Kościółek cmentarny w Witowie w gminie Sulejów, któremu patronuje święty Marcin, to budowla datowana na 1835 rok. Miejscowa tradycja jednak mówi o tym, iż w miejscowości tej istniał kościół pod tym wezwaniem zanim osiedlili się tu norbertanie. Swój klasztor w Witowie założyli w XII wieku.
https://trybunalski.pl/wiadomosci/tak-zwany-stary-cmentarz-powstal-dopiero-w-xix-wieku-gdzie-byly-pierwsze-piotrkowskie-nekropolie-zdjecia/spXW7m9lQCM25Mec0DmINajstarsza parafia św. Marcina
Kościół pod wezwaniem św. Małgorzaty został wybudowany w roku 1179. Wtedy też parafię św. Marcina istniejącą wcześniej w Witowie do klasztoru miał arcybiskup gnieźnieński Żelisław.
Drewniany kościół pw. Św. Marcina w tej chwili znajdujący się na cmentarzu w Witowie pochodzi z XIX wieku. Został zbudowany w z drewna i dachem dwuspadowym z gontem. To budowla o konstrukcji zrębowej. Powstała na planie prostokąta powierzchnia około 100 mkw. Dach zwieńczono wieżyczką z blaszanym hełmem z latarnią.
Kościół w obecnym kształcie to zabytek z 1835 roku, ale według tradycji wcześniejsza budowla miała powstać jeszcze w średniowieczu, a zstąpiła ją następnie odbudowana po potopie szwedzkim w XVII wieku.
Kościółek w 2023 roku został poddany pracom renowacyjnym dofinansowanym z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Zdemontowano wówczas pokrycie dachowe oraz elementy jego konstrukcji. Część XIX - wiecznych elementów zachowano do ponownego wykorzystania.
https://trybunalski.pl/wiadomosci/tak-rodzila-sie-niepodleglosc-w-piotrkowie-trybunalskim-11-listopada-skonczyla-sie-austriacka-okupacja-zdjecia/zCb3HZ6DC6VBNvJNBFsoNorbertanie w Witowie
Najbardziej znanym zabytkiem Witowa jest klasztor norbertanów oraz górujący nad miejscowością kościół pw. św. Małgorzaty. Powstał w czasie wielkiej ekspansji zakonu na Europę. Przed przybyciem Norbertanów w Witowie istniał już kościół parafialny św. Marcina.
Klasztor pod wezwaniem św. Małgorzaty został wybudowany w 1179 roku. Wzniósł go biskup płocki Wit z Chotla herbu Janina. Idee św. Norberta przywiózł ze studiów, jakie odbył w Paryżu.
Biskup zabrał do Polski trzech zakonników, dla których ufundował klasztor dla kanoników regularnych św. Norberta czyli Norbertanów. Reguła zakonna św. Norberta spisana w 1118 roku.
Powstałe opactwo miało charakter podwójny, obejmując oddzielone od siebie klasztor męski i żeński. Pierwsi zakonnicy sprowadzali także w te okolice osadników z Francji, Flandrii i Anglii.














