Face Lifting kontra Classic

Wygląda na to, iż już nikt nie wierzy w odsunięcie PiS od władzy. Schetyna po prostu woli być w nieskończoność liderem opozycji niż premierem – co ja poniekąd choćby rozumiem, kasa mniej więcej ta sama, obowiązków dużo mniej.

Świadczy o tym choćby desperacki plan skupienia się na wyborach do Senatu. Kontrola nad senatem to szczyt marzeń wiecznego opozycjonisty: już coś może, przez cały czas nic nie musi.

Bezradność opozycji wynika, jak sądzę, częściowo z tego, iż Kaczyńskich znowu jest dwóch. Ale teraz obaj są Jarosławem.

Jest więc sobie Kaczyński Classic Vintage, co to straszy strefami szariatu i krzyczy o kanaliach. Opozycja mniej więcej wie, jak sobie z nim radzić.

Ale jest też Kaczyński 2.0 Face Lifting Anniversary Edition, wobec którego opozycja durnieje. To ten, który obiecuje, iż wynegocjuje z Unii dopłaty na tuczniki i rozdaje jednym zwolnienie z PIT, drugim trzynastą emeryturę.

Opozycja reaguje po staremu i cały jej impet pada w próżnię. Atakuje Kaczyńskiego CV, a walczy z Kaczyńskim FL. Jego nie ma tam, gdzie opozycja celuje.

Na „dopłaty na tucznika” opozycja POWINNA BYŁA zareagować mówiąc iż to ona lepiej sobie radzi w Unii, bo należy do EPP i ma dobre kontakty. To przecież prawda! jeżeli z tego szydzić, to raczej per „he he, załatwicie tak jak Saryuszowi stołek”.

Impet opozycji poszedł jednak w głupkowate kpiny z „krowy plus” i tradycyjne straszenie „rozdawnictwem”. Jaki to przyniosło efekt, powiedziała nam Państwowa Komisja Wyborcza.

Wydaje mi się, iż tej dualności nie dostrzegają także niektórzy moi PT Komcionauci, upierający się w powyborczej dyskusji, iż PiS jest za Polexitem. Kaczyńskiemu Classic można to od biedy zarzucić, Kaczyński Face Lifting to explicite wyklucza: obiecuje kasę z Unii, obiecuje dążenie do poziomu życia Niemców/Szwedów/Francuzów.

Kaczyński FL zdaje się być radośnie nieświadom tego, o czym mówi Kaczyński CV – iż Szwedzi jęczą pod jarzmem genderu, Berlin opanowali uchodźcy, a Paryż to jedna wielka strefa szariatu. Opozycja MOGŁABY rozgrywać tę niespójność, ale woli starą płytę, iż „zaraz wydarzy się ten kryzys gospodarczy, który niezmiennie przepowiadamy od 4 lat”.

Tymczasem ta dwoistość przekłada się też na propagację postaw wyborczych. Tuszę, iż nikt z PT Komcionautów nie głosuje na PiS, ale przecież wszyscy mamy jakiegoś pisowskiego krewnego, nazwijmy go roboczo Wujkiem Mietkiem.

Wujek Mietek gadał kiedyś na rodzinnych imprezach takie głupoty, iż obśmiewanie ich było aż zbyt proste. Strefy szariatu w Paryżu? Kuzyn Krzysio, który studiuje lacanistykę na UW, był wiele razy w Paryżu, wie iż to bzdura. Rodzina wierzy raczej jemu, choćby jeżeli nie chce sprawiać przykrości wujkowi.

Ale od pewnego czasu wujek Mietek ma już inne argumenty. Teraz na imieninach babci powiedział, iż dzięki 500+ tak im się poprawiło, iż chciałby spełnić marzenie swoich dzieci i zabrać je do Disneylandu.

I pyta kuzyna Krzysia, jak tam w ogóle lecieć do tego Paryża, z Modlina czy z Okęcia? I ten widząc, iż wujek z nim po raz pierwszy od lat rozmawia po ludzku, choćby zaczyna się dzielić protipami o wyższości Łiza nad Rajanem.

Zresztą, może tego nie powie na głos, ale jego dziadkowie obiecali mu swoje trzynaste emerytury. Kupi z nich sobie nowego ajfonsa.

Finanse polskich rodzin to naczynia połączone – zwykle oparte o odwróconą solidarność pokoleniową. Zaryzykowałbym tezę, iż teraz już każda polska rodzina odczuwa (lub odczuje) *jakąś* poprawę wynikającą z pisowskiego rozdawnictwa.

Końcowym beneficjentem nie musi być przecież ten, kto się formalnie załapał na 500+ czy trzynastą emeryturę. Dziadkowie boomersi wspierają wnuczków milenialsów, na przykład studiującego w Warszawie Krzysia lacanistę.

To się wszystko przekłada na brak bojowych nastrojów w opozycji. Bo choćby jeżeli Krzyś głosował na Antypis, to nie „ruszy na Nowogrodzką”, jak go do tego namawiają autorytety ze smutnego kabaretu profesorsko-celebryckiego.

W gruncie rzeczy, nie jest mu źle. A na pewno jest mu lepiej niż 4 lata temu.

Opozycja musi przede wszystkim znaleźć jakiś sposób, żeby i wujkowi Mietkowi i kuzynowi Krzysiowi przekazać, iż pod jej rządami, ich życie się nie pogorszy. A choćby polepszy.

To wymaga jednak wysiłku. O ileż łatwiej jest wyklinać roszczeniowców i straszyć tym samym kryzysem co zwykle, który nadejdzie najdalej za pół roku, no tym razem już serio serio naprawdę naprawdę jak bonie dydy.