Napięcia w Partii Konserwatywnej. Defekcja i rezygnacja

Konserwatywny poseł zrezygnował ze stanowiska zaledwie kilka dni po tym, jak inny członek klubu PC przeszedł do partii liberałów.

Matt Jeneroux, poseł z okręgu Edmonton Riverbend, napisał w liście, iż „nie była to łatwa decyzja”, ale wierzy, iż jest „słuszna”.

Jeneroux powiedział, iż startował w ostatnich wyborach mając nadzieję, iż Kanadyjczycy obdarzą zaufaniem drużynę konserwatystów Pierre’a Poilievre’a i iż „bardzo chciał odegrać rolę w urzeczywistnieniu tej wizji”. Twierdzi, iż chociaż wynik nie był taki, jakiego się spodziewał, to jednak odczuwa „ogromny podziw” dla osób wybranych do Izby Gmin po obu stronach barykady.

Decyzja ta zapadła po tym, jak we wtorek — zaledwie kilka godzin po ogłoszeniu budżetu — poseł z Nowej Szkocji Chris d’Entremont opuścił frakcję konserwatystów i przyłączył się do liberałów.

Jeneroux powiedział, iż ma nadzieję, iż będzie miał okazję przemawiać w Izbie Gmin „jeszcze raz w przyszłości” i iż teraz musi skupić się na swojej rodzinie.

Chris d’Entremont, poseł z Nowego Brunszwiku reprezentujący okręg Acadie–Annapolis, zaskoczył kanadyjską scenę polityczną 4 listopada 2025 roku, przechodząc do Liberalnej Partii Kanady pod przywództwem premiera Marka Carneya.

Główne powody jego decyzji, to przede wszystkim rozbieżności ideologiczne oraz stylu uprawiania polityki z liderem opozycji Pierre’em Poilievre’em. D’Entremont stwierdził: „W ostatnich miesiącach nie czułem, iż jestem zgodny z ideałami, o których mówił lider opozycji”. Podkreślił, iż styl przywództwa Poilievre’a jest zbyt „negatywny” i nie odzwierciedla jego wartości – jako samozwańczy „Red Tory” (umiarkowany konserwatysta o lewicowych akcentach) wolał skupić się na konstruktywnych rozwiązaniach zamiast na krytyce rządu.

Kolejnym czynnikiem był pierwszy budżet premiera Carneya, który zawierał zwiększone fundusze na infrastrukturę, rybołówstwo, rolnictwo i siły zbrojne – sektory najważniejsze dla jego okręgu wyborczego w Nowym Brunszwiku. D’Entremont uznał, iż Carney lepiej radzi sobie z bieżącymi wyzwaniami Kanady i iż czas „prowadzić kraj, by go ulepszyć, a nie go obalać”. Sugerował też, iż nie jest jedynym konserwatystą rozważającym podobny krok, co może sygnalizować szersze napięcia w partii Poilievre’a.