Płace w Chinach w 2024 roku: Rosnące nierówności i spowolnienie wzrostu wynagrodzeń

2 godzin temu

W 2024 roku Chiny przez cały czas mierzyły się ze spowolnieniem gospodarczym, co odbiło się na wzroście wynagrodzeń. Według danych opublikowanych przez Narodowe Biuro Statystyczne Chin (NBS), średnie roczne wynagrodzenie pracowników miejskich wzrosło, ale tempo tego wzrostu było wolniejsze niż w poprzednich latach. Jednocześnie utrzymała się wyraźna luka między sektorem prywatnym a publicznym, a także między różnymi grupami zawodowymi.

Średnie wynagrodzenia w Chinach w 2024 roku

1. Podział na sektor publiczny i prywatny

Zgodnie z danymi NBS, średnie roczne wynagrodzenie pracowników w sektorze nieprywatnym (w tym w przedsiębiorstwach państwowych, instytucjach rządowych i dużych firmach) wyniosło 124 110 juanów (ok. 17 220 USD), co oznacza wzrost o 2,8% w porównaniu z 2023 rokiem.

W sektorze prywatnym, gdzie zatrudnionych jest większość pracowników w Chinach, średnie wynagrodzenie wyniosło 69 476 juanów (ok. 9 640 USD), co stanowi wzrost zaledwie o 1,7%.

Oznacza to, iż pracownicy sektora publicznego zarabiali średnio o 78% więcej niż ci w sektorze prywatnym. Ta dysproporcja utrzymuje się od lat i jest jednym z głównych źródeł nierówności społecznych w Chinach.

2. Wynagrodzenia w przedsiębiorstwach powyżej określonej skali

Przedsiębiorstwa „powyżej określonej skali” (czyli duże firmy spełniające określone kryteria przychodowe) oferowały średnie wynagrodzenie na poziomie 102 452 juanów (ok. 14 215 USD), co stanowi wzrost o 4,4% w porównaniu z poprzednim rokiem.

W tej grupie najwięcej zarabiali:

  • Kadra kierownicza wyższego szczebla: 203 014 juanów (ok. 28 169 USD)

  • Specjaliści i technicy: 148 046 juanów (ok. 20 542 USD)

  • Pracownicy administracyjni: 93 189 juanów (ok. 12 930 USD)

  • Pracownicy usługowi: 77 584 juanów (ok. 10 765 USD)

  • Pracownicy produkcyjni: 78 561 juanów (ok. 10 901 USD)

Jak widać, różnica między zarobkami kadry zarządzającej a pracownikami produkcyjnymi wynosiła aż 2,6 raza, co pokazuje silne zróżnicowanie dochodów w chińskich przedsiębiorstwach.


Regionalne różnice w wynagrodzeniach

Chiny to kraj o ogromnych dysproporcjach regionalnych, co widać również w danych dotyczących płac:

1. Sektor nieprywatny

  • Wschodnie Chiny (w tym Pekin, Szanghaj, Guangdong): 143 712 juanów

  • Centralne Chiny: 98 090 juanów

  • Zachodnie Chiny: 110 376 juanów

  • Północno-Wschodnie Chiny (tzw. „stare ośrodki przemysłowe”): 98 889 juanów

2. Sektor prywatny

  • Wschodnie Chiny: 77 585 juanów

  • Centralne Chiny: 57 363 juanów

  • Zachodnie Chiny: 60 047 juanów

  • Północno-Wschodnie Chiny: 53 058 juanów

Różnica między regionem wschodnim a północno-wschodnim w sektorze prywatnym wynosiła aż 46%, co pokazuje, jak bardzo rozwój gospodarczy koncentruje się w bogatszych prowincjach nadmorskich.


Branże z najwyższymi i najniższymi wynagrodzeniami

Top 5 najlepiej płatnych branż (sektor nieprywatny)

  1. IT i technologie informatyczne: 238 966 juanów

  2. Finanse: 201 883 juanów

  3. Badania naukowe i techniczne: 175 425 juanów

  4. Energetyka: 150 285 juanów

  5. Górnictwo: 140 706 juanów

5 najgorzej płatnych branż (sektor nieprywatny)

  1. Usługi dla mieszkańców i naprawy: 68 159 juanów

  2. Zarządzanie zasobami wodnymi i środowiskiem: 68 315 juanów

  3. Rolnictwo: 67 475 juanów

  4. Hotelarstwo i gastronomia: 60 240 juanów

  5. Sektor kultury i rozrywki: 126 040 juanów (choć wyższy niż w innych grupach, odnotował spadek o 1%)

W sektorze prywatnym najwyższe płace były w IT (123 193 juanów) i finansach (135 339 juanów), podczas najniższe – w rolnictwie (46 433 juanów) i usługach komunalnych (49 007 juanów).


Dlaczego wzrost płac zwalnia?

  1. Spowolnienie gospodarcze – Chiny borykają się z niższym wzrostem PKB, kryzysem na rynku nieruchomości i spadkiem eksportu.

  2. Nadmiar siły roboczej – W niektórych sektorach (np. produkcja) konkurencja o miejsca pracy utrzymuje płace na niskim poziomie.

  3. Polityka oszczędnościowa firm – Wiele przedsiębiorstw ogranicza koszty pracy ze względu na niższe zyski.

  4. Nierówności strukturalne – Sektor publiczny i duże firmy wciąż dominują pod względem wynagrodzeń, podczas gdy mniejsze przedsiębiorstwa prywatne oferują znacznie niższe płace.


Konsekwencje dla społeczeństwa i gospodarki

  1. Rosnące niezadowolenie społeczne – Młodzi ludzie, zwłaszcza absolwenci wyższych uczelni, mają coraz większe trudności ze znalezieniem dobrze płatnej pracy.

  2. Migracja wewnętrzna – Pracownicy z biedniejszych regionów przez cały czas masowo przenoszą się do dużych miast na wschodzie.

  3. Spadek konsumpcji – Wolniejszy wzrost płac może ograniczyć wydatki gospodarstw domowych, co z kolei spowolni wzrost gospodarczy.

  4. Wyzwania dla władz – Rząd będzie musiał znaleźć sposoby na zmniejszenie nierówności, np. poprzez reformy podatkowe i wsparcie dla sektora prywatnego.


W 2024 roku chińskie płace rosły, ale w wolniejszym tempie niż w poprzednich latach. Największe zarobki wciąż koncentrują się w sektorze publicznym, dużych firmach i bogatszych regionach, podczas pracownicy sektora prywatnego i prowincji śródlądowych zarabiają znacznie mniej.

Jeśli Chiny chcą utrzymać stabilność społeczną i gospodarczą, będą musiały znaleźć sposoby na zmniejszenie tych nierówności. W przeciwnym razie rosnące rozwarstwienie dochodowe może stać się poważnym problemem w nadchodzących latach.

Czy sytuacja płacowa w Chinach ulegnie poprawie? Wiele zależy od tego, czy rząd podejmie skuteczne reformy i czy gospodarka odzyska dynamikę. Na razie jednak nierówności pozostają jednym z największych wyzwań dla Pekinu.


Źródła:

Leszek B. Ślazyk

e-mail: [email protected]

© www.chiny24.com

Idź do oryginalnego materiału