Zapomniana linia tramwajowa nr 43, której historia sięga prawie stu lat, może ponownie połączyć Lutomiersk z Konstantynowem Łódzkim i Łodzią. Posłanka Paulina Matysiak wystosowała oficjalne zapytanie do Ministerstwa Infrastruktury w sprawie możliwości przywrócenia tego historycznego połączenia, które zostało zawieszone w 2019 roku z powodu fatalnego stanu technicznego torowiska.
Historyczna arteria komunikacyjna regionu
Linia tramwajowa numer 43, uruchomiona w 1929 roku, przez niemal stulecie stanowiła kręgosłup komunikacyjny dla mieszkańców Lutomierska, Konstantynowa Łódzkiego i okolicznych miejscowości. Dla wielu osób był to podstawowy środek transportu zapewniający dostęp do szkół, placówek medycznych, urzędów i miejsc pracy w Łodzi.
Jej zawieszenie w 2019 roku pogłębiło problem wykluczenia komunikacyjnego i znacząco utrudniło codzienne funkcjonowanie mieszkańcom, szczególnie tym nieposiadającym własnych samochodów. Dla starszych mieszkańców regionu tramwaj stanowił również istotny element lokalnej tożsamości i historii.
Samorządy chcą, ale potrzebują wsparcia
Zarówno władze Lutomierska, jak i Konstantynowa Łódzkiego deklarują chęć przywrócenia tego cennego połączenia. Problem leży jednak w finansowaniu – gmina Lutomiersk otwarcie przyznaje, iż bez zewnętrznego wsparcia inwestycja przekracza jej możliwości budżetowe.
„To nie jest tylko kwestia nostalgii czy sentymentu do historycznej linii, ale realna potrzeba mieszkańców” – podkreśla burmistrz Lutomierska, który zwrócił się z apelem do posłanki Matysiak. „Przywrócenie tramwaju oznaczałoby dla wielu osób odzyskanie bezpośredniego dostępu do Łodzi i wszystkich możliwości, jakie oferuje miasto wojewódzkie.”
W zgodzie z celami klimatycznymi
Odbudowa linii tramwajowej wpisuje się w szersze cele polityki klimatycznej i transportowej Polski. Transport szynowy jest uznawany za jeden z najbardziej ekologicznych środków komunikacji zbiorowej. Elektryczne tramwaje emitują znacznie mniej zanieczyszczeń niż autobusy czy samochody osobowe.
Przywrócenie historycznego połączenia mogłoby również stanowić modelowy przykład rewitalizacji infrastruktury transportowej w mniejszych miejscowościach, co jest zgodne z europejskimi trendami przeciwdziałania wykluczeniu komunikacyjnemu obszarów peryferyjnych.
Szansa na finansowanie zewnętrzne
W swoim zapytaniu poselskim Paulina Matysiak zwraca uwagę na możliwości wsparcia tej inicjatywy ze środków krajowych i unijnych. Pyta o dostępne mechanizmy finansowe, które mogłyby pomóc małej gminie w realizacji tak ambitnego przedsięwzięcia.
Fundusze europejskie na lata 2021-2027 kładą szczególny nacisk na zrównoważoną mobilność i transport niskoemisyjny. Istnieją również krajowe programy wspierające rozwój transportu publicznego i przeciwdziałanie wykluczeniu komunikacyjnemu, które potencjalnie mogłyby być wykorzystane do sfinansowania odbudowy linii.
Potrzeba współpracy samorządowej
Kluczowym elementem w realizacji projektu może okazać się kooperacja między samorządami różnych szczebli. Posłanka Matysiak pyta w swoim wystąpieniu, czy rząd mógłby zainicjować i koordynować współpracę między gminami a samorządem województwa łódzkiego.
Taka kooperacja mogłaby nie tylko ułatwić pozyskanie finansowania, ale również zapewnić spójność projektu z szerszymi planami rozwoju transportu w regionie łódzkim, zwiększając jego szanse na realizację.
Więcej niż środek transportu
Historyczna linia tramwajowa numer 43 to nie tylko środek transportu – to element dziedzictwa kulturowego regionu. Jej przywrócenie byłoby symbolicznym połączeniem tradycji z nowoczesnością, pokazującym, iż historyczne rozwiązania transportowe mogą być odpowiedzią na współczesne wyzwania mobilności.
O odpowiedzi poinformujemy.