6 godzin temu
Na dziś pełnoskalowy konflikt zbrojny jest mało prawdopodobny. Rosja jest związana wojną na Ukrainie, a atak na państwo NATO oznaczałby dla Kremla nieakceptowalne koszty. Jednak ryzyko eskalacji przypadkowej – np. zestrzelenia rosyjskiego statku powietrznego nad granicą czy śmiercionośnego incydentu sabotażowego – realnie rośnie.
Presja hybrydowa trwa od lat: ataki cybernetyczne, próby podpaleń i szpiegostwa, kryzys migracyjny na granicy z Białorusią. Najpoważniejszy sygnał to wrześniowe naruszenia polskiej przestrzeni przez rosyjskie drony, które zmusiły Warszawę do uruchomienia art. 4 NATO. To pokazuje, jak cienka jest granica między incydentem a kryzysem. Polska reaguje poprzez odstraszanie: rekordowe wydatki obronne sięgające 4–5% PKB, rozbudowę programu Tarcza Wschód oraz wzmocnioną obronę przeciwlotniczą i przeciwdronową. najważniejsze jest także szybkie wsparcie polityczne Sojuszu – po każdym naruszeniu pojawiają się jednoznaczne deklaracje obrony.
Najbardziej prawdopodobny scenariusz to długa „szara strefa”: sabotaże, prowokacje na granicy, naruszenia przestrzeni powietrznej. Otwarte starcie z Rosją pozostaje mało realne, ale Polska musi utrzymywać gotowość na wypadek ograniczonego incydentu zbrojnego. Wojna nie jest nieuchronna – ale stałe napięcie i ryzyko iskrzenia będą nam towarzyszyć przez dłuższy czas.
Rosja będzie chciała Polskę zastraszać i trzymać w ręku poprzez partie polityczne jej sprzyjające – PiS i Konfederacje. Bezpośredni atak jest mało prawdopodobny, ale przez cały czas realny.
