Każdy skarżący uchwałę rady gminy musi uiścić wpis

Postępowanie przed WSA

Kilkadziesiąt osób jednym pismem wniosło skargę na uchwałę Rady Miejskiej w T. w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania oraz ustalenia stawek opłat i sposobu ich pobierania. Wraz ze skargą wnoszący uiścili wpis w kwocie 300 zł. Przewodniczący Wydziału II WSA w S. wezwał każdego ze skarżących z osobna do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie po 300 zł, powołując się na art. 220 § 1 i 3 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej: PostAdmU) i § 2 ust. 1 pkt. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 16.12.2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 535).

E.P. – jeden ze skarżących – wniósł zażalenie na to zarządzenie, twierdząc, iż skoro wiele osób zaskarżyło jedną uchwałę jednym pismem, to działają wspólnie jako grupa. W zażaleniu podkreślono, iż liczba osób, która jest przekonana o wspólnym interesie, jest znaczna, co świadczy o wadze sprzeciwu społecznego przeciwko działaniu Rady Gminy w T. w przedmiocie regulacji istotnych zagadnień w zakresie ustalenia strefy płatnego parkowania, stawek opłat i sposobu ich pobierania. E.P. dowodził, iż wezwanie każdego ze skarżących z osobna do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie po 300 zł jest sprzeczne z ideą wspólnotowości.

Obowiązek uiszczenia wpisu od skargi

NSA oddalił zażalenie. W uzasadnieniu postanowienia wyjaśniono, iż zgodnie z art. 220 § 1 i 3 PostAdmU uiszczenie należnej opłaty warunkuje nadanie biegu pismu wniesionemu do sądu. jeżeli strona nie wpłaci kwoty odpowiadającej wysokości wpisu sądowego w danej sprawie z własnej inicjatywy, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby uiścił opłatę w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W przypadku, gdy wezwanie dotyczy pism będących: skargą, skargą kasacyjną, zażaleniem oraz skargą o wznowienie postępowania, konsekwencją nieuiszczenia wpisu w prawidłowej wysokości w wyznaczonym terminie jest odrzucenie tego środka zaskarżenia.

Uprawnienia podobne a uprawnienia wspólne

Na mocy art. 214 PostAdmU, o ile ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Pismo wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlega jednej opłacie. W przeciwnym razie każda z tych osób uiszcza opłatę oddzielnie, stosownie do swojego uprawnienia lub obowiązku. Wynika z tego, iż wnoszone przez kilka osób pismo podlega jednej opłacie wyłącznie w przypadku współuczestnictwa materialnego, czyli m.in. wówczas, gdy uprawnienie przyznawane jest wspólnie kilku podmiotom, bądź jeżeli jedną decyzją organ nakłada solidarną administracyjną karę pieniężną na kilka osób. jeżeli jednak skarżący posiadają podobne uprawnienia związane z przedmiotem postępowania, ale nie są to uprawnienia wspólne, to zobowiązani są do odrębnego uiszczenia opłaty od skargi. Z art. 51 PostAdmU wynika, iż kilku uprawnionych do wniesienia skargi może w jednej sprawie występować w roli skarżących, o ile ich skargi dotyczą tej samej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności albo bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania. W takich okolicznościach nie ma znaczenia, iż skargi wielu podmiotów są zawarte w jednym piśmie. Jest to bowiem tylko formalne połączenie pism podmiotów posiadających własne prawa i obowiązki, którzy mogli wszcząć postępowanie sądowe odrębnymi skargami. Skorzystanie z formy współuczestnictwa w sytuacji wskazanej art. 51 PostAdmU jest tylko uprawnieniem strony, którego nie musi ona realizować (zob. postanowienie NSA z 16.12.2019 r., II OZ 917/19, Legalis; postanowienie NSA z 16.4.2008 r., II OSK 415/07, Legalis). Jednak w każdej sytuacji, w której skarżący nie skorzystali ze współuczestnictwa określonego w art. 51 PostAdmU, sąd administracyjny zobowiązany jest z urzędu do połączenia spraw, które mogą być objęte jedną skargą (zob. postanowienie NSA z 19.7.2012 r., I OZ 509/12, Legalis).

NSA stwierdził, iż każda z kilkudziesięciu osób, które zaskarżyły uchwałę Rady Miejskiej w T. w ramach skargi – jednego pisma, ma odrębne uprawnienia i obowiązki względem pozostałych skarżących, związane z przedmiotem zaskarżenia. Każdy ze skarżących zobligowany jest więc do uiszczenia odrębnego wpisu sądowego od swojej skargi.