Huna w religiach i nowym testamencie – 20

1 tydzień temu

Modlitwa Huny w Przypowieściach

Zarówno w swoich mowach, jak i bezpośrednim nauczaniu Jezus mówił o moim, naszym lub waszym Ojcu, który jest w niebie. Oznacza to w języku kodowym podkreślenie pary rodziców Ojca i Matki, a w słowie niebo zakodowany jest wyraz światło, które jest symbolem Wyższego Ja składającego się z Ja męskiego i żeńskiego, oraz słowo leczyć lub wylewać coś, co oznacza manę czyli energię. Uzdrowienie przez Wyższe Ja w odpowiedzi na modlitwę dokonuje się przy użyciu energii dostarczonej do Wyższego Ja, przez kogoś kto podejmuje modlitwę Huny o uzdrowienie.

W Ewangelii Jana (J2:7-11) przemiana wody w wino pokazuje przepływ energii w modlitwie. Woda jest symbolem energii, czyli many. Napełnienie sześciu stągwi wodą symbolizuje gromadzenie dużej ilości energii. Następnie polecono sługom. „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Starosta symbolizuje Wyższe Ja, któremu przesyła się energię podczas modlitwy Huny. Zamiana wody w wino przez Wyższe Ja jest to symbol zamiany energii o niskim napięciu, na energię Wyższego Ja o wysokim napięciu potrzebną do uzdrowień lub wykonaniu innych zjawisk.

W Ewangelii Mateusza (18:12-14) przytoczona jest przypowieść o zabłąkanej owcy i wartości grzesznika, czytamy tam: „Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych”. Widzimy tutaj miłość Wyższego Ja do niższego i średniego Ja oraz wolę żeby raczej ocalić je w czasie ich grzesznego rozwoju w ciągu kolejnych reinkarnacji, niż zniszczyć za powolne postępy w nauce. Podobnie ojciec dwóch synów urządza ucztę nie dla tego, który postępował cały czas adekwatnie, ale dla marnotrawnego, który się zgubił i odnalazł.

Następnie mamy fragment Mateusza (18:18), który jakoby daje wspólnocie prawo do wiązania lub zmuszania w jakiś sposób grzeszników do posłuszeństwa. Czytamy tam: „Zaprawdę powiadam wam: Wszystko co zwiążecie na ziemi będzie związane i w niebie, a co rozwiążecie na ziemi będzie rozwiązane i w niebie”. Ten bardzo stary konflikt dotyczący tego stwierdzenia należy rozwiązać dzięki kodu. Stwierdzenia o wiązaniu i rozwiązaniu, zawierają jedynie znaczenia kodowe, które odnoszą się do obrzędu modlitwy, a nie odpuszczania grzechów.

Słowo wiązać w kodzie znaczy także dzielić, dotykać – czyli nawiązywać kontakt, oraz trafiać w cel. Wiązać to znaczy nawiązać kontakt z Wyższym Ja, a zatrzymać dotyczy tworzenia obrazu mentalnego, który ma być wysłany wraz ze strumieniem many do Wyższego Ja. Zatrzymać znaczy zatrzymać w pamięci, gdyż należy pamiętać słowa, jakich używa się w modlitwie do opisu wyobrażanej rzeczy, o którą się prosi i której się pragnie. Obraz ten powinien być jasno określony, zapamiętany i jednakowy powtarzany w każdej modlitwie, znaczy to samo, co pozytywne potwierdzanie tego samego obrazu. W ten sposób kod mówi, iż modlitewny obraz przekazywany Wyższemu Ja nie może ulegać zmianom i iż należy wierzyć w jego skuteczność.

Wiązać, zawiązywać i łączyć na ziemi, wszystkie te określenia podkreślają konieczność podjęcia stanowczej decyzji dotyczącej tego, o co się będzie prosić, a następnie konsekwentnego trzymania się tej decyzji i niezmieniania mentalnego obrazu pożądanego stanu. Zawiązanie w niebie odnosi się do przesłanego podczas modlitwy obrazu, który został zaakceptowany przez Wyższe Ja, i wymaga codziennego podlewania energią dopóki nie urośnie, czyli skrystalizuje się w świecie energetycznym, i następnie zmaterializuje się w świecie materialny, fizycznym.

Słowo dzielić w połączeniu ze słowem wiązać określa to, co ma być podzielone, jest to mana która została zgromadzona przez niższe Ja przed rozpoczęciem modlitwy. Dzielimy się nią z Wyższym Ja, gdy kontakt zostanie nawiązany i mana przepływa przez widmową nić aka.

Użyte słowo cokolwiek a nie ktokolwiek nie ma nic wspólnego ze związywaniem ludzi na ziemi sakramentami Kościoła i twierdzeniem, iż te doczesne obrzędy mają coś wspólnego z życiem i wiązaniem duszy w niebie. Są to tylko wymyślone dogmaty Kościoła.

Przeciwieństwem wiązania jest w kodzie rozwiązywanie, które wiąże się także ze słowem cokolwiek. W kodzie słowo rozwiązać znaczy przywracać światło, co oznacza otwarcie ścieżki, czyli rozwiązać węzeł na nici aka do Wyższego Ja, a nie odpuszczanie grzechów. Przeszkody symbolizują w Hunie wszystko to, co może zablokować ścieżkę i uniemożliwić kontakt z Wyższym Ja. Krzywdy wyrządzone innym i wynikające z tego poczucie winy sprawia iż niższe Ja odmawia spotkania z Wyższym Ja, sądząc iż na to spotkanie nie zasłużyło. Złe duchy, które opętują ludzi podzielających ich skłonności, także blokują ścieżkę, powodując wątpliwości, strach oraz zapominanie o tym iż istnieje Wyższe Ja.

Rozwiązanie na ziemi oznacza otwarcie ścieżki, której drugi odległy koniec znajduje się w niebie, czyli dotyka Wyższego Ja. Konfliktowe sprawy odnośnie osądzania swoich bliźnich lub grzeszników albo odpuszczanie grzechów przez Kościół, oraz związywani i rozwiązywania przez Kościół należy rozpatrywać poprzez język kodowy Huny. Wtedy widać iż dotyczą obrzędu modlitwy Huny a nie grzechów, grzeszników i związywania i rozwiązywania, lub pozostawania zabłąkaną owcą. o ile chodzi o odpuszczanie grzechów, to może mieć tylko sens jako pomoc w pozbyciu się kompleksów i nawiązaniu kontaktu z Wyższym Ja.

Innym tekstem na którym Kościół opiera swoje roszczenie do związywania i rozwiązywania na ziemi jest fragment Ewangelii Mateusza (16:18-19) w którym Jezus mówi: „Otóż Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i na tej skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa Niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. Idea powstania Kościoła nie pasuje do słów Jezusa, gdyż Jezus z pewnością nie łączył nadejścia królestwa Niebieskiego z czasem, gdy ustanowiony zostanie Kościół wraz z kapłaństwem, a ludzie dostaną klucze do nieba. Imię Piotr znaczy skała, a według kodu skała jest symbolem rzeczy ustalonej, mocno osadzonej, bezpiecznej, niezmiennej. Piotr jest symbolem wtajemniczonego, który otrzymał klucze, czyli poznał tajemne metody rytuału modlitwy Huny i potrafił nawiązać kontakt ze swoim Wyższym Ja. Nie tylko Piotr, ale wszyscy wtajemniczeniu w Hunę otrzymali klucze do metody kontaktowania się i współpracy z Wyższym Ja, które było ucieleśnieniem królestwa Niebieskiego. Inne ewangelie nie wspominają o prawie do związywania i rozwiązywania, ani o Kościele, który będzie opierał się na Piotrze.

Również Mojżesz, który na polecenie Pana uderzył laską w skałę na której stanął Pan i wypłynęła z niej woda, został przedstawiony jako wtajemniczony, który nawiązał kontakt ze swoim Wyższym Ja, a woda w tym wypadku jest symbolem energii Wyższej Jaźni.

O skale mowa jest również w historii Mitry, który narodził się ze skały. Istnieją trzy wersje historii narodzin Mitry, zrodziła go skała, kosmiczne jajo lub kosmiczny kokon, lub Dziewica. Można wnioskować, iż narodziny Mitry i jego posłannictwo było wspierane przez Wspólnotę Wyższych Jaźni. Mitra miał też klucze do nieba.

Wyższe Ja określane jest między innymi, iż pozostaje niezmienne, co oznacza, iż można na nim polegać w najwyższym stopniu, oznaczać to, iż jest trwałe jak skała.

Kodowy symbol skały można znaleźć u Mateusza (7:24-28) i Łukasza (6:47-49) w przypowieści w której Jezus wyjaśnia, iż ci, którzy słuchają jego nauk i stosują się do nich, są jak człowiek, który buduje swój dom na skale, a taki dom będzie istniał bardzo długo. Ci zaś, którzy nie słuchają jego nauk budują dom na piasku i ich domy się walą. W terminologii kodu dom jest tym, co Wyższe Ja buduje w odpowiedzi na modlitwę. o ile modlitwa ta jest silna jak skała i niezmienna, wówczas dom zbudowany jest poprawnie. o ile modlitwa nie jest konsekwentna i zmienia się z każdym dniem, zbudowany jest on na piasku i w rezultacie nie może istnieć. Razem ze słowem dom w kodzie występuje wyrażenie lecieć w górę, co symbolizuje ruch many i kształtów myślowych w kierunku Wyższego Ja.

Po fragmencie dotyczącym związania i rozwiązanie następuje kolejny niezależny tekst Mateusza (18:19-20): „Dalej, zaprawdę powiadam wam, o ile dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich”. Dwie osoby, które muszą osiągnąć zgodę co do tego, o co będą prosiły w modlitwie, to niższe i średnie Ja człowieka. Następnie Jezus przemawia jako Wyższe Ja, stwierdzając iż o ile trzej zbiorą się w jego imię to Wyższe Ja będzie wśród nich, jednym z tych trzech. Co oznacza iż o ile dwa niższe Ja zgodnie zwrócą się do swojego Wyższego Ja to wspólnie jako trójca będą współpracować ze sobą w modlitwie, gdzie nadrzędną rolę spełnia Wyższe Ja.

W rozdziale 13 Ewangelii Mateusza, znajduje się kilaka przypowieści, które dotyczą modlitwy Huny, Ha. W przypowieści o siewcy (Mt13:3-9; Mk4:2-9; Ł8:4-8): zasiane ziarna symbolizują grona kształtów myślowych przesyłanych do Wyższego Ja w trakcie modlitwy. Te grona myślowe niczym ziarna mają, być podlewane energią niczym wodą, mają rosnąć i dojrzewać, czyli krystalizować się i dawać dobre owoce „według swojego rodzaju”, czyli dostosowywać się do pierwotnego kształtu myślowego. Sowo nasiono wiąże się także z wyrażeniem uroczysta cisza oraz święte lub czczone miejsce. Oznacza to, iż osoba odmawiająca modlitwę Huny zachowuje uroczystą ciszę, a myśli – nasiona wysyłane są do Wyższego Ja, jako do świętego miejsca.

Jedno ze znaczeń ze słowem nasiono jest także podobieństwo i wyobrażenie rzeczy, jest to mentalny wizerunek przedmiotu lub stanu, którego pragniemy, zanim ten wizerunek przedstawimy Wyższemu Ja jako nasienie. Znaczenie dosłowne przekształcać i zmieniać wygląd zewnętrzny odpowiada przesyłania nasiona jako kształtu myślowego w modlitwie do Wyższego Ja i otrzymanej odpowiedzi na modlitwę. Określenie teraz oznacza iż odpowiedź na modlitwę jest realna gdy zostaje przyjęta przez Wyższe Ja. Odpowiedź na modlitwę następuje zaraz po jej przyjęciu i jest prawdziwa w odniesieniu do wzorca myślowego w świecie wzorców, oraz iż należy wierzyć w ten zaistniały stan, który zmaterializuje się na planie fizycznym we adekwatnym czasie.

W przypowieści jest powiedziane, iż pewne nasiona mogą zostać wydziobane przez ptaki, które w Hunie symbolizują złe duchy, które blokują i uniemożliwiają kontakt i przesłanie energii do Wyższego Ja, ponieważ same tą energię kradnąc spożywają. Skalista i płytka gleba oznacza brak wystarczającej energii do podlewania gron myślowych w ogrodzie Wyższego Ja. Nasiona zagłuszone przez ciernie, są symbolem obsesji lub nieracjonalnej wiary, czyli bezpodstawnych kompleksów tkwiących w niższym Ja.

Podobnie nasieniu modlitwy odpowiada zaczyn, zakwas powoduje wzrost ciasta. Wzrost od wizerunku mentalnego poprzez krystalizację w przestrzeni energetycznej, aż do materializacji pożądanego stanu, przedmiotu lub sytuacji w świecie materialnym, fizycznym, ziemskim.

Nasiona czyli kształty myślowe wysyłane do Wyższego Ja podczas modlitwy są trwonione o ile ścieżka czyli nic aka jest zablokowana, lub obraz wizualizacji zostaje zmieniony. Mana którą codziennie winno się wysyłać aby nasiona zostały podlane jest marnowana gdy występują blokady.

Przypowieść o ziarnku gorczycy jest odmianą tej o siewcy (Mt13:31-32; Mk4:30-32; Ł13:18-19):„Inną przypowieść im przedłożył: królestwo Niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, ale gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak iż ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach”. Chodzi o to, iż ziarnko to jest tak małe, iż prawie niewidoczne, podobnie jak wizerunek mentalny kształtowany podczas modlitwy. Gdy jednak rozwinie się ono jako odpowiedź, jest wielkie i silne prawie tak jak drzewo.

Podobnie zaczyn (Mt13:33; Ł13:20-21), który kobieta włożyła w trzy miary mąki jest czymś bardzo małym, a co odpowiada nasieniu modlitwy; zakwasza ona wszystko i powoduje tym wielokrotny wzrost. Wzrost od wizerunku mentalnego do materializacji w postaci pożądanego stanu, sytuacji lub przedmiotu jat przejściem od stanu energetycznego – niematerialnego do materialnego. W tym wypadku mąka, która rośnie lub powiększa swoją objętość, wyobraża nasienie podlewane przez manę, która powoduje jego wzrost.

Werset (Mt13: 43) stanowi tryumfalne zakończenie tajemnych nauk: „Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak Słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha”. Wtedy sprawiedliwi (dobre nasiona) będą się pomyślnie rozwijać, w miarę jak odpowiedź na modlitwę będzie się stopniowo materializowała. Ostatnie zdanie: „Kto ma uszy niechaj słucha” wskazuje iż to co zostało powyżej powiedziane, jest częścią tajemnej mądrości i mogą ją poznać tylko wtajemniczeni, którzy nauczyli się słuchać słów kodowych, i znają ich drugie znaczenie.

Dalsze przypowieści są o kupcu, który gdy znalazł jedną drogocenną perłę sprzedał wszystko i ją kupił oraz o człowieku, który gdy znalazł skarb ukryty w roli to sprzedał wszystko i kupił tą rolę. Kupowanie i sprzedawanie w kodzie znaczy wymienić jedną rzecz na drugą, czyli w tym wypadku dawną złą sytuację na nową dobrą

Jezus o poruszanych w przypowieściach sprawach mówi, iż są to „rzeczy ukryte od założenia świata”. W różnych religiach rozmaicie postrzega się dobrych i złych ludzi. Według Huny źli ludzie to tacy, którzy ciągle przebywają w ciemnościach i którzy nie są zaawansowani w rozwoju ewolucyjnym. Nie są oni skazani na piekło, ale znajdują się pod opieką swojego Wyższego Ja, które wykazuje w stosunku do nich swoją nieskończoną cierpliwość, i pomaga im w każdy możliwy sposób aby prowadzić ich do światła. Ale ci ludzie mając wolną wolę wybierają ciemność zamiast światła.

Chrześcijaństwo zrywając z żydowską tradycją odziedziczyło jednak w pewnym stopniu mściwego boga proroków Jahwe, a to wprowadza kompleksy, czyli blokady w kontakcie z Wyższym Ja, ponieważ energia mściwości i chęci zemsty niszczy energię miłości, która jest potrzebna w kontakcie z Wyższym Ja. Nie oznacza to, iż za złe czyny nie należy karać, oznacza to, aby człowiek nie emanował negatywnych energii, bo tym sam sobie szkodzi. Taka postawa braku miłosierdzia i cierpliwości przejawia się w przypowieści o bogaczu. Mateusza (18:34): ”I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda”.

Literatura podstawowa

Huna w religiach świata – książka Max – Freedom Long

Huna – Himalaya-Wiki
http://www.himalaya-wiki.org/index.php?title=Huna

HUNA i KAHUNA – Magia i kapłan dawnej hawajskiej religii bogów z Plejad – Strefa 44

HUNA i KAHUNA – Magia i magiczny kapłan dawnej hawajskiej religii bogów z Plejad

HUNA – zasady, które warto znać – Rubikon Wings

HUNA – zasady, które warto znać!

HUNA i ROA Magia, religia i wierzenia ludów Oceanii – Religie Świata
https://www.religie.424.pl/huna-i-roa,2606,article.html

Dzieje Słowian i świata na tle religii
https://wolnemedia.net/?s=Dzieje+S%C5%82owian+i+%C5%9Bwiata+na+tle+religii+

Huna – tajemna wiedza Kahunów – Wolne Media

Huna – tajemna wiedza Kahunów

Huna – tajemna wiedza Kahunów « Wolne Media
Huna – tajemna wiedza Kahunów – WIEM bo WIEM
https://

//www.youtube.com/embed/kYZWaoy3cvU