3 dni temu
Dynamiczny rozwój ruchu rowerowego w Polsce wymaga zdecydowanych działań legislacyjnych – alarmuje Konwent Marszałków Województw RP. W przyjętym 27 listopada 2025 roku Stanowisku nr 12 samorządy województw wzywają rząd do wprowadzenia zmian w przepisach, które mają realnie poprawić bezpieczeństwo infrastruktury rowerowej oraz uporządkować zasady poruszania się rowerów, hulajnóg elektrycznych i urządzeń transportu osobistego.
Jak podkreślają marszałkowie, w ostatnich latach obserwowany jest wyraźny wzrost liczby rowerzystów, a także użytkowników pojazdów elektrycznych. Zjawisku temu towarzyszy rosnąca liczba wypadków i kolizji, co potwierdzają dane policyjne. – Brak precyzyjnych regulacji utrudnia dziś zarówno projektowanie bezpiecznej infrastruktury, jak i skuteczną kontrolę ruchu – wskazuje Konwent.
Ograniczenie mocy hulajnóg i UTO
Jednym z kluczowych postulatów jest wprowadzenie maksymalnej mocy ciągłej silników elektrycznych. Marszałkowie proponują limit 500 W dla hulajnóg elektrycznych i większości urządzeń transportu osobistego oraz 1200 W dla pojazdów samobalansujących, takich jak monocykle. Zdaniem samorządowców brak takich ograniczeń pozwala omijać unijne przepisy homologacyjne i wprowadzać na rynek pojazdy, które w praktyce przypominają motorowery.
Konwent postuluje również doposażenie Policji w specjalistyczny sprzęt, m.in. mobilne hamownie, które umożliwią skuteczną kontrolę parametrów technicznych tych pojazdów.
Koniec z „symbolicznymi” drogami dla rowerów
W stanowisku mocno wybrzmiewa problem jakości infrastruktury. Obecne przepisy pozwalają na wyznaczanie dróg dla rowerów wyłącznie poprzez zmianę organizacji ruchu, bez spełniania minimalnych standardów technicznych. Efekt? Dwukierunkowe trasy o szerokości jednego metra czy drogi o nawierzchni gruntowej, które formalnie są zgodne z prawem, ale realnie zagrażają bezpieczeństwu.
Marszałkowie domagają się zmian w rozporządzeniach dotyczących znaków drogowych i warunków technicznych. Proponują m.in. minimalną szerokość 1,5 m dla jednokierunkowej drogi rowerowej, 2,0 m dla dwukierunkowej oraz 2,5 m dla ciągów pieszo-rowerowych, a także obowiązek stosowania nawierzchni twardej. Takie rozwiązania umożliwiłyby również skuteczniejszy nadzór wojewodów nad organizacją ruchu.
Nieobowiązkowa infrastruktura i spójność tras
Kolejny postulat dotyczy przywrócenia możliwości oznaczania nieobowiązkowej infrastruktury rowerowej. Ma to pomóc w zachowaniu ciągłości tras, zwłaszcza na obiektach inżynierskich lub w miejscach, gdzie pełnowymiarowa infrastruktura jeszcze nie powstała. Rowerzysta mógłby z niej korzystać, ale bez prawnego przymusu – co ma znaczenie tam, gdzie standard jest tymczasowo obniżony.
Porządkowanie definicji w prawie
Konwent zwraca również uwagę na niespójności w ustawie Prawo o ruchu drogowym. Obecna definicja drogi dla rowerów zawiera błąd logiczny, który w praktyce komplikuje projektowanie i oznakowanie tras. Marszałkowie proponują nową, jednoznaczną definicję oraz zasadę, zgodnie z którą przepisy dotyczące rowerów byłyby co do zasady stosowane także do hulajnóg elektrycznych i urządzeń transportu osobistego.
Doprecyzowania wymagają również regulacje dotyczące osób korzystających z urządzeń wspomagających ruch, które w tej chwili nie są jednoznacznie przypisane ani do pieszych, ani do kierujących.
Apel do rządu
Stanowisko Konwentu Marszałków Województw RP zostało przekazane ministrowi infrastruktury Dariuszowi Klimczakowi oraz ministrowi spraw wewnętrznych i administracji Marcinowi Kierwińskiemu. Samorządy liczą na szybkie podjęcie prac legislacyjnych.
– Bezpieczna i spójna infrastruktura rowerowa to dziś nie luksus, ale konieczność – podkreślają marszałkowie. Ich zdaniem proponowane zmiany to warunek dalszego, zrównoważonego rozwoju transportu rowerowego w Polsce.
Pełna treść stanowiska nr 12 Konwentu Marszałków Województw Rzeczypospolitej Polskiej:
https://polskieregiony.pl/wp-content/uploads/2025/12/STANOWISKO-NR-12.pdf
