Przy tej bierności i nieodpowiedzialności władz społeczeństwo polskie, a zwłaszcza jego najbardziej świadoma część, czyli środowiska narodowo-patriotyczne muszą podjąć działania oddolne.
Uchodźcy, azylanci, relokanci …różnych określeń można używać wobec coraz liczniejszych „przybyszów” do Polski w ostatnich latach. Po wybuchu konfliktu wojennego na Ukrainie, w lutym 2022 r., kilkumilionowa rzesza Ukraińców przybyła, ale adekwatnie beztrosko, bez filtracji osób i rzeczywistych powodów ich przybycia – została wpuszczona do Polski za „solidarną” zgodą partii PiS, PO, Konfederacja, PSL, Polska2050, Razem i innych lewicowych koterii.
Przybysze z Ukrainy, to nie tylko matki z dziećmi i starcy, ale kilkusettysięczna rzesza młodych mężczyzn, którzy rzekomo uciekli od reżimu kijowskiego potrzebującego mięsa armatniego na rosyjsko-ukraińskim froncie. Duża część z tych mężczyzn pracuje, ale co robią po godzinach i jakie są ich poglądy polityczne i stosunek do „nadzwyczaj gościnnych” Polaków, tego nie wiemy. Nie jest to przedmiotem dogłębnych badań socjologicznych, ani tym bardziej koniecznych analiz służb wojskowych i policyjnych odpowiedzialnych za bezpieczeństwo Polski i Polaków oraz prewencyjnych działań wynikających z efektów tych analiz.
Uchodźcy z Ukrainy nie zostali podani żadnemu procesowi reedukacji na temat zbrodni ludobójstwa w wykonaniu ich ojców i dziadów, na Polakach, w okresie od 1943 r. na terenie Wołynia i Galicji Wschodniej. Dodatkowo na Ukrainie zintensyfikowano trwającą od 2004 r. banderowską, szowinistyczną indoktrynację dzieci i młodzieży w ukraińskich szkołach i organizacjach „harcerskich”, jak np. „Płast”. Powołano do życia paramilitarne lub wręcz militarne organizacje szkoleniowe ideowo i organizacyjne związane z jawnie profaszystowską partia Swoboda (ukr. Всеукраїнське об’єднання «Свобода»).
Bardzo pochopne i niemal bezwarunkowe nadawanie szczególnych praw i przywilejów ekonomiczno-socjalnych przybyszom z Ukrainy kosztem budżetu państwa polskiego oraz bez konsultacji ze społeczeństwem polskim i de facto kosztem praw Polaków – wytwarza postawy roszczeniowe i społeczno-narodowościową butę Ukraińców wobec Polaków.
Władze państwowe i samorządowe w Polsce posunęły się aż do naruszania ustaw i praw konstytucyjnych odnośnie zasad ustrojowych w Polsce: równości wobec prawa, dbania o bezpieczeństwo i integralność Polski, o wyłączność jeżyka polskiego jako języka państwowego i urzędowego.
Trwa zatem proces, który należy określić jako ukrainizację Polski. Ze względu na długotrwałość konfliktu rosyjsko-ukraińskiego, zarządzanie nim przez centra decyzyjne nie tylko z oby skonfliktowanych państw, ale także te o charakterze globalistycznym – proces ukrainizacji jest skrajnie niebezpieczny dla bezpieczeństwa nie tylko społeczno-gospodarczego, ale politycznego i wręcz egzystencjalnego Polaków.
Polityka władz państwowych i samorządowych w zakreślonym wyżej kontekście jest nie tylko nieadekwatna do zagrożeń bieżących, ale i wyjątkowo nieodpowiedzialna w perspektywie kilkunastu czy kilkudziesięciu lat, czyli w wymiarze pokoleniowym.
Przy tej bierności i nieodpowiedzialności władz społeczeństwo polskie, a zwłaszcza jego najbardziej świadoma część, czyli środowiska narodowo-patriotyczne muszą podjąć działania oddolne. Muszą to być działania starannie przygotowane, zorganizowane i konsekwentnie realizowane na szczeblu gmin i województw.
Poniższy materiał filmowy dokumentuje pierwsze kroki inicjatywy w Łodzi podjęte przez środowiska narodowe. Te działania muszą przybrać postać ogólnopaństwową. Problem imigracji nie dotyczy oczywiście jedynie tzw. uchodźców z Ukrainy. Istnieje szerszy wymiar zjawiska w postaci zaplanowanej, koordynowanej i wprowadzającej chaos kulturowy i socjalno-ekonomiczny – migracji ze zdestabilizowanych lub spauperyzowanych państw Afryki, Bliskiego Wschodu i Azji, poddanych neokolonialnemu wyzyskowi, często już nie państw kolonialnych, ale ponadnarodowych, agresywnych korporacji finansowo-przemysłowych będących narzędziem w rękach globalistycznych psychopatów o urojonych ambicjach „nadludzi” lub „wybranych elit pseudoreligijnych”.
Temat migracji i praktyk współczesnych bankowo — korporacyjnych „wybrańców Boga” zmierzających do realizacji neofeudalnego „cyfrowego obozu koncentracyjnego” będzie stałym tematem kanału informacyjno-edukacyjnego „Studia Narada” oraz przedmiotem dogłębnych, wieloaspektowych rozważań i dyskusji w serwisie informacyjno-edukacyjnym „Narada Polaków”.
——————
