1 rok temu
Związek Nauczycielstwa Polskiego przygotował szereg postulatów, związanych z edukacją. Mówi w nich o szkole XXI wieku, nastawionej na ucznia.
Warto zapoznać się z tym materiałem, który pokazuje jak mogłaby wyglądać szkoła, gdyby nie PiS. Dzisiejsza szkoła na modłę Kaczyńskiego, Zalewskiej, Piątkowskiego czy Czarnka to miejsce smutne i pozbawione nadziei.
Pomysły ZNP pokazują, jak taka szkoła powinna wyglądać:
Edukacja na miarę XXI, a nie XIX wieku
„odchudzenie” podstawy programowej,
indywidualizacja kształcenia w klasach do 20 uczniów,
darmowe podręczniki na wszystkich etapach edukacyjnych,
kształcenie kompetencji kluczowych,
wsparcie specjalistów – psychologów i pedagogów,
lekkie tornistry dla uczniów.
Edukacja dobrze i racjonalnie finansowana
wzrost i urealnienie nakładów budżetowych na edukację od przedszkoli po uczelnie wyższe,
prawne zagwarantowanie procentowego udziału wydatków na oświatę w stosunku do PKB na poziomie nie niższym niż 3 proc.,
realna poprawa sytuacji materialnej nauczycieli przez powiązanie systemu wynagradzania nauczycieli ze średnim wynagrodzeniem w gospodarce,
finansowanie wynagrodzenia nauczycieli z budżetu państwa,
wzrost wynagrodzeń pracowników niebędących nauczycielami.
Edukacja z profesjonalną i dowartościowaną kadrą
dowartościowanie i docenienie kadry nauczycielskiej oraz pracowników edukacji,
systemowe wspieranie rozwoju profesjonalnego,
wprowadzenie radykalnej podwyżki nauczycielskich płac oraz mechanizmu gwarantującego ich regularny wzrost,
mniej biurokracji,
wyposażenie miejsc pracy nauczycieli,
poprawa warunków pracy,
modyfikacja systemu oceny pracy nauczycieli.
Edukacja ukierunkowana na najważniejsze kompetencje, a nie szczegółowe wiadomości
kształcenie kompetencji kluczowych, w tym pracy zespołowej, krytycznego i twórczego myślenia, umiejętności rozwiązywania problemów;
ograniczenie tradycyjnych metod nauczania na rzecz sposobów pracy, które autentycznie angażują młodych ludzi – takich, które budzą pasje, zachęcają do stawiania pytań, badania i robienia rzeczy ważnych dla siebie i pożytecznych dla świata;
mądre korzystanie z nowych mediów i technologii
Edukacja oparta na autonomii i samodzielności szkół, a nie centralnie sterowana
samodzielność szkoły zamiast centralnego sterowania, więcej decyzji w rękach dyrekcji, nauczycieli i nauczycielek;
budowanie takich zespołów nauczycielskich, które wypracowują modele działania szkoły z uwzględnieniem potrzeb swoich uczniów i społeczności lokalnej;
przebudowa systemu nadzoru pedagogicznego – więcej doradztwa i wsparcia, mniej arbitralnej kontroli;
faktyczna swoboda stosowania przez nauczycieli w realizacji programu nauczania i metod nauczania,
współpraca z organizacjami społecznymi – korzystanie z ich wsparcia i zasobów.
Edukacja równych szans
wsparcie dla dzieci z trudnościami i ze specjalnymi potrzebami,
przeciwdziałanie selekcji oraz segregacji uczennic i uczniów,
edukacja bez rankingów,
szkoła wsparcia i współpracy, a nie rywalizacji;
szkoła jako przyjazne miejsce z dobrym klimatem do nauki, dbanie o relacje nauczyciele – uczniowie – rodzice;
wsparcie edukacyjne i psychospołeczne dzieci; ograniczenie rywalizacji i nacisku na indywidualne sukcesy.
