Patrzę na Ciebie ‒ pierwszy przegląd filmów Marii "Majki" Dłużewskiej, 26.09 godz. 18:00

solidarni2010.pl 15 godzin temu

Aktualności

Patrzę na Ciebie ‒ pierwszy przegląd filmów Marii „Majki” Dłużewskiej, 26.09 godz. 18:00

data:09 września 2025 Redaktor: Anna

26 września 2025 roku w warszawskim kościele Wszystkich Świętych przy placu Grzybowskim odbędzie się wyjątkowe wydarzenie kulturalne – pierwszy przegląd filmów dokumentalnych Marii „Majki” Dłużewskiej, zorganizowany w dzień Jej 74. urodzin.

Wydarzenie zostało zorganizowane przez grupę przyjaciół artystki, którym zależy na tym, by Jej słowa o filmie jako wspólnym dziele stały się rzeczywistością również po Jej śmierci. Ważne jest, by dorobek zbyt wcześnie zmarłej dokumentalistki pozostał żywy i przez cały czas docierał do serc kolejnych pokoleń widzów.

Maria Dłużewska, aktorka teatralna, opozycjonistka z czasów PRL-u i wrażliwa kronikarka najważniejszych momentów polskiej historii, zasługuje na to, by jej filmy były przez cały czas oglądane, analizowane i omawiane.

„Majka” zawsze podkreślała, iż kino dokumentalne „nie istnieje bez ludzi” i iż każdy film to efekt pracy zespołowej. Dlatego właśnie 26 września 2025 roku, w dzień jej 74. urodzin, w warszawskim kościele Wszystkich Świętych przy placu Grzybowskim odbędzie się pierwszy przegląd filmów dokumentalnych tej wybitnej polskiej reżyserki.

Program przeglądu:

Przegląd składa się z dwóch części filmowych rozdzielonych panelem dyskusyjnym. Widzowie zobaczą dokumenty „Dzielnieśmy stali, celnie rzucali” o strajkach i manifestacjach na Wybrzeżu w grudniu 1970 r. oraz ich brutalnym stłumieniu oraz „Zorza II nad Gdańskiem", prezentujący kulisy SBeckiej prowokacji, skierowanej przeciwko Janowi Pawłowi II podczas jego pielgrzymki do Polski w 1987 r. Między projekcjami odbędzie się panel, podczas którego goście będą mogli podzielić się wspomnieniami o Marii Dłużewskiej i porozmawiać o znaczeniu jej twórczości dla polskiego kina dokumentalnego.

O Marii „Majce” Dłużewskiej

Maria Dłużewska (1951‒2024) przeszła niezwykłą drogę – od aktorki teatralnej, przez działaczkę opozycyjną w czasach PRL-u, po uznaną reżyserkę filmów dokumentalnych. Absolwentka warszawskiej PWST, działaczka „Solidarności” i „Solidarności Walczącej”, w latach 90. odkryła w sobie dokumentalistkę.

Jest autorką, jako reżyserka, scenarzystka i producentka, ponad 40 filmów dokumentalnych. To filmy o ludziach stających wobec wyzwań historii, odważnych, przywiązanych do naszych polskich wartości. Ich tłem są ważne wydarzenia historyczne.

„Mam obsesję pokazywania ludzi, o których często nie pamiętamy, o których nie wiemy – a których życie jest piękne, spełnione i oni wiedzą po co żyją, lub wiedzą jak żyć. Jakkolwiek byłoby trudno – to, żeby życie miało sens. I życie moich bohaterów zawsze ma sens dla nas. Przynajmniej zawsze możemy się na nich wspierać i tę siłę od nich brać. To jest wielka rzecz – mówiła Maria Dłużewska podczas odbierania jednej z nagród za swoją twórczość”.

Szczególne miejsce w jej dorobku zajmują filmy poświęcone katastrofie smoleńskiej: „Mgła”, „Pogarda” (wspólnie z Joanną Lichocką), „Córka”, „Testament” i „Dama”.

Za swoją postawę życiową i poświęcenie dla Polski została uhonorowana Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).

Była wielokrotnie nagradzana na festiwalu Niezależni Niezłomni Wyklęci w Gdyni: dwukrotnie Złotym Opornikiem za film „Grupy Oporu” (2010) i „Krótkie popołudnie na Mazurach” (2018), dwukrotnie nagrodą im. Janusza Krupskiego za film „Degrengolada w Teatrze Domowym” (2012) i „Dzielnieśmy stali, celnie rzucali” (2022) i Platynowym Opornikiem w 2016 r. za „niezłomność, bezkompromisowość i niezależność”. Dwukrotnie otrzymała „Główną Nagrodę Wolności Słowa” przyznawaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich. Została wyróżniona nagrodą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii Film (2020) i Nagrodą Mediów Publicznych w kategorii Obraz (2022).

Zaproszenie

Organizatorzy zapraszają wszystkich, którym bliska jest twórczość Marii Dłużewskiej, którzy cenią polskie kino dokumentalne i którym zależy na zachowaniu pamięci o ludziach i wydarzeniach, które kształtowały naszą najnowszą historię.

Ten pierwszy przegląd ma być początkiem cyklu upamiętniającego twórczość dokumentalistki, która była nie tylko artystką, ale także wrażliwą kronikarką najważniejszych momentów polskiej historii. Bo jak sama mówiła: „kino dokumentalne istnieje dla ludzi i dzięki ludziom”.

Idź do oryginalnego materiału