3 tygodni temu
KPMG opublikowało najważniejsze wnioski z „Badania raportowania zrównoważonego rozwoju” dotyczące sektora finansowego. To globalne badanie, przeprowadzane regularnie na przestrzeni ostatnich trzech dekad, pokazuje, iż raportowanie zrównoważonego rozwoju stało się akceptowaną częścią polityki przejrzystości i ujawniania informacji przez wiele dużych firm. Tym samym raportowanie niefinansowe w coraz większym stopniu jest integrowane ze sprawozdawczością finansową. Większa przejrzystość prowadzi do większej odpowiedzialności za podejmowane działania na rzecz redukcji emisji dwutlenku węgla, zatrzymania utraty bioróżnorodności i zwalczania nierówności społecznych.
Obecnie przedsiębiorstwa muszą zmierzyć się z perspektywą dostosowania działalności do obowiązkowego i regulowanego raportowania zrównoważonego rozwoju. Regulatorzy i twórcy standardów na całym świecie podjęli znaczące działania w obszarze ujawniania informacji niefinansowych. Ważniejsze jednak jest to, iż korporacje ewoluują w czasie rzeczywistym, dostosowując się do zmieniających się priorytetów otaczającego je świata. Krajobraz raportowania jest gotowy na znaczące zmiany.
Raportowanie nie jest już obce
Sektor usług finansowych na poziomie organizacyjnym jest dobrze zaznajomiony z przepisami i wymogami raportowania — prawdopodobnie bardziej niż jakikolwiek inny sektor. Wymogi regulacyjne pomagają zapewnić stabilność i integralność systemu finansowego. Obowiązkowe ujawnienia mają na celu wprowadzenie dyscypliny rynkowej, a raporty są wykorzystywane przez różnorodne grupy interesariuszy do monitorowania zgodności, oceny kondycji finansowej oraz podejmowania decyzji inwestycyjnych lub kredytowych.
Od kilku lat przedsiębiorstwa aktywne na światowych rynkach finansowych odczuwają rosnącą presję ze strony interesariuszy, aby kłaść większy nacisk na czynniki ESG w swoich prospektach informacyjnych oraz raportach rocznych. Czynniki takie jak presja regulacyjna, zakłócenia na rynkach finansowych oraz preferencje klientów zmuszają wiele organizacji finansowych do integracji ESG w swojej działalności. Jednak badanie KPMG pokazuje, iż te organizacje napotykają pewne ograniczenia. Dlaczego?
Podmioty sektora usług finansowych muszą podejmować wyzwania i rozstrzygać dylematy, które według danych z „Badania raportowania zrównoważonego rozwoju” KPMG powodują opóźnienie tych instytucji względem pozostałych sektorów w obszarze raportowania ESG. Niektóre z tych ograniczeń obejmują:
- Brak uniwersalnych metryk i wskaźników, globalnych celów oraz luki w danych.
- Szeroki zakres istniejących standardów raportowania, ram i dyrektyw w różnych jurysdykcjach oraz pojawiające się globalne standardy raportowania.
- Nieunikniona zależność od zwykle ograniczonych i rozbieżnych danych pochodzących od podmiotów trzecich w ramach łańcucha wartości i dostaw.
- Brak spójności i dokładności w raportach przedsiębiorstw z pozostałych sektorów.
- Priorytetowe traktowanie raportowania finansowego, wynikające z kultury sektora.
- Koszty modernizacji systemów i narzędzi IT do przygotowania raportowania zgodnie z nowymi i pojawiającymi się standardami.
Każdy z tych czynników może sprawić, iż raportowanie zrównoważonego rozwoju stanie się skomplikowane, niespójne i nie będzie dostarczało wiarygodnej informacji. W rezultacie podmioty działające w sektorze usług finansowych w zrozumiały sposób mogą niechętnie skłaniać się do dobrowolnego raportowania, szczególnie w środowisku bardzo uregulowanym prawnie.
Optymizm
Podczas gdy wyniki badania przedstawiają dane i analizy, doświadczenie pracy z klientami KPMG z całego świata daje powód do optymizmu. Większość firm z sektora finansowego dąży bądź już realizuje wzorowe raportowanie zrównoważonego rozwoju. Chociaż jest to bardziej widoczne na czołowych, bardziej rozwiniętych rynkach, obserwuje się to także na całym świecie. Szczególnie wysoki poziom zaangażowania wykazują banki w Wielkiej Brytanii i Europie, gdzie raportowanie ESG jest stało się istotnym elementem zewnętrznej sprawozdawczości.
Więcej: KPMG
