Mieczysław Wachowski, jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci polskiej polityki lat 90., otrzymał oficjalne potwierdzenie statusu Działacza Opozycji Antykomunistycznej. Decyzję tę podjął Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (UdsKiOR), powołując się na przedstawione dowody i wyniki postępowania Instytutu Pamięci Narodowej.
Trzy szybkie fakty:
- Był osobistym kierowcą i asystentem Lecha Wałęsy w okresie „Solidarności”.
- W latach 1990–1995 pełnił funkcję szefa Gabinetu Prezydenta RP.
- W latach 2014–2016 był prezesem fundacji Instytut Lecha Wałęsy.
Status działacza opozycji – uznanie po latach
Lech Parell, Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, w oświadczeniu podkreślił, iż decyzja o przyznaniu statusu była w pełni zgodna z przepisami ustawy. Wachowski udokumentował swoją działalność opozycyjną od 1978 roku, w tym internowanie w czasie stanu wojennego, co było kluczowym argumentem w sprawie.
IPN przeprowadził także postępowanie, które jednoznacznie wykluczyło współpracę Wachowskiego ze służbami PRL, co rozwiało wcześniejsze wątpliwości dotyczące jego przeszłości.
Przyznanie statusu Działacza Opozycji Antykomunistycznej Wachowskiemu wzbudziło dyskusję w mediach społecznościowych i wśród polityków. Jak wskazuje Parell, wcześniejsze odrzucenie wniosku Wachowskiego było błędem, który naruszał jego prawa.
Szef urzędu otwarcie skrytykował poprzednie decyzje, nazywając je „hańbą” i wskazując na polityczne tło opóźnień. Zaznaczył, iż obowiązkiem urzędu jest postępowanie zgodnie z prawem, bez względu na ewentualne naciski polityczne.
Wachowski – kontrowersyjna postać polskiej polityki
Mieczysław Wachowski to jedna z najbardziej tajemniczych postaci polskiej sceny politycznej lat 80. i 90. Jego bliska relacja z Lechem Wałęsą oraz szybki awans budziły liczne kontrowersje i spekulacje. Kim jest człowiek, który z taksówkarza stał się szarą eminencją III RP?
Mieczysław Wachowski urodził się 21 grudnia 1950 roku w Bydgoszczy. Po ukończeniu Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w rodzinnym mieście, podjął studia w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni, których jednak nie ukończył. W latach 70. pracował w różnych zawodach, m.in. jako technik w stoczni oraz kierownik sekcji w Zarządzie Portu Gdynia. W tym okresie zbliżył się do środowisk opozycyjnych, nawiązując kontakty z Ruchem Młodej Polski.
Czytaj więcej: Lech Parell broni Danuty Wałęsy. Prezydentowa zostanie uznana za opozycjonistkę?
Bliska kooperacja z Lechem Wałęsą
We wrześniu 1980 roku Wachowski został osobistym kierowcą i asystentem przewodniczącego NSZZ „Solidarność” Lecha Wałęsy. Jego obecność w otoczeniu Wałęsy budziła zaniepokojenie części działaczy, ze względu na podejrzenia o współpracę ze Służbą Bezpieczeństwa. Po stanie wojennym ich drogi na krótko się rozeszły, by ponownie połączyć się w 1989 roku, kiedy to Wachowski stał się osobistym sekretarzem Wałęsy.
Kontrowersje i oskarżenia
Wachowski cieszył się dużym zaufaniem prezydenta Wałęsy, co doprowadziło do konfliktów z innymi współpracownikami, m.in. z braćmi Kaczyńskimi. Był podejrzewany o przyjęcie łapówki w zamian za ułaskawienie Andrzeja Zielińskiego ps. „Słowik”.
Przypisywano mu rolę szarej eminencji, mającej duży wpływ na decyzje prezydenta oraz na służby specjalne. W 1995 roku, tuż przed wyborami prezydenckimi, został odwołany ze stanowiska szefa Gabinetu Prezydenta RP.
Dalsza działalność i życie prywatne
Po zakończeniu pracy w Kancelarii Prezydenta, Wachowski wycofał się z życia publicznego. W latach 2014–2016 pełnił funkcję prezesa fundacji Instytut Lecha Wałęsy. W 2017 roku ujawnił, iż walczy z chorobą nowotworową. Jego postać przez cały czas budzi kontrowersje i jest przedmiotem licznych spekulacji na temat wpływu na polską politykę lat 90.
mn
Dołącz do naszej społeczności!
Śledź nas na naszych mediach społecznościowych i bądź na bieżąco!
