John Kerry: "Ludzkość jest nieubłaganie zagrożona przez samą ludzkość"(video)

Przedstawiając Kerry'ego podczas Szkockich Dialogów Globalnych, premier Szkocji Humza Yousaf powiedział: "Szkocja (...) zawsze będzie cenił i doceniał wysiłki ludzi takich jak sekretarz Kerry. Panie sekretarzu Kerry, to dla mnie prawdziwy zaszczyt i prawdziwa przyjemność powitać pana tu dzisiaj. Wszyscy z niecierpliwością czekamy na to, co masz do powiedzenia".

Każdy, kto wita Kerry'ego, z zadowoleniem przyjmuje również ideologię, którą promuje, a przez skojarzenie jest tak samo winny jak sam Kerry. Co więc Yousaf zawsze przyjmie z zadowoleniem?

Pierwsza globalna rewolucja

Zanim przejdziemy do szczegółów tego, co Kerry głosił podczas Szkockich Dialogów Globalnych, powinniśmy odświeżyć sobie pamięć co do treści książki wydanej przez globalistyczny think-tank Club of Rome w 1991 roku: "Pierwsza globalna rewolucja". Był on kontynuacją wcześniejszego raportu Klubu Rzymskiego z 1972 r. zatytułowanego "Granice wzrostu".

(Powiązane: Autor "The Limits to Growth" promuje ludobójstwo 86% światowej populacji, a brytyjskie rady lokalne rozpalają "kryzys klimatyczny", aby wdrożyć dystopijną kontrolę życia publicznego)

Pierwsza Globalna Rewolucja ukazała się niedługo po upadku komunizmu. Emerytowany prezydent Klubu Rzymskiego Alexander King i sekretarz generalny Bertrand Schneider opisali w nim problemy świata, tak jak je postrzegają, oraz podejście do możliwego rozwiązania.

Tematy poruszone w książce obejmowały "potrzebę przestawienia się świata z gospodarki wojskowej na cywilną, uznanie katastrofalnych krótkoterminowych skutków wyzysku ubóstwa i potrzeb Trzeciego Świata przez kraje Pierwszego Świata oraz powstrzymanie globalnego ocieplenia: potrzeba zmniejszenia globalnej emisji dwutlenku węgla, zachęcania do ponownego zalesiania, w celu zachowania tradycyjnych form energii i opracowania alternatyw".

Co najważniejsze, książka ogłosiła "globalne ocieplenie" jako nowy pretekst do prowadzenia wojny z ludzkością, pod przykrywką "ratowania planety".

PROBLEMATYZM: PRÓŻNIA

Potrzeba wrogów wydaje się być powszechnym czynnikiem historycznym. Państwa starały się przezwyciężyć wewnętrzne niepowodzenia i wewnętrzne sprzeczności, wyznaczając sobie wrogów zewnętrznych. Praktyka kozła ofiarnego jest tak stara jak sama ludzkość. Kiedy sprawy w domu stają się zbyt trudne, odwróć uwagę przygodą za granicą. Zjednocz podzielony naród, aby stawić czoła wrogiem zewnętrznym, albo prawdziwym, albo wymyślonym w tym celu. [str. 108]

Czy możemy żyć bez wrogów? Każde państwo tak bardzo przyzwyczaiło się do klasyfikowania swoich sąsiadów jako przyjaciół lub wrogów, iż nagła nieobecność tradycyjnych przeciwników pozostawiła rządy i opinię publiczną z wielką pustką. Trzeba więc zidentyfikować nowych wrogów, wymyślić nowe strategie, wymyślić nową broń. Nowi wrogowie mogli zmienić charakter i lokalizację, ale są nie mniej realni. Zagrażają one całej ludzkości, a ich nazwy to zanieczyszczenie, niedobór wody, głód, niedożywienie, analfabetyzm, bezrobocie. Wydaje się jednak, iż świadomość

Nowi wrogowie to jak na razie za mało, by wykrzesać ze świata spójność i solidarność w walce. [str.108]

Wspólnym wrogiem ludzkości jest człowiek

Szukając nowego wroga, który by nas zjednoczył, wpadliśmy na pomysł, iż zanieczyszczenie, zagrożenie globalnym ociepleniem, niedobory wody, głód i tym podobne będą pasować do rachunku. Wszystkie te zagrożenia są spowodowane interwencją człowieka i tylko poprzez zmianę postaw i zachowań można je przezwyciężyć. Prawdziwym wrogiem jest więc sama ludzkość. [str. 115]