Kilku premierów prowincji pochwaliło premiera Marka Carneya za zorganizowanie spotkania pierwszych ministrów na temat projektów infrastrukturalnych i energetycznych. Spotkanie nie zakończyło się konkretnymi zobowiązaniami, ale dyskusje skupiły się na usprawnieniu ogólnego procesu realizacji głównych projektów, a Carney przedstawił kryteria decydowania, które projekty należy przyspieszyć.
Carney powiedział na konferencji prasowej po spotkaniu 2 czerwca, iż Ottawa będzie współpracować z prowincjami, terytoriami i rdzennymi mieszkańcami w celu przyspieszenia projektów „uznanych za leżące w interesie narodowym”. Przed spotkaniem każda prowincja i terytorium stworzyły listę projektów, które chciałyby uzyskać zatwierdzenie.
Premier powiedział , iż kryteria wyboru projektów mających na celu usprawnienie obejmują ocenę, czy projekt wzmacnia „autonomię, odporność i bezpieczeństwo” kraju; zapewnia „niezaprzeczalne korzyści” dla Kanady i pomaga w rozwoju gospodarki; ma duże szanse na powodzenie; jest priorytetem dla rdzennych przywódców; i ma „czysty potencjał wzrostu, taki jak wykorzystanie czystych technologii i zrównoważonych praktyk”.
Carney powiedział, iż po wybraniu projektu do ulepszenia nowo utworzone federalne biuro ds. głównych projektów będzie skupiać różne adekwatne departamenty rządowe w celu stworzenia jednego zestawu warunków, które muszą zostać spełnione, aby projekt mógł być realizowany dalej.
Dodał również, iż rząd zobowiąże się do podjęcia decyzji w sprawie projektów w ciągu dwóch lat.
Premierzy omawiali konkretne projekty, takie jak korytarz zachodni i arktyczny,; partnerstwo energetyczne na wschodzie; ścieżki kluczowych minerałów; małe modułowe reaktory; i inne projekty portowe i kolejowe. Jednak Carney nie potwierdził żadnych inwestycji, które miałyby być zatwierdzone lub anulowane.
Premier Ontario Doug Ford powiedział, iż było to „najlepsze spotkanie” premierów od 10 lat i iż chociaż premierzy omawiali projekty budowlane, takie jak rurociągi, drogi, kopalnie i linie kolejowe, to nic nie zostało „wyryte w kamieniu”.
„Wiem, iż pierwsze pytanie będzie brzmiało: jakie dokładnie są te projekty?” – powiedział Ford. „Mam pełne zaufanie do premiera i jego zespołu, iż pokażą listę. Usiądą, omówią ją, aby zrealizować duże krajowe projekty infrastrukturalne od wybrzeża do wybrzeża do wybrzeża”.
Ford powiedział również, iż podczas spotkania premierzy omawiali kwestię reformy systemu kaucji i wsparcia dla Kanadyjczyków walczących z uzależnieniem od narkotyków, aby zapewnić bezpieczeństwo społecznościom.
Przed spotkaniem premier Ontario, Ford, powiedział, iż chciałby, aby rząd federalny zainwestował w region Ring of Fire w północnym Ontario oraz w małe reaktory modułowe, dzięki którym Kanada mogłaby stać się „supermocarstwem, jeżeli chodzi o energię w dowolnym miejscu na świecie”.
„Mamy kopalnię złota, jak powiedziałem, w Kanadzie. Musimy po prostu zacząć wydobywać złoto i wydobywać je z ziemi” – powiedział Ford.
Premier Alberty Danielle Smith powiedziała, iż naciskała na „wielką umowę”, aby Ottawa poparła zarówno rurociąg biegnący z północno-zachodniej Kolumbii Brytyjskiej do portu Churchill w Manitobie, jak i sieć wychwytywania i składowania dwutlenku węgla znaną jako projekt Pathways. Powiedziała, iż chociaż projekt Pathways będzie kosztował od 10 do 20 miliardów dolarów, można go sfinansować przychodami z większej ilości ropy sprzedawanej krajom azjatyckim. „Gdybyśmy mieli rurociąg o wydajności miliona baryłek dziennie biegnący do północno-zachodniego wybrzeża Kolumbii Brytyjskiej, generowałoby to około [$]20 miliardów rocznie przychodów. Wydaje się to więc całkiem dobrą propozycją , jeżeli oba te projekty mogłyby być realizowane jednocześnie” – powiedziała.
Smith powiedziała również, iż jest „zadowolona ze zmiany tonu, którą widzieliśmy w ostatnich miesiącach” ze strony rządu federalnego i wskazała na wypowiedź Carneya na temat stania się przez Kanadę „superpotęgą energetyczną”.
Premier Saskatchewan Scott Moe, który wraz ze Smith otwarcie krytykuje rząd liberałów, powiedział, iż jego prowincja będzie potrzebowała większej przepustowości kolei, aby przewozić produkty takie jak potaż do innych krajów, a także dostępu do innego portu na Pacyfiku lub Atlantyku. „To … okazja pokoleniowa dla nas, aby zrealizować niektóre z aspiracji, które przedstawił premier, ale także okazja pokoleniowa dla Kanadyjczyków”.
Wśród postulatów premiera Manitoby Waba Kinewa przedstawionych przed spotkaniem znalazła się m.in. budowa korytarza handlowego przez port Churchill, utworzenie rdzennych „stref sprawiedliwego handlu” i rozwój infrastruktury dla kluczowych minerałów.
Premier Kolumbii Brytyjskiej David Eby ze swojej strony zaapelował o utworzenie korytarzy kolejowych i handlowych, a także o skupienie się na odnawialnych źródłach energii i kluczowych projektach wydobywczych, a także o pomoc w rozwiązaniu kryzysu mieszkaniowego.
Przed spotkaniem Smith powiedziała, iż najwyraźniej istnieje „chęć” do dyskusji na temat budowy rurociągów w Kanadzie, ale rząd federalny musi pozbyć się polityki, która zaszkodziła zaufaniu inwestorów. „Jeśli zamierzamy kontynuować budowę rurociągów, musimy zmienić podejście i jasno to powiedziałem premierowi” — powiedziała Smith.
Smith spotkała się z Carneyem 1 czerwca, aby omówić projekty energetyczne i w wydanym później oświadczeniu stwierdziła , iż najwyraźniej istnieje „chęć kontynuowania nowych projektów”, ale Ottawa musi pozbyć się takich polityk, jak ustawa o ocenie skutków (znana również jako projekt ustawy C-69), zakaz pływania tankowców u północnych wybrzeży Kolumbii Brytyjskiej i przepisów dotyczących czystej energii.
Smith powiedziała również reporterom, iż premierzy zachodnich prowincji współpracują nad tym tematem i iż chcieliby, aby powstał rurociąg ciągnący się od północno-zachodniego wybrzeża Kolumbii Brytyjskiej, „prawdopodobnie Prince Rupert”, do północnego miasta portowego Churchill w Manitobie.
Premier prowincji Alberta powiedziała również, iż chciałaby, aby przez Quebec przebiegał rurociąg naftowy.
Premier Quebecu François Legault nie był zdecydowany co do pomysłu budowy takiego rurociągu przez jego prowincję, mówiąc, iż przed wyrażeniem zgody na budowę będą musieli przeanalizować skutki ekonomiczne i środowiskowe.
