Władze norweskie rozpoczęły formalne konsultacje międzynarodowe w sprawie budowy nowej elektrowni jądrowej opartej na technologii małych reaktorów modułowych (SMR) w gminach Heim i Aure na zachodzie Norwegii. Procedura odbywa się zgodnie z postanowieniami konwencji z Espoo, która reguluje ocenę oddziaływania na środowisko (OOŚ) w kontekście transgranicznym.
Transgraniczna procedura i udział Niemiec
25 listopada 2025 r. niemieckie Federalne Ministerstwo Środowiska, Ochrony Klimatu, Ochrony Przyrody i Bezpieczeństwa Jądrowego (BMUKN) otrzymało od norweskiej agencji środowiskowej oficjalną notyfikację o zamiarze przeprowadzenia transgranicznej OOŚ dla inwestycji. W ramach procedury przewidziano możliwość zgłaszania uwag dotyczących projektu oraz programu planistycznego do 6 stycznia 2026 r. na adres norweskiej agencji środowiskowej, z podaniem referencji 2025/16030.
Założenia projektu SMR w Norwegii
Zgodnie z informacjami inwestora, planowana elektrownia ma wykorzystywać technologię SMR – małych modułowych reaktorów jądrowych. Rozważanych jest kilka alternatywnych rozwiązań technologicznych i wariantów mocy instalacji. Szczegóły dotyczące projektu oraz dokumentacja dostępne są w materiałach przygotowanych przez norweską agencję środowiskową.
Zaangażowanie niemieckich władz regionalnych
BMUKN poinformowało adekwatne ministerstwa państw związkowych o planowanej procedurze i zapytało o zainteresowanie udziałem w konsultacjach. Swoje uczestnictwo potwierdziło Ministerstwo Środowiska, Energii i Ochrony Klimatu Dolnej Saksonii.
Kontekst: SMR i procedura Espoo
Technologia SMR zyskuje na popularności jako potencjalna alternatywa dla dużych elektrowni jądrowych, oferując większą elastyczność i mniejsze ryzyko inwestycyjne. Procedura oceny oddziaływania na środowisko w trybie transgranicznym pozwala krajom sąsiadującym na zgłaszanie uwag i udział w konsultacjach dotyczących inwestycji mogących mieć wpływ poza granicami państwa inwestora.
Źródło: Bundesumweltministerium (BMUV)
