Nowe badania prowadzone przez zespół naukowców z Uniwersytetu Ottawy pozwoliły stworzyć wyjątkowo szczegółowe modele 3D temperatury pod powierzchnią Grenlandii i północno-wschodniej Kanady. Wyniki rzucają nowe światło na geologiczną historię regionu i pomagają wyjaśnić, jak masywny lądolód Grenlandii reaguje – oraz może reagować w przyszłości – na zmiany klimatyczne.
Mapowanie ukrytego ciepła pod Grenlandią
Projekt realizowany był we współpracy z naukowcami z Uniwersytetu Twente w Holandii oraz Duńsko-Grenlandzką Służbą Geologiczną (GEUS). Badacze połączyli obserwacje satelitarne z danymi terenowymi i przeprowadzili setki tysięcy symulacji komputerowych, wykorzystując zaawansowane systemy obliczeniowe, m.in. zasoby Digital Research Alliance of Canada.
Jak wynika z badań, ciepło głęboko pod powierzchnią Grenlandii nie jest rozmieszczone równomiernie. Zróżnicowanie to jest ściśle powiązane z dawną wędrówką Grenlandii nad aktywnym regionem wulkanicznym, tzw. „hotspotem islandzkim”.
Nasze nowe regionalne modele temperatury ujawniają istotne boczne zmiany w strukturze termicznej Ziemi pod Grenlandią, które dostarczają ważnych informacji o przejściu wyspy nad islandzkim hotspotem.
– Parviz Ajourlou, Uniwersytet Ottawski, główny autor badania.
Znaczenie podziemnego ciepła dla lądolodu i powierzchni lądu
Temperatura skał pod lodowcem ma najważniejsze znaczenie dla zachowania się pokrywy lodowej. Wyższe temperatury u podstawy mogą wpływać na sposób przemieszczania się lodu, ruchy podłoża i interpretację pomiarów satelitarnych zmian powierzchni Ziemi.
To badanie poszerza naszą wiedzę o wewnętrznej strukturze Ziemi pod Grenlandią. Zróżnicowanie temperatury bezpośrednio wpływa na interakcję lądolodu z podłożem, co należy uwzględniać przy interpretacji obserwacji ruchów lądu i zmian grawitacyjnych. Te obserwacje mówią nam, jak lądolód reaguje na niedawne ocieplenie klimatu.
– Glenn Milne, profesor Uniwersytetu Ottawy, kierownik projektu.
Lepsze prognozy wzrostu poziomu morza
Tworząc model 3D temperatury, naukowcy przeanalizowali szeroki zakres danych geofizycznych, w tym prędkości sejsmiczne, anomalie grawitacyjne i przepływ ciepła. Tak kompleksowe podejście pozwala nie tylko lepiej poznać przeszłość geologiczną Grenlandii, ale także usprawnia modelowanie przyszłych zmian lądolodu.
Uwzględnienie interakcji ciepła z wnętrza Ziemi z pokrywą lodową pozwala precyzyjniej symulować tempo utraty lodu i szacować udział Grenlandii w globalnym wzroście poziomu mórz.
To dobry przykład, jak wiedza o budowie Ziemi pozwala lepiej rozumieć system klimatyczny. Udoskonalając modelowanie interakcji lodu i podłoża, możemy skuteczniej prognozować przyszły wzrost poziomu mórz i odpowiednio się przygotować.
– Parviz Ajourlou, Uniwersytet Ottawski.
Źródło: ScienceDaily