4 godzin temu
W czwartek władze powiatu kieleckiego podpisały umowę na wykonanie prac, które będą dofinansowane z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków. “Umowa obejmuje rewitalizację terenu wokół pałacu, parku, a także zabytkowej bramy” – poinformował w czwartek starosta kielecki, Tomasz Pleban.
Renowacja muru i odnowienie drzewostanu
Prace skupią się na odbudowie 140 m muru otaczającego zespół, renowacji bramy wjazdowej oraz odnowieniu drzewostanu w parku. Przebudowana zostanie także fontanna, przy której powstanie amfiteatr.
Wartość prac to ponad 1 mln zł, z czego 997 tys. zł pochodzi z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków. Rewitalizacja ma się zakończyć do kwietnia 2026 r.
W przyszłości planowane są także prace remontowe w budynku pałacu, w tym renowacja tarasów, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, zabezpieczenie przed wilgocią oraz modernizacja instalacji centralnego ogrzewania.
Zespół parkowo-pałacowy
Pałac z parkiem zlokalizowany w północno-zachodniej części Łopuszna. Pierwotny dwór, siedziba rodu Dobieckich, był drewniany. Pałac ukończono w 1897, a jego projektantem był Władysław Marconi (twórca m.in. hotelu Bristol w Warszawie i pałacu w Borkowicach). W czasie pierwszej wojny światowej pałac został ostrzelany i spłonął. W 1936 roku odbudował go Zbigniew Dobiecki, ostatni prywatny właściciel dóbr.
Pałac Dobieckich w Łopusznie jest uznawany za jeden z najpiękniejszych w skali regionu przykładów historyzującego eklektyzmu z przeł. XIX i XX w. Okazała, barokowa brama wjazdowa powstały w drugiej połowie XVIII w. Z tego samego czasu pochodzi park przypałacowy. Był on przekształcany w drugiej połowie XIX w. i w XX w. Zajmuje teren o wymiarach mniej więcej 150 x 250 m, pochylony ku północy (5-8%), gdzie znajdują się stawy. Ślady pierwotnego założenia parkowego czytelne są przy południowej stronie pałacu. W obrębie parku rosną lipy (na fosach), modrzewie, żywotniki, klony, graby, jesiony, graby, brzozy, topole, kasztanowiec, klon czerwony i inne. Część starodrzewu wycięto po II wojnie światowej. Najstarsze są lipy i topole pochodzące z końca XIX w.
