Odkryto gigantyczny „magazyn” CO2 pod dnem Oceanu Atlantyckiego

Najnowsze badania zespołu z Uniwersytetu Southampton wykazały, iż pod dnem południowego Atlantyku znajduje się rozległy, naturalny „magazyn” dwutlenku węgla. Porowate pokłady rumoszu lawowego, zwane brekcją, mogą wiązać znacznie więcej CO2 niż dotychczas badana skorupa oceaniczna.

Nowe spojrzenie na długoterminowy obieg węgla

Analiza rdzeni skalnych, pochodzących z głębokości pod dnem oceanu i liczących około 60 milionów lat, pozwoliła naukowcom określić, jak duże ilości CO2 mogą być uwięzione w warstwach lawowego rumoszu. W wyniku kontaktu lawy z wodą morską dwutlenek węgla zostaje związany w skałach w postaci minerałów węglanowych.

Breccja lawowa jako geologiczna „gąbka” na CO2

„Już od dawna wiadomo, iż erozja zboczy podwodnych gór prowadzi do powstawania dużych ilości rumoszu wulkanicznego, czyli brekcji – podobnie jak rumosz na stokach gór kontynentalnych. Jednak dopiero teraz udało się wydobyć pierwsze rdzenie tego materiału po dziesiątkach milionów lat dryfowania po dnie oceanu wraz z rozchodzącymi się płytami tektonicznymi.”

Dr Rosalind Coggon, główna autorka badania i stypendystka Royal Society na Uniwersytecie Southampton, wskazuje, iż te porowate i przepuszczalne pokłady mają zdolność magazynowania dużych ilości CO2 z wody morskiej, które stopniowo zostają związane przez minerały węglanowe.

Znaczenie odkrycia dla klimatu

Obieg węgla na Ziemi to proces rozciągnięty na miliony lat, w którym dwutlenek węgla przemieszcza się między wnętrzem planety, oceanami i atmosferą. Zrozumienie, gdzie i w jaki sposób CO2 jest usuwany z obiegu, jest najważniejsze dla poznania mechanizmów stabilizujących klimat.

„Oceany są pokryte skałami wulkanicznymi powstałymi na grzbietach śródoceanicznych, gdy płyty tektoniczne się rozchodzą. Ta aktywność wulkaniczna uwalnia CO2 z wnętrza Ziemi do oceanów i atmosfery. Jednak baseny oceaniczne nie są tylko zbiornikami wody morskiej – woda przepływa przez szczeliny w chłodzącej się lawie, wchodząc w reakcje z minerałami i wiążąc CO2 w postaci węglanów.”

Zespół badawczy określił, ile CO2 zostaje wbudowane w skorupę oceaniczną w wyniku tych reakcji chemicznych.

Brekcja – nieoceniony magazyn dwutlenku węgla

„Podczas głębokiego wiercenia dna południowego Atlantyku odkryliśmy rumosz lawowy, który zawiera od dwóch do czterdziestu razy więcej CO2 niż dotychczas badane lawy. Nasze badania pokazały, jak istotną rolę odgrywa brekcja powstała w wyniku erozji podmorskich gór w długoterminowym magazynowaniu węgla.”

Odkrycia dokonano podczas ekspedycji 390/393 Międzynarodowego Programu Odkryć Oceanicznych.

Źródło: ScienceDaily