Marcin Bogdan: Debata czy przepytywanie

Wyjaśnienie 1

Debatę prowadziła trójka dziennikarzy z TVP, Polsatu i TVN. Telewizja publiczna delegowała do prowadzenia debaty i zadawania pytań kandydatom panią Dorotę Wysocką-Schnepf. Ta decyzja spotkała się z solidarnym protestem aż ośmiu z trzynastu komitetów wyborczych. Pomimo, iż większość się sprzeciwiała, decydenci z TVP w likwidacji nie zmienili swojej decyzji. Skąd ten sprzeciw? Kim jest pani Dorota Schnepf, iż już samo delegowanie jej na debatę spowodowało taką reakcję komitetów? Pani Dorota Wysocka-Schnepf to laureatka antynagrody „Hiena Roku 2024” przyznanej przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W styczniu tego roku Dorota Schnepf zasłynęła nowatorskim pomysłem, pytając: „Czy nie powinniśmy poważnie pomyśleć o tym, iż może być, powinien być, być może X /dawny Twitter/ też w Polsce, na przykład na czas kampanii wyborczej, zamknięty, czy to jest ponad nasze możliwości?” Propozycja cenzury jak za dawnych, wydawało się minionych czasów.Prywatnie dziennikarka jest żoną Ryszarda Schnepfa, prominentnego polityka rządów Donalda Tuska, zwolennika szkodliwej dla Polski budowy Gazociągu Północnego Nord Stream, dyplomaty i wielokrotnego ambasadora. Od sierpnia 2024 Ryszard Schnepf pełni rolę chargé d’affaires ambasady w Rzymie, gdyż Prezydent Andrzej Duda konsekwentnie odmawia mu nominacji na Ambasadora Rzeczypospolitej we Włoszech. Trudno więc mówić o obiektywizmie Doroty Schnepf.

Wyjaśnienie 2

Na początku debaty kandydujący na Urząd Prezydenta Krzysztof Stanowski wygłosił następujące oświadczenie: „Bardzo się cieszę, iż wreszcie jestem w tej świątyni propagandy, i bardzo się cieszę, iż widzę przed sobą arcykapłankę propagandy. Wprawdzie sądziłem, iż się pani spali ze wstydu, po tym jak większość komitetów wyborczych tutaj zaprotestowała przeciw pani obecności podczas debaty, ale widocznie liczyłem na zbyt wiele i niektóre osoby się ze wstydu nie palą. Cóż, nie jest to pierwszy raz w historii, gdy osoba nazwiskiem Schnepf przepytuje Polaków, mam nadzieję, iż wyjdziemy stąd wszyscy cali i zdrowi”. Co miał na myśli Krzysztof Stanowski? Żeby to zrozumieć wystarczy zapoznać się z życiorysem Maksymiliana Schnepfa, ojca Ryszarda i teścia Doroty Schnepf.

` „Maksymilian Schnepf urodził się w Drohobyczu w rodzinie żydowskiej, jako syn Szymona Schnepfa i Gitli z domu Kneppel. W 1940 jako ochotnik, został żołnierzem Armii Czerwonej. Następnie wstąpił do 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. W lipcu 1945 w stopniu porucznika dowodził pododdziałem złożonym z dwóch kompanii w sile ok. 110-160 żołnierzy z 1 Praskiego pułku piechoty, wspierających wojska sowieckie w operacji określonej później mianem „obława augustowska”. Od 3 września 1951 do 24 sierpnia 1954 w stopniu podpułkownika pełnił funkcję szefa I Oddziału Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiegoczyli komunistycznego wywiadu wojskowego.. Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Żydowskiego Instytutu Historycznego, był także dyrektorem administracyjnym Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Warszawie. Działał jako publicysta Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce”.

Alicja Schnepf, matka Ryszarda i teściowa Doroty Schnepf: „była funkcjonariuszem Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, zwalczającym podziemie niepodległościowe”.

Oswald Schnepf, krewny Ryszarda: „jako sędzia wojskowy wydał co najmniej kilkanaście wyroków śmierci na Żołnierzy Wyklętych”.

Kilka lat temu, podczas poprzedniej kampanii wyborczej, Rafał Trzaskowski powiedział do zebranych na wiecu: „O tym są te wybory, żeby takich pytań nie zadawano”. Wybory w tym roku są o tym, żeby tacy ludzie jak Dorota Wysocka-Schnepf nie decydowali kto kogo i o co może pytać. Wybory są o tym, żeby ludzie ukształtowani przez sowiecki komunizm nie decydowali co wolno a czego nie wolno Polakom. Wybory są o tym, czy wolno nam debatować, czy tylko mamy być przesłuchiwani i przepytywani. Czas zrzucić jarzmo sowieckich wpływów i sowieckiego wychowania.

Tak, tegoroczne wybory są najważniejszymi wyborami od czasu pierwszych częściowo wolnych wyborów z czerwca 1989 roku. To wybór między wolnością a postkomunistycznym zniewoleniem.

Marcin Bogdan

***