Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o asystencji osobistej, przygotowany przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Łukasz Krasoń
Ministra Agnieszka Dziemianowicz-Bąk oraz Katarzyna Nowakowska – Wiceministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej zapewniają, iż będzie to krok w stronę niezależności oraz podmiotowego traktowania osób z niepełnosprawnościami.
Projekt rządowej ustawy zakłada, że:
Wymiar asystencji wyniesie od 20 do 240 godzin miesięcznie (w pierwszym roku do 200 godzin, w drugim roku do 220 godzin)
Wsparcie ustalane będzie na maksymalnie trzy lata i nie mniej niż na rok (a nie tylko na część roku).
Zapewniona zostanie swoboda wyboru podmiotu świadczącego usługę asystencji (powiat, organizacja pozarządowa), a także samego asystenta (uzględnieniem określonych kryteriów).
Z usług asystenta będą mogły korzystać osoby z niepełnosprawnościami w wieku 18 – 65 lat, które uzyskały co najmniej 80 punktów w skali potrzeby wsparcia, a od 2030 roku również młodzież od 13. roku życia
Asystent będzie mógł pomagać w czynnościach codziennych – jak poruszanie się, zakupy, wyjście do pracy, szkoły czy lekarza – a po odpowiednim przeszkoleniu także w niektórych czynnościach medycznych.
Projekt wzbudza wiele wątpliwości i pojawia się niepokój, czy w takiej formie Ustawa będzie odpowiadała na potrzeby osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin (opiekunek i opiekunów) oraz czy będzie możliwa do sprawnego wdrożenia.
Czego brakuje w nowym projekcie ustawy i o co warto byłoby zadbać?
● Realna swoboda wyboru asystenta, która została ograniczona poprzez nowe kryteria dla kandydatów. Zamyka to możliwość podjęcia pracy asystenckiej np. rodzicom OzN z wieloletnim doświadczeniem we wspieraniu i asystowaniu.
● Możliwość przenoszenia niewykorzystanych godzin na kolejne miesiące.
● Zapewnienie odpowiedniej koordynacji pozwalającego na odpowiednią jakość , szeroką dostępność usług asystencji i sprawne wdrażenie rozwiązań zagwarantowanych w ustawie.
● Możliwość składania wniosku o ustalenie prawa do asystencji przez osoby ubezwłasnowolnione
● Gwarancję wsparcia osoby z niepełnosprawnością przez osobę stale wspierającą (np. przez rodzica) na każdym etapie ustalania prawa do asystencji.
● Stabilne warunki pracy dla asystentów z godnym wynagrodzeniem.
Ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2027 roku.
Zanim to nastąpi, przejdzie jeszcze przez procedowanie w Parlamencie i ewentualne poprawki, a także przez Kancelaria Prezydenta RP.
Przypominamy, iż aktualnie w Sejmie są aż trzy projekty ustawy o asystencji: prezydencki, rządowy i poselski. Konsultacje społeczne nad projektem poselskim wciąż realizowane są – można wyrazić własną opinię (link do treści projektu i ankiety konsultacji zostawiamy w komentarzach).
Podzielcie się Waszymi spostrzeżeniami i komentarzami na temat projektu Ustawy o AAON.
Żródło materiału: Stowarzyszenie MUDITA
