Wykres pokazuje kilka rekonstrukcji zmian średniej globalnej temperatury w oparciu o różne zestawy danych, uwypuklając różnice pomiędzy wynikami dla pierwszych dekad XX wieku.
Oś pozioma: czas (lata). Oś pionowa: anomalia rekonstruowanej średniej globalnej temperatury powierzchni Ziemi (stopnie Celsjusza). Kolory oznaczają rekonstrukcje oparte o różne zestawy danych: pomarańczowy — dane z lądowych stacji meteorologicznych, niebieski — pomiary temperatury oceanów, magenta — pomiary temperatury oceanów bez korekt błędów systematycznych, jasnoniebieski — nocne pomiary temperatury powietrza nad oceanami, brązowy — pomiary z nadbrzeżnych stacji meteorologicznych.
Użyta przez autorów analizy metoda rekonstruuje średnią globalną w oparciu o ograniczony zbiór pomiarów. Okazuje się, iż wyniki oparte o różne zestawy danych są zbieżne po drugiej wojnie światowej, jednak różnią się znacząco w pierwszych dekadach XX wieku. Zdaniem autorów jest to jedną z kilku poszlak świadczących o istnieniu nieusuniętych błędów systematycznych w pomiarach temperatury oceanów, spowodowanych zmianami używanej aparatury i technik pomiarów (m. in. konstrukcji wiader którymi pobierano próbki wody morskiej), które doprowadziły do zaniżenia anomalii średniej globalnej temperatury w latach 20-tych i 30-tych XX wieku o około 0,2 stopnia Celsjusza.
Źródło: Sippel S., i in. (2024).
W ramach akcji „Wykres na dziś” publikujemy wykresy i inne wizualizacje dotyczące zagadnień związanych ze zmianą klimatu. Mamy nadzieję, iż prezentowane przez nas dane stanowić będą punkt wyjścia do szerokiej i opartej na faktach dyskusji na temat globalnego ocieplenia oraz możliwości jego ograniczenia. Akcję prowadzimy we współpracy z Komitetem ds. Kryzysu Klimatycznego Polskiej Akademii Nauk.
Zobacz wszystkie wizualizacje.