Eurasianet: Tadżyckie rozliczenie z przeszłością

1 tydzień temu
Raport wydany niedawno przez Radę Praw Człowieka Zgromadzenia Ogólnego
ONZ krytykuje rząd Tadżykistanu za niewdrożenie zaleceń zawartych we
wcześniejszym dokumencie dotyczącym okrucieństw popełnionych podczas
wojny domowej w kraju w połowie lat 90. XX wieku.
Raport nawiązuje do misji przeprowadzonej w 2019 roku przez ekspertów ONZ,
której celem było promowanie złagodzenia starych traum społecznych
pozostawionych przez wojnę domową. Wśród zaleceń tej misji znalazło się
ustanowienie „polityki państwa dążącego do prawdy” i opracowanie „konkretnych
mechanizmów, wspieranych przez dedykowane zasoby, do radzenia sobie z
zaginięciami spowodowanymi przez wojnę domową i z nią związanymi”.
Tadżycka wojna domowa zakończyła się w 1998 roku podpisaniem umowy o
podziale władzy między siłami lojalnymi wobec prezydenta Emomaliego Rachmona
a koalicją opozycyjną. Przez kolejne dekady Rachmon wytrwale umacniał swoją
władzę do tego stopnia, iż wiodąca siła opozycyjna podczas wojny, Partia
Islamskiego Odrodzenia Tadżykistanu, została oficjalnie zakazana.
Grupa robocza do spraw wymuszonych zaginięć ONZ, która przygotowała raport i
przedstawiła go pod koniec września, oceniła brak zaangażowania rządu
tadżyckiego w realizację zaleceń Rady Praw Człowieka ONZ w niezwykle surowych
słowach. „Na podstawie dostarczonych informacji Grupa Robocza stwierdza, że
Tadżykistan nie podjął żadnych znaczących kroków w celu zapewnienia korzystania
z prawa do poznania prawdy i zapewnienia odpowiedzialności za wymuszone
zaginięcia, które rozpoczęły się podczas wojny domowej. Wydaje się, iż nie podjęto
również żadnych kroków w celu przyznania środków zadośćuczynienia za krzywdy
poniesione przez ofiary rażących naruszeń praw człowieka” — czytamy w raporcie.
Źródło: Eurasianet
Opracowanie BIS – Biuletyn Informacyjny Studium
Idź do oryginalnego materiału