W Zamku Dzikowskim w Tarnobrzegu gościł wiceprezes Instytutu Pamięci Narodowej profesor Krzysztof Szwagrzyk. W 2015 roku kierował on pracami ekshumacyjnymi na Powązkach, podczas których odnaleziono doczesne szczątki majora Hieronimia Dekutowskiego „Zapory”. Dowódca polskiego podziemia niepodległościowego, cichociemny został zamordowany w 1948 roku w więzieniu mokotowskim, a następnie pochowany w tajemnicy w nieznanym przez lata miejscu.
Wiceszef IPN przyjechał na zaproszenie dyrektora Muzeum Zamku Tarnowskich w Tarnobrzegu profesora Tadeusza Zycha, aby opowiedzieć o tym jak udało odnaleźć „Zaporę”.
Mówi dyrektor muzeum.
Profesor Krzysztof Szwagrzyk podkreśla, iż proces poszukiwania a później identyfikacji jest bardzo skomplikowany i czasem trwa choćby kilka lat. Samo odnalezienie miejsca pochówku opiera się na badaniu wielu materiałów archiwalnych. Gdy zostanie ono już wytypowane następuje wizja lokalna, badania archeologiczne a następnie te adekwatne prace, podczas których z ziemnych jam wydobywane są ludzkie szczątki. W międzyczasie od rodziny lub bliskich pobierany jest materiał genetyczny, aby później posłużył on przy identyfikacji.
Kiedy kończy się on pozytywnie, IPN ogłasza publicznie imiona i nazwiska. Dzieje się podczas uroczystości w Pałacu Prezydenckim w Warszawie.
Profesor Szwagrzyk dodaje, iż gdy na powązkowskiej łączce odkryto zbiorową mogiłę początkowo nie przypuszczano, iż są tam szczątki polskich oficerów. Znajdowały się tam, bowiem fragmenty niemieckich mundurów. Dopiero po kilku miesiącach identyfikacji uzyskano pewność, co do osób tam pochowanych. Wiceprezes IPN przytacza również pewną symbolikę, jaka towarzyszyła tamtym wydarzeniem.
Do tej pory dzięki pracom Biura Poszukiwań i Identyfikacji Instytutu Pamięci Narodowej odnaleziono ponad 2,5 tysiąca ofiar komunistycznego i niemieckiego terroru. Kilkaset z nich zostało zidentyfikowanych.
