ścieżce zorientowanej na poznanie.

Z kolei różnica przestrzenna, różnica czasowa i prędkość są wykorzystywane w ścieżce zorientowanej na działanie w celu uzyskania szybkiej reakcji.

Według Dr Wang Taoyi, członka zespołu badawczego CBKIM chip osiągnął 0,1 milisekundy opóźnienia w autonomicznej jeździe. A to 1/300 opóźnienia obserwowanego w przypadku w tej chwili stosowanych czujników w jeździe autonomicznej.

Chip “天眸芯” (TianMuXin) , pierwszy na świecie tego typu, otwiera nowe drogi rozwoju systemów bazujących na sztucznej inteligencji, a wykorzystywanych w autonomicznej jeździe, robotyce, bezzałogowcach (jeżdżących, pływających, latających) i innych.

Źródła: