W Dniu Wszystkich Świętych
W ciszy cmentarnej, gdzie liście opadają,
A groby otula chryzantem blask złoty.
W płomyku świec, co mroki rozświetlają,
Bóg przemawia szeptem, wspomnieniem tęsknoty.
W imionach wyrzeźbionych w kamiennej płycie,
W fotografiach bliskich, co jedność rozwija.
W modlitwach cichych, co z serca płyną skrycie,
Bóg przypomina o życiu, iż przemija.
W deszczu, co smutkiem ziemię zwilżają pracze,
W wietrze, co imiona zmarłych szepczą włości.
W zadumie krzyża, co myśli kołacze,
Bóg śle nadzieję na spotkanie w wieczności.
W Dniu Wszystkich Świętych, co wśród grobów się zeszli,
Gdzie pamięć o bliskich jakże wciąż jest żywa.
W szacunku dla tych, co przed nami odeszli,
Bóg uczy pokory, do wdzięczności wzywa.
