1 tydzień temu
Tomasz Szwejgiert poinformował o złożeniu do Sejmu wniosku o uchylenie immunitetu poselskiego Tomaszowi Siemoniakowi, byłemu wicepremierowi i obecnemu ministrowi spraw wewnętrznych. Wniosek dotyczy pociągnięcia do odpowiedzialności karnej w związku z zarzutem pomówienia dziennikarza Szwejgierta.
Sprawa, która już wywołuje poruszenie w środowisku medialnym i politycznym, ma swój początek w wywiadzie udzielonym 7 stycznia 2025 roku w Radiu Rebeliant. To właśnie wtedy – jak wynika z treści wniosku – Tomasz Siemoniak miał sugerować, iż Tomasz Szwejgiert rozpowszechniał nieprawdziwe informacje na temat własnej inwigilacji przez służby specjalne, podsłuchów i kontroli korespondencji. Według Szwejgierta, te wypowiedzi miały charakter pomówienia i mogły naruszyć jego dobre imię oraz wiarygodność zawodową.
Zarzut z artykułu 212 Kodeksu karnego
Zgodnie z treścią dokumentu skierowanego do Sejmu, wniosek dotyczy czynu określonego w art. 212 § 2 Kodeksu karnego (pomówienie dzięki środków masowego komunikowania) w związku z art. 212 § 1 K.K.. W praktyce oznacza to, iż zarzuty wobec Tomasza Siemoniaka mają charakter sprawy prywatnoskargowej o zniesławienie, jednak w przypadku posła konieczne jest uzyskanie zgody Sejmu na prowadzenie postępowania.
Wniosek opiera się na przepisach ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. z 2024 r. poz. 907), w szczególności na art. 7b ust. 4 pkt 2–5, które określają procedurę uchylenia immunitetu w takich przypadkach.
„Niech nie chowa się za immunitetem”
Tomasz Szwejgiert, znany z publikacji dotyczących służb specjalnych napisał: „Panie ministrze, kiedy przyjdzie Pan do sądu, proszę nie chować się za immunitetem. Sprawa kradzieży i podrzucenia paczki ruszyła i będzie wyjaśniona – co podległe Panu służby chciały mi zrobić.”
Szwejgiert zapowiada, iż zamierza doprowadzić sprawę do końca i oczekuje od Sejmu zgody na rozpatrzenie jego oskarżenia przez niezależny sąd.
Sfera wizerunkowa i zaufanie publiczne
W uzasadnieniu wniosku czytamy, iż zarzucany czyn miał wpływ przede wszystkim na sferę wizerunkową i reputacyjną dziennikarza. Pomówienie, zdaniem wnioskodawcy, mogło narazić go na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu, zwłaszcza iż jego praca koncentruje się na tematach związanych z bezpieczeństwem, służbami specjalnymi i działalnością publiczną.
Choć nie wskazano dokładnej kwoty szkody materialnej, dokument stwierdza, iż sprawa generuje koszty postępowań, opłat sądowych i doradztwa prawnego, a szkoda wizerunkowa jest „realna i trudna do odwrócenia”.
Kontekst polityczny i medialny
Wniosek o uchylenie immunitetu poselskiego Tomasza Siemoniaka pojawia się w gorącym politycznie momencie. Jako minister spraw wewnętrznych, Siemoniak stoi na czele resortu nadzorującego m.in. służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo państwa. Jednocześnie jest oskarżany o bezczynność wobec nieprawidłowości w służbach, w tym o brak rozliczeń PiS.
Siemoniakowi zarzuca się uległość PiS i brak skutecznego działania. Bardzo często porównywany jest do równie nieskutecznego Bodnara a wyborcy Koalicji 15 Października apelują o zastąpienie Siemoniaka osobą pokroju Waldemara Żurka.
