Bożena Ratter: To właśnie przez kino ładuje się w ludzi proch rewolucji!

solidarni2010.pl 8 miesięcy temu

Felietony

data:05 stycznia 2024 Redaktor: Anna

Propaganda filmowa otwiera nam drogę ku szerokim masom, wzmacnia nasz wpływ na lud, a wreszcie- bez wielkiego trudu - popularyzuje komunistyczne hasła- w 1923 zostały ustalone podstawy ideologiczne dla sowieckiej produkcji filmowej. Minęło 100 lat- podstawy ideologiczne pozostały, produkcje filmowe dzięki nowoczesnym środkom TV, Internetu, Netflixa ... bez wielkiego trudu wywierają wpływ na „lud” sącząc komunistyczne - postmodernistyczne hasła bez ograniczeń i kontroli- dzieciom i dorosłym.

Film jest potężną siłą w ręku bolszewików- kontynuuje autor zacytowanego wcześniej tekstu z pisma z 1930 roku "Walka z bolszewizmem" . Może warto o tym pamiętać gdy zbliżają się ferie zimowe i prawdopodobnie wzrośnie oglądalność filmów promujących zmianę tzw. skłonności seksualnej i tożsamości płciowej u dzieci i młodzieży jako wyraz wolności i autonomii człowieka. Dotyczy to również zmodyfikowanych w tym kierunku klasycznych filmów np. Disneya.

„To właśnie przez kino ładuje się w ludzi proch rewolucji tak, jakby byli karabinami!...”- słowa sowieckiego eksperta kinematograficznego Freczakowa po 100 latach urealnił Zhang Yiming tworząc najbardziej złowrogi system, który niczym karabin krótkimi filmikami uzależnia od prymitywnych treści setki milionów nastolatków.

Twórca TikToka zarobił fortunę na doprowadzeniu do perfekcji mechanizmu, który zdemolował psychikę milionów użytkowników Internetu i doprowadził do ogromnej prymitywizacji kultury -Jakub Wozinski, artykuł "Dopaminowy król", Dorzeczy nr 51/456.

Walka z bolszewizmem, zeszyt 30, 1930 rok: W ostatnich latach w państwach europejskich wyświetlane są coraz częściej obrazy kinematograficzne sowieckiej produkcji, lub też wyprodukowane w Europie lub Ameryce, ale na zamówienie Sowietów. Filmy te, często imponujące wysoką techniką, mają zawsze określoną tendencję propagandowo-rewolucyjną. W szeregu państw już zwrócono na to uwagę. W Polsce również obserwujemy inwazję filmów propagujących rewolucyjne rozkładowe hasła, zaopatrzone często w bardzo niewinnie wyglądającą oprawę. Dlatego też uważamy za rzecz pożyteczną publicznie uchylić zasłonę, zakrywającą przed społeczeństwem polskim prawdziwy cel filmowej ofensywy, zorganizowanej przez rząd S. S. S. R. Na czym ta myśl przewodnia polega?

W ciekawej bolszewickiej książce „L’Art dans la Russie Nouoelle: Le Cinema“, napisanej przez Rene Marchand i P. Weinsteina, tak tę sprawę ujęto: ... Sztuka kinematograficzna zarówno w produkcji jak i w eksploatacji powinna odpowiadać potrzebom, wynikającym ze stosunków socjalnych. Jest to cel, którego osiągnięcie może nastąpić zwolna, progresywnie. Należy tworzyć scenariusze o specyficznej treści, wyćwiczyć nowe kadry reżyserów, aktorów, przedsiębiorców. Musimy interpretować nasze własne życie według naszych aspiracji i stosownie do naszych środków materialnych i technicznych. Treść scenariuszy powinna być czerpana z porewolucyjnej literatury i nosić piętno rewolucji. Życie współczesne i jego obyczaje muszą wykazywać ohydę już niknącej przeszłości w zestawieniu z twórczą rewolucyjną przyszłością"...

(…)Podstawą tak zwanych historycznych filmów są w S.S.S.R. zasady leninizmu: „materializm historyczny", oraz „determinizm ekonomiczny". Dlatego też nie są one historią opartą na prawdzie, ale historią przekształconą tendencyjnie dla celów komunistycznych. Niektóre z tych filmów są ubierane w szatę dzieł literackich, ale pod ich zewnętrzną dekoracją kryje się zawsze cel powszechnej rewolucji. (Walka z bolszewizmem 1930 z. 30)

Minęło 100 lat a twórczość „czołowej” reżyser i „czołowej” pisarki pod zewnętrzną dekoracją kryją ten sam cel, cel powszechnej rewolucji. Dotyczy to również książek innych autorów dopasowujących fakty historyczne do propagandy komunistycznej lub poprawności politycznej, jak za PRL.

Może warto odnieść stan obecny do opisu w piśmie "Walka z bolszewizmem" z 1930 roku powstawanie filmu sowieckiego:

Sztuka kinematograficzna w Rosji sowieckiej sama przez się nie istnieje- istnieje ona dla celów politycznych. Głębsza analiza wykazuje, iż są niebezpieczną propagandą bolszewizmu -rzucają bowiem takie hasła jak: precz z zamożnym chłopem, precz z rodziną, niech żyje wolna miłość, szerzą antymilitaryzm, apoteozują rewolucję, lub szerzą nienawiść do zwierzchniej władzy, walczą z imperializmem, wzywają do buntu przeciwko władzy.

Po zaakceptowaniu tematu i scenariusza przez kierowniczy komitet centrali kinematograficznej, tenże komitet przechodzi do analizowania scenariusza pod względem politycznym. W ten sposób zanalizowany projekt jest zatwierdzany lub odrzucany przez inną instytucją, również państwową, przez „komitet kontroli". Następnie główny komitet centrali kinematograficznej zbiera „radą artystyczną” celem zrealizowania filmu. Dalej, wybierani są współpracownicy i tworzy się „grupa”, która adekwatnie inscenizuje film.

Przedsiębiorstwo sowieckiej Ukrainy „ Wufku” ufundowało w 1928 r. w Kijowie na terenie 40 hektarów wytwórnię, celem tworzenia dekoracyj zewnętrznych; dwadzieścia grup inscenizatorów może jednocześnie pracować i wykonać rocznie 90 filmów. Na podstawie specjalnej umowy, zawartej z niemieckimi firmami kinematograficznymi, kilku reżyserów Sowkino pracuje w Berlinie nad realizacją filmów, opłacanych przez rząd sowiecki. Jedna z holenderskich wytwórni zawarła również podobną umową z Sowietami, a ostatnio Sowiety pertraktują z wytwórniami w Hollywood.

Po raz czwarty badają film przedstawiciele rewolucyjnego związku kinematograficznego i wybrani dziennikarze, oraz krytycy sowieccy. W prasie sowieckiej nie wolno nic pisać o treści poglądów wypowiadanych na powyższych komisjach, gdyż film zostaje poddany jeszcze piątej kontroli, ostatecznej, przeprowadzanej przez centralny komitet kontroli repertuarów, który film zatwierdza lub odrzuca. Zdarza się jeszcze, iż władze sowieckie pozwalają wyświetlać zatwierdzony film tylko w określonych prowincjach S. S. S. R., lub tylko w klubach komunistycznych, oraz decydują, do jakich państw cywilizowanych film należy eksportować. (Walka z bolszewizmem, zeszyt 30, 1930 rok)

Nasi inteligentni przodkowie proces ten rozpoznawali i obywateli uświadamiali:

"Walka z bolszewizmem", zeszyt 30, 1930 rok:

Środki zaradcze. Aby móc się skutecznie przed akcją rewolucyjną, drogą filmu prowadzoną, skutecznie bronić, trzeba wykorzystać wszystkie posiadane w ręku środki. Są one następujące:

1. Cenzura państwowa filmów, zogniskowana w specjalnym biurze filmowym w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, powinna być bardziej czujna i powinna uniemożliwiać wyświetlanie filmów wywrotowych; jeżeli ilość cenzorów lub urządzenia techniczne biura są niewystarczające, to na ten cel należy zwiększyć kredyty.

2. Popieranie filmów pożytecznych, budzących instynkty ładu społecznego, moralności, poczucia religijnego, solidarności narodowej i patriotyzmu czynnego -należy jak najszerzej zorganizować, zmniejszać od takich filmów opłaty podatkowe, wywierać nacisk w kierunku jak najczęstszego wyświetlania takich filmów i po cenach jak najniższych.

3. Organizowanie zdrowej opinii społecznej w kierunku przeciwdziałania wyświetlaniu filmów wywrotowych i demoralizujących, a domagania się filmów zdrowych i pożytecznych pod każdym względem. Nad realizacją tych postulatów czuwać będzie odtąd stale „Centralne Biuro Porozumienia Organizacyj, współdziałających w zwalczaniu komunizmu".

Bożena Ratter

Idź do oryginalnego materiału