Przegląd geoinżynieryjny

Zaczyna się olbrzymia budowa w Porcie Gdańsk

Podpisano wartą 800 mln zł umowę na budowę falochronu osłonowego w Porcie Gdańsk. Celem jest zapewnienie osłony przed falowaniem przyszłemu pływającemu terminalowi FSRU (ang. Floating Storage Regasification Unit). Za inwestycję odpowiada Urząd Morski w Gdyni.
Terminal powstanie w południowej części Zatoki Gdańskiej. Do nabrzeża będzie zacumowana na stałe jednostka regazyfikująca, czyli statek służący do magazynowania gazu LNG (skroplonego) odbieranego z metanowców i zmiany jego stanu skupienia z ciekłego na gazowy. FSRU gotowy ma być w 2028 r.

Wcześniej, pod koniec 2027 r., zakończyć mają się prace, na które właśnie podpisano umowę. W ramach inwestycji Urzędu Morskiego w Gdyni zaplanowano: budowę falochronu osłonowego dla FSRU wraz z wymianą gruntu, roboty czerpalne i podczyszczeniowe na torze podejściowym i obrotnicy do terminalu FSRU, wykonanie oznakowania nawigacyjnego.
Długi na 1300 m falochron powstanie około 3 km od brzegu, w bezpośrednim sąsiedztwie toru wodnego, który prowadzi do Portu Gdańsk. Dla zapewnienia odpowiedniej szerokości oraz głębokości akwen zostanie pogłębiony na odcinku od głównego toru podejściowego do Portu Północnego do FSRU. Środki na inwestycję pochodzą z budżetu państwa.
Źródło: Urząd Morski w Gdyni, 18.03.2025

Nabrzeże T3 w Baltic Hub. Bliżej do końca budowy. Są suwnice

Do Baltic Hub dotarły trzy wielkie suwnice STS, po zainstalowaniu będą obsługiwać największe kontenerowce. Była to ostatnia taka dostawa, łącznie jest ich siedem. Budowa nabrzeża T3 zakończy się w 2025 r.
Suwnice STS (ang. Ship-To-Shore) mają 96 m wysokości, tyle co 30-piętrowy wieżowiec. Mogą podnieść na wysokość 55 m kontener o masie 65 ton (tyle waży 10 dorosłych słoni). Po podniesieniu wysięgnika ich zasięg wynosi 140 m. Pozwala to na obsługę kontenerów ustawionych w 26 rzędach, a to oznacza, iż radzą sobie z największymi kontenerowcami na świecie. Wyposażenie suwnic w zaawansowane systemy automatyzacji i zastosowanie nowoczesnych technologii powoduje, iż przeładunki można wykonywać precyzyjnie, szybciej i efektywniej.
Na nabrzeżu T3 będzie też 20 automatycznych suwnic aRMG, zdalnie sterowanych i zasilanych z odnawialnych źródeł energii. Dzięki temu obniży się emisja CO2. 12 z nich już zainstalowano, cztery przechodzą testy.
Nowe nabrzeże ma 717 m długości i 17,5 m głębokości, jest przystosowane do obsługi największych statków kontenerowych. Zwiększyło powierzchnię terminalu o 36 ha. Po zakończeniu inwestycji zdolność przeładunkowa wzrośnie do 4,5 mln TEU rocznie.
Realizacja zadania sprawi, iż Baltic Hub stanie się jednym z najbardziej zaawansowanych technologicznie terminali kontenerowych w Europie.
Źródło: PFR, 14.03.2025

Wody Polskie zabezpieczą Płock przed powodzią

Warszawskie Wody Polskie ogłosiły przetarg na roboty budowlane dotyczące zabezpieczenia przeciwerozyjnego i przeciwpowodziowego Słupianki. Celem jest zwiększenie ochrony przed powodzią i rewitalizacji rzeki.
Słupianka wpływa do Wisły w płockiej dzielnicy Borowiczki. Źródło ma w gminie Radzanowo (woj. mazowieckie) na wysokości 135 m n.p.m. Obszar zlewni to 83,4 km2. Przepływy rzeki charakteryzuje duża zmienność. Inwestycja będzie realizowana na jej dolnym odcinku na terenach Płocka oraz miejscowości Borowiczki Pieńki, Cekanowo i Słupno, położonych w gminie Słupno w powiecie płockim. Działania planowane na 2025 r. to m.in.: przebudowa przekroju poprzecznego i podłużnego rzeki w km 1+000-4+232, umocnienie skarp na łukach wklęsłych poza odcinkiem przebudowy w km 6+590-6+640 i 6+983-7+477, przebudowa kładki w km 1+900. Prace w 2026 r.: remont jazu w km 0+780, budowa przepławki dla ryb i płazów w km 0+780, odmulenie zbiornika wodnego w km 0+790-0+950 (roboty ziemne i stabilizacja skarp).
Realizacja zadania ma zapewnić bezpieczeństwo przeciwpowodziowe Płocka i gminy Słupno oraz ochronić przed podtopieniami tereny przylegające do Słupianki. Mają się poprawić warunki utrzymania rzeki. Dojdzie do stabilizacji rumowiska i rewitalizacji ekosystemu. Prace zapewnią możliwość migracji ryb i płazów.
Źródło: Wody Polskie, 07.03.2025

Pomorze Zachodnie. Stargard będzie lepiej chroniony przed powodzią

W decydującą fazę wkroczyły roboty na miejskim odcinku Iny w Stargardzie. Inwestycja szczecińskich Wód Polskich o wartości 23 mln zł ma lepiej zabezpieczyć przed powodzią i podtopieniami mieszkańców ulic bezpośrednio sąsiadujących z rzeką.
Głównym celem zadania jest osiągnięcie wymaganego poziomu bezpieczeństwa zurbanizowanych obszarów wzdłuż koryta Iny. Podzielono je na dwie części – zabezpieczenie przeciwpowodziowe Stargardu i budowę przepompowni.
Pierwsza część polega na odbudowie wału przeciwpowodziowego na odcinku o długości 1 km. W ten sposób uzupełniony zostanie system obwałowań. Druga to budowa przepompowni zapewniającej utrzymanie bezpiecznego poziomu wody wpływającej do Iny rzeczki Młynówki.
Wykonano już ściankę szczelną, która wraz z murem oporowym ochroni przed podtopieniami ulice Światopełka i Drzymały. Przed tymi pracami przeprowadzono badania geologiczne i prace ziemne. Skomplikowany montaż zatopionych w nurcie rzeki elementów umocnień jest realizowany przy użyciu kafara. W efekcie dojdzie do wzmocnienia brzegów Iny na długości około 1 km, od ul. Światopełka do miejskiej oczyszczalni ścieków.
Kolejnym zabezpieczeniem Stargardu będzie przepompownia regulująca m.in. przepływy Młynówki. Niewielki ciek w przeszłości podtapiał ul. Drzymały. Rozwiązaniem problemu stanie się zestaw pomp z systemem odwodnieniowym. Sama Młynówka przed ujściem do Iny znalazła się w nowym kanale, płynąc bezpośrednio do wlotów przepompowni i osadnika.
Źródło: Wody Polskie, 06.03.2025

Program redukcji ryzyka powodziowego w zlewni Nysy Kłodzkiej

Samorządowcom z terenów, przez które we wrześniu 2024 r. przeszła powódź, zaprezentowano „Program redukcji ryzyka powodziowego w zlewni Nysy Kłodzkiej”. Dokument został opracowany przez Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie. Przeprowadzenie inwestycji poprawić ma bezpieczeństwo mieszkańców m.in. powiatów kłodzkiego i ząbkowickiego w woj. dolnośląskim oraz brzeskiego i nyskiego w woj. opolskim.
Program składa się z pięciu komponentów: działań infrastrukturalnych w zlewni Nysy Kłodzkiej, redukcji ryzyka powodziowego w zlewni Białej Lądeckiej i szerzej w zlewni Nysy Kłodzkiej, rozbudowy kaskady zbiorników na Nysie Kłodzkiej, redukcji ryzyka powodziowego poniżej miejscowości Bardo.
Podano, iż jednym z kluczowych założeń jest budowa obiektów (jak suche zbiorniki), które będą zatrzymywać wodę na miejscu w zlewni Białej Lądeckiej, powyżej Stronia Śląskiego i Lądka-Zdroju. Opracowano sześć wariantów dla zlewni Białej Lądeckiej. W marcu rozpocząć mają się konsultacje społeczne. We wszystkich założono, iż konieczny będzie wykup gruntów przez Skarb Państwa, by budowa zabezpieczeń przeciwpowodziowych mogła być możliwa. Jeden z wariantów dotyczących zlewni Białej Lądeckiej zakłada wykonanie zbiorników w miejscowościach Goszów, Bolesławów i Stójków, a także uruchomienie polderu Rudawka i remont zbiornika w Stroniu Śląskim (został już rozpoczęty).
Program opracował zespół pod kierunkiem prof. Janusza Zaleskiego, który podkreślił, iż najpierw ryzyko powodziowe zostanie zredukowane dzięki rozwiązań opartych na naturze. Zasadnicze działania planowane są na lata 2027–2034.
Źródło: UW we Wrocławiu, 27.02.2025

Kto będzie sprawdzać stan brzegu Bałtyku?

Urząd Morski w Gdyni szuka firmy, która podejmie się kontroli stanu technicznego umocnień brzegowych w latach 2025–2027.
Będą to kontrole roczne/półroczne oraz pięcioletnie/trzyletnie. Trzeba będzie wykonywać protokół pokontrolny oraz dokumentację fotograficzną, a z dokumentacji musi wynikać jednoznacznie, czy dany obiekt spełnia funkcję i czy zachowane jest bezpieczeństwo użytkowania. Do realizacji zadania konieczne będzie korzystanie np. z pracy nurków.
Kontrolami objęte zostaną obiekty na brzegu Morza Bałtyckiego od Piasków do Wicka Morskiego oraz brzegu Półwyspu Helskiego i Zalewu Wiślanego. Do budowy infrastruktury wykorzystano m.in. kosze i materace gabionowe, kolumny kamienne, pale CFA, pale z tworzywa sztucznego. Historia niektórych umocnień sięga połowy XX w.
Sprawdzany ma być stan m.in.: opasek brzegowych tzw. lekkich – łącznie 14,9 km, opasek i falochronów żelbetowych – 9,1 km, umocnienia i stabilizacji klifu w Jastrzębiej Górze – 1 km, wału przeciwsztormowego w Kątach Rybackich, Krynicy Morskiej oraz Wicku Morskim – 4,9 km, progów podwodnych – 4,1 km.
Źródło: Urząd Morski w Gdyni, 06.02.2025