Nowela ustawy wiatrakowej: odległość 500 nie 700 metrów

Nowe przepisy wprowadzą też wsparcie dla biometanu. Uregulują też kwestię zwrotu niewykorzystanych środków z depozytu prosumenckiego przy zmianie sprzedawcy prądu.

Projekt w legislacji

Na stronach RCL opublikowano w środę projekt nowelizacji ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw. Autor rozwiązań, czyli resort klimatu i środowiska, w ocenie skutków regulacji (OSR) projektu wskazał, iż nowe przepisy zniosą dotychczasową generalną zasady odnośnie odległości wiatraków na lądzie od zabudowań czy form ochrony przyrody.

Zgodnie z projektowanymi przepisami „nowa wzajemna i minimalna odległość między instalacjami LEW, a zabudową mieszkaniową” została ustalona na poziomie 500 m.

„Odległość elektrowni wiatrowych od budynków mieszkalnych i budynków o funkcji mieszanej, dalej łącznie zwanymi +budynkami mieszkalnymi+ nigdy nie może być mniejsza niż 500 m. Przepis wyznacza zatem nową, minimalną odległość elektrowni wiatrowej od budynków mieszkalnych – tj. 500 metrów” – wskazano w uzasadnieniu projektu.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami minimalna odległość wiatraków od zabudowań wynosi w tej chwili 700 metrów.

Zwiększenie mocy

Resort klimatu powołując się na szacunki Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej (PSEW) podkreślił w OSR, iż zmniejszenie minimalnej odległości z 700 m do 500 metrów może spowodować wzrost możliwej mocy w nowych projektach wiatrowych na lądzie choćby o 60-70 proc. “Wprowadzenie odległości 500 metrów oznacza szansę na budowę w tym czasie (do 2030 r. – PAP) ponad 10 GW nowych wiatraków na lądzie. Oznacza to zwiększenie potencjału wzrostu mocy zainstalowanej w LEW o ok. 6 GW do 2030 r.” – dodano.

Projektowane przepisy określają również minimalną odległość lądowych wiatraków od form ochrony przyrody takich jak parki narodowe, czy obszary Natura 2000.

Zgodnie z projektem minimalna odległość LEW (Lądowej Elektrowni Wiatrowej – PAP) od parku narodowego określono na 1,5 tys. m. W przypadku obszarów Natura 2000 będzie to 500 m. W uzasadnieniu wskazano, iż w Polsce utworzono ok. 1 tys. takich obszarów (864 siedliskowe i 145 ptasie). Obszary Natura 2000 pokrywają ok. 20 proc. powierzchni kraju.

Według MKiŚ zmniejszenie do 500 m minimalnej odległości od zabudowy mieszkaniowej dla wiatraków pozwoli na uwolnienie 32,5 tys. km kw. powierzchni. Dodano, iż oznacza to zwiększenie dopuszczalnego obszaru pod potencjalne inwestycje w LEW o 44 proc.

Planowanie i zagospodarowanie

W uzasadnieniu wskazano, iż w projekcie przyjęto, iż planowanie elektrowni wiatrowych powinno się odbywać na zasadach zawartych w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu.

„Niemniej jednak celem projektodawcy jest ciągle zapewnienie upodmiotowienia społeczności lokalnych, dlatego zakłada się wprowadzenie dodatkowego art. 17b pkt 1 do ustawy o planowaniu, który stanowi, iż dla procedowania takich planów miejscowych organy gminy organizują co najmniej jedno spotkanie otwarte na etapie składania wniosków do projektu MPZP. Tym samym zachowany zostaje obowiązek przeprowadzenia dwóch dyskusji, jednej na samym początku procedowania MPZP, a drugiej na etapie konsultacji publicznych” – wyjaśniono. W projektowanych przepisach pojawia się też obowiązek wystąpienia o opinie o projekcie MPZP do gmin graniczących z obszarem objętym planem.

Projektowane przepisy przewidują ponadto, iż definicja instalacji OZE będzie uwzględniać magazynowanie ciepła i chłodu. Oznacza to, iż magazyny energii elektrycznej, magazyny ciepła oraz magazyn chłodu połączone z „zespołem urządzeń służących do wytwarzania z odnawialnych źródeł energii – energii elektrycznej, ciepła oraz chłodu” będą uznane za instalację OZE.