Wiele osób przejeżdża koło tego miejsca choćby kilka razy w tygodniu i wielu z pewnością nie zdaje sobie sprawy jakie piękno kryje ceglany mur. Park krajobrazowy w Klęce znajduje na ważnym skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej 436 z drogą krajową DK 11 (S11) i drogą powiatową do Żerkowa. Można tu też wygodnie dotrzeć z Jarocina przez Wilkowyję, Radlin i Radliniec (trasa polecana rowerzystom). Drzewostan parku został dość mocno naruszony w trakcie nawałnicy z 2017 roku. Na szczęście wiatr zaoszczędził sporo pomnikowych drzew, które teraz zachwycają kolorami. Galerię [zobacz zdjęcia] z obiektu zamieścił niedawno w mediach społecznościowych wójt Nowego Miasta Wiesław Shreinber.
W ogólnie dostępnych informacjach czytamy, iż teren w Klęce, sąsiadujący z zakładem Phytopharm - to park krajobrazowy założony przy pałacu z końca XIX w. (pałac wzniesiony ok. 1870 r.). Ma charakter parkowo-dworski (ok. 5,6 ha według dostępnych opisów), z alejami i starymi drzewami (m.in. dęby i wiązy) oraz stawem. Założycielem rezydencji był Hermann Kennemann (ten, który niestety źle się wsławił); późniejszymi właścicielami byli m.in. von Jouanne.
Kompleks pałacowo-parkowy jest opisany jako zabytek. w tej chwili pałac i park są widoczne z zewnątrz, ale obiekt ma ograniczone inwestycje konserwatorskie i częściowo pełni funkcje mieszkalne/komunalne.
Najważniejsze fakty z historii parku w Klęce
Pałac z parkiem został wzniesiony pod koniec XIX w. - pałac budowano około 1870 r. dla Hermanna Kennemanna. Przy pałacu założono park krajobrazowy ze stawem. Właściciele: Po Kennemannie majątek przeszedł w ręce rodziny von Jouanne (w dokumentach przedwojennych wymieniany jest m.in. Maksymilian von Jouanne jako właściciel w 1939 r.). Majątek przed II wojną i do 1945 r. funkcjonował jako duży kompleks ziemski; po wojnie nastąpiła parcelacja/wywłaszczenia. Zespół pałacowo-parkowy jest odnotowany w zasobach zabytków (opisy konserwatorskie / katalogi zabytków wskazują na wartość historyczną i układ parkowy).
Dlaczego warto się wybrać do Klęki? Walory parku (przyrodnicze i krajobrazowe).
Powierzchnia i układ: W publikacjach i opisach turystycznych park podawany jest jako park z XIX w. o powierzchni rzędu kilku hektarów (w jednym z opisów pojawia się wartość 5,6 ha). Układ ma typ formy krajobrazowej (aleje, staw, akcenty drzewostanu). Drzewostan: W parku zachowały się stare, okazałe drzewa — przede wszystkim dęby i wiązy, które stanowią wartości przyrodnicze i krajobrazowe założenia. To element podnoszący wartość historyczną i estetyczną miejsca. Woda: W skład założenia wchodzi staw przy pałacu - element typowy dla parków krajobrazowych tego typu i okresu. Akwen wymagałby już interwencji konserwatorskiej.
Pałac: Pałac (neorenesansowy, zbudowany ok. 1870 r.) zachował część formy zewnętrznej; w różnych opisach jest wskazywane, iż budynek pełni dziś funkcje mieszkalne/komunalne (w jednym opisie wymieniane są choćby mieszkania komunalne i świetlica - jednocześnie podkreśla się, iż obiekt jest niedoinwestowany). Park jest dostępny z zewnątrz, ale cały kompleks wymaga dodatkowych prac konserwatorskich i inwestycji.
Dostępność: Park jest ogólnodostępny do obserwacji z zewnątrz; większość informacji pochodzi z lokalnych opisów, katalogów zabytków i portalów o pałacach/dworach. Nie natrafiłem na dużą, oficjalną kampanię rewitalizacyjną parku (co sugeruje ograniczone finansowanie/osiągalne środki na renowację). Wartość kulturowa i turystycznaPark wraz z pałacem stanowi interesujący przykład wiejskiej rezydencji ziemiańskiej z XIX w. na terenie Wielkopolski — atrakcyjny dla osób zainteresowanych architekturą rezydencjonalną, historią majątków ziemiańskich oraz spacerami wśród starych drzew. Ze względu na ograniczone prace konserwatorskie miejsce ma też charakter „miejsca z historią do odkrycia”.
Byliście w parku w Klęce? Jakie wrażenia?
.webp)
