4 godzin temu
Ale najpierw – najpoważniej wykpiwa (celnie!) – pozostałych kandydatów. A potem równie poważnie oznajmia, iż nie ma na kogo głosować. A wreszcie – i w to kompletnie nie wierzę – głosi, iż robi sobie jaja.
Żeby pojąć sens działań Stanowskiego, przypomnijmy historię nie tak odległą w czasie.
Jest rok 2010. I jest na Karaibach śliczne państewko Trynidad i Tobago. Plaże, turyści i dwie partie. Jedna bardziej zachowawcza (wśród jej zwolenników głównie mniejszość hinduska, raczej konserwatywna). Druga – liberalna, odwołująca się do rodzimej ludności kreolskiej kochającej luz. Partie te rządzą sobie na przemian. Aż tu naraz z początkiem roku wyborczego rusza "ambitna kampania politycznego graffiti". Najpierw stworzono szczegółowe profile psychologiczne wyborców na podstawie danych z mediów społecznościowych, takich jak Facebook, oraz innych źródeł. Dzięki temu wiedziano, jakie przekazy najbardziej wpłyną na konkretne grupy społeczne. Wszystko było zaprojektowane w taki sposób, aby wywoływać silne reakcje emocjonalne, takie jak strach, gniew czy frustracja. Oczywiście – wszystko było prowadzone w sposób nieprzejrzysty. Potem ruszyła kampania „dla jaj” właśnie.
Stwarzano pozory, iż autorami wpisów i akcji w przestrzeni publicznej (graffiti) są młodzi, dzięki temu ktoś mógł uwierzyć, iż słucha głosu "zjednoczonej młodzieży". A głos powtarzał jedno – wszyscy politycy są do dupy (w podtekście – nie idź na wybory). Tyle, iż w dniu wyborów, ojcowie w rodzinach konserwatywnych pognali dzieci pałą do urn wyborczych, a rodziny liberalne gremialnie odpuściły sobie akt obywatelskiej powinności. Efekt: miejscowy hinduski PiS wygrał w cuglach z taką przewagą, iż dziś na Trynidadzie i Tobago nie ma turystów ani liberałów, ale za to jest ogromna przestępczość.
SCL Elections, która przeprowadziła tę operację (nigdy nie ujawniono na czyje zlecenie), nieco później znana w swojej kolejnej odsłonie jako Cambridge Analitica wspierała kampanie polityczne Donalda Trumpa i Teda Cruza w 2016 roku, a także Brexit. Sprawa została objęta śledztwem przez brytyjskiego komisarza ds. informacji co prawda nie potwierdziła wielu z tych oskarżeń, firma upadła, ale metody zostały i były wielokrotnie powtarzane.
Więc kiedy dziś mega gwiazdor Sieci błyskotliwie udowadnia, iż nie ma na kogo głosować, myślę sobie: ilu da się wciągnąć w tę grę? Ilu z tych wyborców, którzy mogliby głosować na kandydata demokratycznego w wyborach prezydenckich, zamiast głosować w słoneczną czerwcową niedzielę, pójdzie w Dniu Dziecka wraz z pociechami np. do zoo? A ilu uzależnionych od mszy świętej pójdzie po jej zakończeniu do lokalu wyborczego?
Nie wiem, czy Stanowski spędzał wakacje na Trynidad i Tobago. Myślę jednak, iż jakaś mała komórka na Kremlu rozpoczęła intensywne działania destabilizujące „priwislanski kraj”.
Witold Bereś
Jeśli w tym wszystkim nie chcecie oszaleć – złapcie oddech z kulturą najwyższego lotu. Zapraszam do prenumeraty magazynu „Kraków i Świat”.
panaceumstudio.pl
