Na Boże Ciało - na procesję

fot.J.A.

Serce i grzech

Styczeń, luty, marzec…

czerwiec, lipiec, sierpień…

Grzech Ci przynoszę w „darze”

grzechem przysparzam cierpień

A chciałbym pójść za Tobą

nauczycielu, rabbi

żeby mój grzech do końca

po wieczność mnie nie zabił

Wierzę, iż się swym grzechem

do końca nie uśmiercę

bo gorejące czuwa

nade mną

Twoje Serce

Janusz Andrzejczak

Na Boże Ciało

Na czerwcowym niebie

tęcza jak obrączka

barwne przymiarki czyni

kolory spłynęły na brzezinę

lilaki piwonie rumianki

i dziewczęce wianki

mirabelka wiśnia jabłoń i grusza

miodowa smagliczka

powaga lekarskiego mniszka

Z zachwytu na kolana padam

i po łacinie gadam jak najęty

ministrant w Boże Ciało

Święty Święty Święty

Pleni sunt caeli et terra gloria Tua

Hosanna in exscelsis

Jerzy Binkowski

Serce Gorejące

- a Bóg gdy tworzyć będzie nowe Niebo i Ziemię

czy wróci po śladach i odnowi dzieła swe dobre

na zewnątrz tylko psy* wyrzuci i guślarzy plemię

lecz nocy rozgwieżdżonej piękno ocali nadobne

gdy lampa Słońca zagaśnie i Księżyc pobladnie

za granicą Edenu czy rosnąć wciąż będą owoce

między rynkiem miasta i rzeką widać wyraźnie

krzyż co trud oświetla przeklęty dotąd jak oset

- a może trwa wciąż rozpoczęty proces genesis

człowiek dobry z natury i religie wiodą do Nieba

kłamstwo i grzech pokój i łaska ciałem złączeni

jak wilk z jagnięciem na łąkach mogą już legać

alboż i nową materię Bóg odłączy gwałtownie

i w proch góry obróci donośna aniołów trąba

wody spokojne jako piołun spienią się gorzkie

trawa zielona ognia z chmur wyroku wygląda

niezmiennie do stóp kłania się wiatru feretron

i w procesji Serce wstępuje w Hostyi nadzieję

co było jest i co będzie przemienia się w jedno

dusze przyzywa i obietnicą stworzeniu goreje

Wojciech Miotke

*określenie rozpustników w Apokalipsie