Głównymi ulicami Wilna w sobotę przeszła „Parada Polskości”. W ten sposób Polacy mieszkający na Litwie uczcili Dzień Polonii i Polaków za Granicą, Święto Konstytucji 3 maja oraz 20. rocznicę akcesji Litwy i Polski w UE i 35-lecie Związku Polaków na Litwie (ZPL).
W uroczystym biało-czerwonym pochodzie udział wzięli przedstawiciele 250 kół ZPL z całego kraju, uczniowie szkół polskich, polskich zespołów, harcerze, polscy samorządowcy, politycy, księża. W czołówce pochodu szli liderzy polskiej społeczności, m.in. przewodniczący ZPL i Akcji Wyborczej Polaków na Litwie – Związku Chrześcijańskich Rodzin, europoseł Waldemar Tomaszewski, polscy dyplomaci, w tym ambasador RP Konstanty Radziwiłł, a także goście: senator Kazimierz Ujazdowski, posłowie Jan Dziedziczak i Andrzej Zapałowski.
Półtoragodzinny przemarsz zwieńczyła msza święta przed obrazem Matki Boskiej w Kaplicy Ostrobramskiej.
20. rocznica
Edward Trusewicz, wiceprzewodniczący ZPL w rozmowie z PAP przypomniał, iż pierwszy pochód odbył się w Wilnie przed 20 laty i był zorganizowany, by uczcić przystąpienie Litwy i Polski do Unii Europejskiej.
Ta inicjatywa, będąca przede wszystkim radosną manifestacją polskości, jest bardzo ważna dla nas, zamieszkałych tu Polaków, ale też Litwinów
— podkreśla Trusewicz.
Nam za każdym razem pozwala to uświadomić, jak liczną, zwartą grupę stanowimy, a Litwinom przypomina, iż mieszkamy tu od wieków i stanowimy część społeczeństwa tego kraju, jesteśmy obywatelami Litwy, ale dbamy o polskość, swoje tradycje, swój język.
W prawie 3-milionowej Litwie Polacy są najliczniejszą mniejszością, stanowią 6,5 proc. ludności. Są bardzo aktywną społecznością. Polacy mają swoje reprezentacje samorządowe oraz posłów w parlamencie, zajmują stanowiska ministrów, są doradcami najwyższych przedstawicieli władzy.
Na Litwie działa sieć polskich szkół i przedszkoli, są liczne zespoły artystyczne, teatralne, domy polskie. Jest wiele organizacji społecznych, a najliczniejszy jest Związek Polaków na Litwie, założony przed 35 laty; liczy ponad 9 tys. członków.
Polacy na Litwie nie lubią być nazywani Polonią. Twierdzą, iż nigdy nie opuścili swej ziemi, nigdzie nie wyjechali, iż to granica po II wojnie światowej się przesunęła.
