1 tydzień temu
Sto dni drugiej kadencji Donalda Trumpa to dobry czas na pierwsze podsumowania. Ameryka miała być znów wielka, a wygląda na to, iż jeszcze nigdy nie była tak słaba.
Trump zapowiadał, iż zakończy wojnę Rosji z Ukrainą w 24 godziny. Nie zakończył. Potem wyznaczył sobie nowy termin – sto dni. Teoretycznie miał na to sporo czasu, ale prawda jest brutalna: Stany Zjednoczone są ignorowane zarówno przez Rosję, jak i Ukrainę. Umowa dotyczącą minerałów ziem rzadkich nie jest choćby bliska podpisania. Putin zwodzi i bombarduje na potęgę. Jednym słowem: porażka.
Żeby przykryć tę klęskę, Trump odpalił swój kolejny ulubiony projekt – Dzień Wyzwolenia. Najpierw nałożył cła. Potem je zawiesił. Potem zawiesił jeszcze raz. Z wyjątkiem Chin. A Chiny zareagowały błyskawicznie, dorzucając własne cła. Spirala sankcji nakręcała się coraz szybciej, osiągając momentami poziom groteski. Wszyscy czekali, kto pierwszy straci zimą krew? Trump. A Xi? choćby nie raczył mu odpowiedzieć. Trump by zachować twarz opowiada, iż Xi do niego dzwonił, ale zamiast wyglądać na sprawczego – wygląda żałośnie.
I tak oto znaleźliśmy się w obecnej sytuacji. Stany Zjednoczone postanowiły użyć siły zarówno wobec swoich wrogów, jak i sojuszników. I wygląda na to, iż odrabiają tę samą lekcję, co Rosja w Ukrainie: nie wystarczy mieć siłę, trzeba też umieć jej użyć.
Nadal jednak stoimy przed bardzo poważnym problemem. Trump potrzebuje sukcesu na setny dzień kadencji. I to pilnie. Trudno sobie wyobrazić, co wymyśli, aby zatuszować porażkę Dnia Wyzwolenia.
Dlatego proponuję działać prewencyjnie. Dajmy Trumpowi Pokojową Nagrodę Nobla – najlepiej za pomoc Ukrainie w wygraniu wojny. Rozwiązalibyśmy przy tym kilka spraw na raz: uleczylibyśmy kompleks Obamy u Trumpa, dalibyśmy mu zwycięstwo na pokaz i – być może – zyskali bardziej przyjazne nastawienie do Europy i Ukrainy. Jednym ruchem załatwilibyśmy kilka spraw. A ja mógłbym otrzymać Nagrodę Nobla za wynalezienie prewencyjnej Nagrody Nobla.
—
Foto.: haberlernet NET, Flickr, Public domain.
