Te miejsca w woj. łódzkim warto odwiedzić. Zachwycają swoim urokiem (ZDJĘCIA)

Trzy wyjątkowe trasy

Las Wiączyński, spacer wśród najstarszych drzew regionu

Czas przejścia: 1,5–2 godziny
Długość: ok. 5 km
Charakter: łatwa, kontemplacyjna

Las Wiączyński, położony na wschód od Łodzi, to jedno z najstarszych zachowanych kompleksów leśnych w centralnej Polsce. W przewodnikach przyrodniczych opisywany jest jako miejsce „ciszy pierwotnej” – z potężnymi dębami, bukami i naturalnym runem leśnym. Trasa spacerowa prowadzi szerokimi duktami i wąskimi ścieżkami pomiędzy drzewami liczącymi choćby kilkaset lat. To idealny wybór dla osób, które nie szukają intensywnego marszu, ale raczej rytmu kroków dopasowanego do oddechu. Szczególnie pięknie jest tu jesienią, gdy światło przenika przez liście, a las niemal całkowicie tłumi dźwięki z zewnątrz.

czytaj także: Parkingowa frustracja w Kutnie. Posłanka otrzymała odpowiedzi od PKP i Miasta

Dolina Pilicy w Spale, rzeka, piasek i rezerwaty

Czas przejścia: 2,5–3 godziny
Długość: 7–9 km (warianty)
Charakter: widokowa, naturalna

Spacer wzdłuż Pilicy w rejonie Spały to jedna z najczęściej polecanych tras w przewodnikach krajoznawczych po regionie łódzkim. Rzeka meandruje tu szeroko, tworząc piaszczyste brzegi, starorzecza i naturalne polany. Szlak prowadzi przez fragmenty rezerwatów przyrody, lasy sosnowe i otwarte przestrzenie nadrzeczne. To propozycja dla tych, którzy lubią zmienność krajobrazu: raz idzie się cienistym lasem, chwilę później wychodzi na otwartą przestrzeń z widokiem na wodę. Trasa jest płaska i dostępna niemal przez cały rok, a zimą bywa zaskakująco malownicza.

Park Krajobrazowy Wzniesień Łódzkich, Łagiewniki od strony ciszy

Czas przejścia: 2–3 godziny
Długość: 6–8 km
Charakter: umiarkowana, lekko pofałdowana

Las Łagiewnicki bywa postrzegany jako „park miejski”, ale przewodniki podkreślają, iż jego północne i wschodnie fragmenty mają zupełnie inny charakter. Wchodząc głębiej w Park Krajobrazowy Wzniesień Łódzkich, trafiamy na tereny pagórkowate, z naturalnymi dolinkami i źródliskami. To trasa dla tych, którzy chcą poczuć lekki wysiłek i jednocześnie zobaczyć, jak bardzo zróżnicowany potrafi być krajobraz centralnej Polski.

Zimą i wczesną wiosną miejsce to jest niemal puste, co sprzyja długim, samotnym spacerom.

Województwo łódzkie najlepiej poznaje się pieszo, bez pośpiechu. Trasy spacerowe opisane w przewodnikach często prowadzą przez miejsca nieoczywiste: stare lasy, doliny rzek, zapomniane ścieżki. To właśnie tam region pokazuje swoją spokojniejszą, bardziej intymną stronę.