"Krótka historia tajnych amerykańskich eksperymentów wojskowych prowadzących do epidemii"(video)

Wojsko zdecydowało się przeprowadzić eksperymenty "wojny biologicznej" na gęsto zaludnionych obszarach bez wiedzy obywateli. Obejmowało to zanieczyszczenie wody i rozpylanie toksyn w powietrzu.

Komitet zaproponował podjęcie projektów testów podatności na "systemy wentylacyjne, systemy metra i systemy zaopatrzenia w wodę z nieszkodliwymi organizmami". Według raportu dla Kongresu prawie trzy dekady później, "testy na wolnym powietrzu zakaźnych czynników biologicznych uznano za niezbędne do ostatecznego zrozumienia potencjału BW z powodu wielu nieznanych czynników wpływających na degradację mikroorganizmów w atmosferze". [Podkreślenie dodane.]

Co najmniej 200 znanych razy wojsko rozpylało "materiały" z samolotów (a także rozpylało ze statków przybrzeżnych), aby zobaczyć, jak daleko mogą się rozprzestrzenić. Twierdzą, iż "materiał" był nieszkodliwy, jednak...

Ataki testowe przeprowadzono zarówno ze statków leżących na morzu, jak i z samolotów latających nad kontynentalnymi Stanami Zjednoczonymi. Testy te, w których użyto nieszkodliwego materiału znacznikowego, dowiodły, iż można osiągnąć zasięg do kilku tysięcy mil kwadratowych, a ludność była całkowicie nieświadoma, iż atak miał miejsce.

W latach 1949-1969 przeprowadzono ponad dwieście testów na wolnym powietrzu podatności USA na ataki broni biologicznej. Miejsca tych testów obejmowały Panama City na Florydzie; Washington National Airport, Waszyngton, D.C.; Oahu, Hawaje; Minneapolis (Minnesota) i St. Louis w stanie Missouri. Substancje użyte w tych testach to Bacillus globigii, Serratia marcescens, Aspergillus fumigatus i siarczek kadmu. [Podkreślenie dodane.]

W rok po "testach" liczba przypadków zapalenia płuc potroiła się i wybuchła epidemia grypy. Jak dowiecie się poniżej, to właśnie ta epidemia grypy zmieniła historię.

Rok po teście, w 1953 roku, wybuchła epidemia grypy.

Undue Risk: Secret State Experiments on Humans, Jonathan D. Moreno, 2001, str. 279

Ta nowa epidemia grypy składała się z nowego, śmiertelnego szczepu, nigdy wcześniej nie widzianego. Ale na szczęście, zaledwie 7 lat wcześniej, pierwsza szczepionka przeciw grypie otrzymała zielone światło do wstrzyknięcia ludziom.

1945: Inaktywowana szczepionka przeciw grypie zostaje dopuszczona do użytku u cywilów.

Ta nowa szczepionka przeciw grypie została stworzona przy użyciu ptasich jaj. W szczególności kurczak, który jest dość interesujący, ponieważ ...

1940: Thomas Francis, Jr., MD i Jonas Salk, MD służą jako wiodący naukowcy na University of Michigan w celu opracowania pierwszej inaktywowanej szczepionki przeciw grypie przy wsparciu armii amerykańskiej. Ich szczepionka wykorzystuje zapłodnione jaja kurze w metodzie, która jest przez cały czas używana do produkcji większości szczepionek przeciw grypie. Armia jest zaangażowana w te badania ze względu na ich doświadczenie z utratą żołnierzy z powodu grypy i zgonów podczas I wojny światowej. Ta oryginalna szczepionka zawiera tylko inaktywowanego wirusa grypy A.

W ciągu 2 lat pojawiła się nowa pandemia o nazwie "H2N2". Przyczyną tej pandemii były ptaki.

W lutym 1957 roku w Azji Wschodniej pojawił się nowy wirus grypy A (H2N2), wywołując pandemię ("Asian Flu"). Ten wirus H2N2 składał się z trzech różnych genów z wirusa H2N2, który pochodzi z wirusa ptasiej grypy A, w tym hemaglutyniny H2 i genów neuraminidazy N2.

Pandemia z lat 1957-1958 została spowodowana przez wirus H2N2, który pochodzi z wirusa ptasiej grypy. Pandemia ta została nazwana grypą azjatycką, ponieważ Singapur i Hongkong były pierwszymi miejscami, w których odnotowano infekcje. Zabił 1,1 miliona ludzi na całym świecie. Liczba zgonów w USA wyniosła 116 000 osób.

Następnie, niecałe 3 lata później, po tym, jak ponad 1,1 miliona ludzi zmarło z powodu pandemii H2N2, Chirurg Generalny zaczął zalecać coroczne szczepionki przeciw grypie. Wraz ze wzrostem przyjęcia szczepionki przeciw grypie wzrosły choroby, epidemie i pandemie.

W ciągu 2 lat od wybuchu H2N2 pojawił się kolejny nowy szczep grypy, H3N2 (również spowodowany przez ptaki). H3N2 był kontynuowany przez H1N1, znany również jako "świńska grypa".

Terror tych grypy doprowadził do tego, iż 25% populacji USA zostało zaszczepionych w ciągu zaledwie 10 miesięcy.

1968: Nowy wirus grypy H3N2 pojawia się, aby wywołać kolejną pandemię, powodując około 100 000 zgonów w USA i 1 milion na całym świecie. Większość tych zgonów dotyczy osób w wieku 65 lat i starszych. Krążące dziś wirusy H3N2 są potomkami wirusa H3N2, który pojawił się w 1968 roku.

1970: Wybuch H1N1 (świńskiej grypy) wśród rekrutów w Fort Dix prowadzi do programu szczepień, aby zapobiec pandemii. W ciągu 10 miesięcy około 25% populacji USA zostaje zaszczepione (48 milionów ludzi), około dwa razy więcej niż potrzeba do zapewnienia pokrycia zagrożonej populacji. Przypadki zespołu Guillain-Barre, stanu neurologicznego, który w rzadkich przypadkach był związany ze szczepieniem, wśród osób otrzymujących szczepionkę wydawały się przekraczać oczekiwane, więc urzędnicy decydują, iż program szczepień powinien zostać wstrzymany.

Mniej więcej w tym czasie pierwsza poważna sprawa sądowa przeciwko wojskowym eksperymentom opryskowym trafiła do sędziego, gdzie obywatele zostali odrzuceni, a sprawa została oddalona.

Sąd rozpatrujący sprawę stwierdził, iż rząd adekwatnie skorzystał ze swojej swobody wyboru, wybierając zarówno miejsce ataku, jak i bakterie, które mają zostać użyte w ataku, i sprawa została oddalona.

Nowy Jork był również miejscem testów terenowych broni biologicznej w czerwcu 1966 roku. Bez wiedzy miejscowych cywilów lub władz zdrowia publicznego armia wprowadziła Bacillus globigii do tuneli metra w Nowym Jorku i z ulic na środkowym Manhattanie.

W 1990 roku, z powodu trwających epidemii, ustanowiono program VFC (Vaccines For Children). Ten finansowany przez rząd federalny program sprawia, iż szczepionki są "darmowe" dla dzieci. CDC jest głównym nabywcą. Następnie działają jako dystrybutorzy.

Program Vaccines For Children (VFC) to program finansowany przez rząd federalny, który zapewnia szczepionki bezpłatnie dzieciom, które w przeciwnym razie mogłyby nie zostać zaszczepione z powodu niezdolności do zapłaty. CDC kupuje szczepionki po obniżonej cenie do dystrybucji do zarejestrowanych dostawców VFC.

1999: W związku z szalejącymi epidemiami, WHO ustanawia program nadzoru i jest teraz przemieszany z produkcją i dystrybucją szczepionek, a także gotowością na wypadek sytuacji kryzysowych.

1999: WHO publikuje ramy planowania pandemii podkreślające potrzebę wzmocnienia nadzoru nad grypą, produkcji i dystrybucji szczepionek, leków przeciwwirusowych, badań nad grypą i gotowości na wypadek sytuacji kryzysowych

1999: Inhibitory neuraminidazy oseltamiwir (Tamiflu®) i zanamiwir (Relenza®) są licencjonowane do leczenia zakażenia grypą.

A to jest krótka historia tajnych eksperymentów wojskowych prowadzących do pandemii.

Zasada 23 (d) Historia: FDA, szczepionki bez zgody i broń masowego rażenia

Na początku lat 1990., na prośbę Pentagonu, Departament Obrony otrzymał specjalne pozwolenie od FDA na rozpoczęcie stosowania niezatwierdzonych leków (szczepionek) bez zgody.

Względny brak doświadczenia z tymi lekami w warunkach pola bitwy oraz fakt, iż Departament Obrony otrzymał specjalne pozwolenie od FDA na stosowanie tych "niezatwierdzonych leków" bez uzyskania świadomej zgody, sprawiły, iż żołnierze byli wykorzystywani jako króliki doświadczalne. [Podkreślenie dodane.]