Zb. Żak: Myśli - Porządek stworzenia

W piątek 26 września Sejm przyjął obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz zmianie niektórych innych ustaw, czyli tzw. ustawę łańcuchową. Ustawa zakładająca zakaz trzymania psów na uwięzi w niemal każdym przypadku. Ponadto projekt wprowadza minimalne wymogi powierzchni dla kojców: 10 m2 dla mniejszych psów i 20 m2 dla większych psów. Ignorowanie przepisów o łańcuchach i kojcach skutkować może nałożeniem na właścicieli zwierząt wysokich kar.

Pod pretekstem ochrony zwierząt nowe przepisy będą wyłącznie nabijać pieniądze aktywistom. Z kolei rolnicy nazywają projekt nową „Piątką dla zwierząt”. Znowu okaże się, iż aktywiści będą starali się narzucić innym jak mają zajmować się zwierzętami nie bacząc na różnorakie uwarunkowania. To komunistyczny sposób myślenia: wszystko regulować przepisami, narzucać innym sposoby postępowania, wtrącanie się do domostw innych ludzi oraz donoszenie na nich. A także materialistyczna koncepcja człowieka: jesteśmy równi zwierzętom i nie czeka nas życie wieczne.

Dzięki temu, iż Jezus Chrystus stał się człowiekiem, człowiek zyskał swoją szczególną rangę w świecie i w planie zbawienia. To Jezus Chrystus objawia człowiekowi jego powołanie do budowania więzi z Bogiem. Co za tym idzie, to właśnie zdolność do miłości, oprócz rozumności i wolności, jest tą najważniejszą zdolnością, wyróżniającą człowieka pośród innych stworzeń. I cytat z Ewangelii wg św. Mateusza: „Kto z was jeżeli ma jedną owcę, i o ile mu ta w dół wpadnie w szabat, nie chwyci i nie wyciągnie jej? O ileż ważniejszy jest człowiek niż owca! (Mt 12, 11-12)

Według św. Tomasza z Akwinu: „Zwierzęta są poddane człowiekowi z natury, z Bożej Opatrzności i z roztropności. Należy unikać okrucieństwa wobec zwierząt, ale nie ze względu na nie same, ale ze względu na to, iż zasadniczo każde okrucieństwo w człowieku jest złem".

Istnieje we współczesnej kulturze tendencja do niezauważania tego, czym człowiek istotnie różni się od zwierząt. Wspomina o niej Jan Paweł II w encyklice Evangelium vitae (nr 22) i wiąże ją z odejściem wielu współczesnych ludzi od Boga: ,,Gdy zanika wrażliwość na Boga, zostaje też zagrożona i zniekształcona wrażliwość na człowieka. Człowiek nie potrafi już postrzegać samego siebie jako kogoś «przedziwnie odmiennego» od innych ziemskich stworzeń; uznaje, iż jest tylko jedną z wielu istot żyjących, organizmem, który — w najlepszym razie — osiągnął bardzo wysoki stopień rozwoju."

Katechizm KK tak to ujmuje: ,,Zwierzęta są stworzeniami Bożymi. Bóg otacza je swoją opatrznościową troską. Przez samo swoje istnienie błogosławią Go i oddają Mu chwałę. Także ludzie są zobowiązani do życzliwości wobec nich”. Jednak w tej chwili pod hasłem życzliwości dla zwierząt głoszone są nieraz treści jawnie fałszywe, a choćby bezpośrednio wrogie wierze chrześcijańskiej, szczególnie kiedy człowiek uznaje zwierzęta za równe sobie. Trzeba jasno powiedzieć, iż za poglądami o rzekomej równości człowieka i zwierząt kryje się materialistyczna wizja człowieka, patrzenie na człowieka wyłącznie w wymiarach życia doczesnego oraz odrzucenie wiary w życie wieczne. Tylko człowiek został wezwany do przyjaźni z Bogiem, tylko człowiek jest zdolny do modlitwy, tylko człowiek potrafi prawdziwie kochać, tylko człowiek dąży do życia wiecznego — oto podstawowe różnice między człowiekiem a zwierzętami, choćby najbardziej inteligentnymi. Piękno lub niegodziwość miłości do zwierząt poznaje się po tym, czy ten, kto jest przyjacielem zwierząt, lubi ludzi.

Niemal w tym samym czasie te same ciała ustawodawcze uchwalają bezkarność odbierania życia dzieciom poczętym oraz karalność okrucieństwa wobec zwierząt.

Poprzez humanizację zwierząt i animalizację ludzi, działa się przeciw cywilizacji. Warto wysłuchać rozmowy z G. Górnym i P. Lisickim „Dlaczego katolik powinien bać się ustawy łańcuchowej”:


Obyśmy potrafili troszczyć się o słabego i bezbronnego człowieka bardziej niż o zwierzęta!

Zb.