Wpływ zachmurzenia na globalny bilans energetyczny planety

Mapy zachmurzenia oraz krótkofalowego efektu radiacyjnego chmur.

Panel górny pokazuje mapę średniorocznego zachmurzenia (%), czyli stopnia pokrycia nieba przez chmury, zgodnie z pomiarami instrumentu MODIS satelity Terra wykonanymi w latach 2001-2024. Kolor ciemnoniebieski oznacza rejony o niskim zachmurzeniu, jak Sahara albo Antarktyda, odcienie bliskie bieli wskazują obszary o niemal permanentnym zachmurzeniu.

Panel dolny obrazuje średnioroczny krótkofalowy efekt radiacyjny chmur (SWCRE, W/m²), czyli ilość odbitego promieniowania słonecznego wynikającego z obecności chmur w danej lokalizacji, zmierzone przez radiometry satelitarne CERES w latach 2001-2024. Wartości ujemne pokazują więc chłodzący wpływ chmur: im bardziej ujemny, tym więcej światła słonecznego jest przez chmury odbijane. (Uwaga: współczynnik SWCRE uwzględnia tylko zakres promieniowania krótkofalowego. Chmury mają też wpływ na ucieczkę promieniowania cieplnego z powierzchni i przez atmosferę ziemską, i ten składnik – zwany długofalowym, LWCRE – nie jest przez mapkę uwzględniony).

Źródło: Tselioudis G., i in. (2025): Contraction of the World’s Storm-Cloud Zones the Primary Contributor to the 21st Century Increase in the Earth’s Sunlight Absorption.

W ramach akcji „Wykres na dziś” publikujemy wykresy i inne wizualizacje dotyczące zagadnień związanych ze zmianą klimatu. Mamy nadzieję, iż prezentowane przez nas dane stanowić będą punkt wyjścia do szerokiej i opartej na faktach dyskusji na temat globalnego ocieplenia oraz możliwości jego ograniczenia. Akcję prowadzimy we współpracy z Komitetem ds. Kryzysu Klimatycznego Polskiej Akademii Nauk.

Zobacz wszystkie wizualizacje.

Ten wpis sfinansowaliśmy ze środków finansowych pochodzących z 1,5% podatku dochodowego od osób fizycznych przekazanych Fundacji Edukacji Klimatycznej. Dziękujemy!