Powstanie Warszawskie wybuchło 1 sierpnia 1944 o 17:00, zakończyło się 2 października 1944.
Straty po stronie Polski:
- 200 tys. poległych cywilów,
- 10 tys. poległych powstańców,
- 8 tys. zaginionych powstańców,
- 25 tys. rannych powstańców,
- 16 tys. wziętych do niewoli powstańców,
- 3,8 tys. poległych żołnierzy Wojska Polskiego,
- 2,7 tys. rannych żołnierzy Wojska Polskiego,
- 5 tys. poległych żołnierzy radzieckich,
- 165 tys. wywiezionych na roboty przymusowe,
- 60 tys. wysłanych do obozów koncentracyjnych,
- 335 tys. wypędzonych.
Straty po stronie Niemiec:
- 2 tys. zabitych lub zaginionych żołnierzy i policjantów,
- 9 tys. rannych żołnierzy i policjantów,
- 2 tys. wziętych do niewoli żołnierzy i policjantów,
- 0,2 tys. zabitych cywilów.
Prawica wykorzystuje rocznicę Powstania do uprawiania własnej, kłamliwej narracji. Obchody są przez to przesadzone. Styl stadionowy z racami i zadymieniem śródmieścia godzi w szacunek dla poległych. Pomnik Powstania Warszawskiego powinien zmienić nazwę na Pomnik Bohaterów Powstania Warszawskiego 1944. Nie powinniśmy w tym dniu wywieszać flagi poza Warszawą. Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego powinien być dniem uroczystym wyłącznie dla Warszawy. Nie powinno być wstrzymywania ruchu w godzinę „W” w Warszawie ani nigdzie indziej i powinniśmy to ignorować.