Krój pisma / gruszka

nie piszę. ktoś chwyta mnie za rękę i
mimowolnie kroję czcionkę, jak trzcina wiatr.

z tego nie ma być chleba. igrzyska fal,
na które nadziałam się niechcący
i płynę, nadając rytm. ktoś szarpie rękę,
a ona jak automat rozpryskuje znaki na wiatr.

zawraca cyklicznie, fale noszą podobne grzywy,
a ty czytasz, czego nie piszę - kroję - jak chleb.





------------------
Luty 2019