Sześć tam zostało zbudowanych w tej samej technologii co uszkodzona Mavrokolymbos – trzeba je zbadać
Państwo musi zwiększyć zatrudnienie i wiedzę fachową w Departamencie Rozwoju Wody (WDD), ponieważ inne zapory zbudowane w tym samym okresie co Mavrokolymbos mogą spotkać ten sam los – powiedział w poniedziałek Constantinos Constanti, prezes Izby Naukowo-Technicznej (Etek).
Technologia użyta przy budowie tamy Mavrokolymbos – która w zeszłym tygodniu okazała się przeciekająca i wymaga osuszenia – była identyczna, jak ta użyta przy pięciu innych tamach zbudowanych w latach 50. i 60. XX wieku.
Mavrokolymbos to zapora ziemna zbudowana w 1966 r. o pojemności 2 180 000 mł, zaprojektowana przez (wówczas) jugosłowiański zespół Energoproject i zbudowana przez Cybarco.
Inne zapory tego samego typu to Germasogeia i Polemidia w Limassol oraz Argaka, Ayia Marina i Pomos w Pafos. Łączna pojemność pięciu zapór wynosi 19,5 mln mł .
Sektor rolniczy Cypru jako całość jest w dużym stopniu uzależniony od gromadzenia wody deszczowej w zbiornikach i zaporach, a kraj ten może pochwalić się jedną z najwyższych liczb zapór przypadających na mieszkańca.
Eksperci w zeszłym tygodniu zgodzili się, iż naprawa skorodowanego odpowietrznika na dnie zapory Marvrokolymbos może zostać przeprowadzona tylko po utracie całej zebranej wody. Jednak istnieje technologia umożliwiająca przeprowadzanie bieżących prac konserwacyjnych, choćby na elementach znajdujących się pod powierzchnią wody , powiedział Constanti.
Państwo musi zwiększyć liczbę swoich pracowników i potencjał techniczny, aby móc wykonywać zaplanowane i bieżące prace prewencyjne
Burmistrz Akamas Marinos Lambrou powiedział, iż spodziewa się „szybkiej naprawy” zapory Mavrokolympos po całkowitym opróżnieniu rezerwuaru wody w zeszłym tygodniu.
Jak powiedział Lambrou agencji Cyprus News Agency, Pafos WDD wysłało list do rolników z okolic Mavrokolymbos, aby powstrzymali się od sadzenia nowych drzew owocowych i warzyw.
Stwierdził, iż najważniejsze jest zapewnienie priorytetu plantacjom bananów w tym regionie i innym istniejącym uprawom poprzez przekierowanie wody z innych miejsc.
Obszary zaopatrywane przez Mavrokolympos mają zostać objęte większą siecią irygacyjną Pafos, połączoną z wodą z zapory Asprokremmos.
Jak wyjaśnił burmistrz, rośliny bananowca wymagają 1500 ton wody (1500 mł) na dekar (1000 m2) rocznie, podczas gdy inne dobrze rozwinięte drzewa potrzebują jej znacznie mniej.